Πόσο συντελεί η ψυχολογία στην επιδείνωση της ασθένειας?

Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι όσο κακή ψυχολογία έχουμε τόσο δυσκολεύουμε την θεραπεία και ειδικά όταν αυτή είναι μακροχρόνια. Οι ανάποδες σκέψεις, η δυσκολία να πάρουμε από την ζωή χαρά αλλά και η απαισιοδοξία για το μέλλον αν μη τι άλλο παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση του προβλήματος υγείας. Εκεί χρειάζεται να διδαχθούμε τι έκαναν οι παλιότεροι. Όταν συνέβαινε κάτι το θεωρούσαν περαστικό και συνέχιζαν να διασκεδάζουν. Βέβαια υπήρχαν πολλαπλάσια στερεότυπα όμως η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση ήταν δεδομένα. Έτσι ο/η ασθενής δεν αισθανόταν απομονωμένος/η και όλοι μαζί μια γροθιά αντιμετώπιζαν την κατάσταση. Σήμερα, οι ψυχολόγοι και οι ψυχοθεραπευτές έχουν αναλάβει αυτό το έργο διότι πολύ απλά ούτε δυνατές φιλίες υπάρχουν ούτε κανείς βάζει το κεφάλι του στην φωτιά για τον άλλο. Η μοναξιά δημιουργεί συναισθήματα εγκατάλειψης και η επιδείνωση της ασθένειας είναι πλέον γεγονός. Ας ακούσουμε όμως τις φωνές του παρελθόντος. Ενίοτε μας κάνουν καλό αλλά πάνω απ΄όλα μας υπενθυμίζουν πως οι αξίες δεν πρέπει να χάνονται. Η ψυχολογία είναι ο ρυθμιστής της ασθένειας.