Οι σκέψεις για την ασθένεια και η πρόκλησή της

Και όμως συμβαίνει συχνά. Να σκεπτόμαστε επί χρόνια μια οδυνηρή ασθένεια, να προσπαθούμε να την αποφύγουμε με νύχια και με δόντια και στο τέλος να μας συμβαίνει το απευκταίο. Χωρίς να το έχουμε καταλάβει, έχουμε βάλει τον εαυτό μας στην διαδικασία να πιστέψει πως κάποτε θα νοσήσει από την τάδε ασθένεια και αυτού του είδους η ψυχική διαδικασία προκαλεί σωματική διέγερση, αφού τα συναισθήματα που μας διακατέχουν είναι ο φόβος, η αγωνία και ο πανικός, στενοί σύμμαχοι σοβαρών ασθενειών. Αυτό που πρέπει να κάνουμε πάντα είναι να στρέφουμε την προσοχή μας στην ίδια την ζωή που συνεχίζεται και δεν της δίδουμε την δέουσα σημασία. Μην προκαταβάλλουμε τον εαυτό μας. Εξάλλου και οι σκέψεις στο χέρι μας είναι να πάψουν νε εκπέμπουν αρνητισμό.