Η εξουσία του γιατρού και η υποταγή του ασθενή

Θα γνωρίζετε βέβαια ότι στον γιατρό πολλοί τα εξομολογούνται όλα, από τις φοβίες μέχρι τα όποια ψυχοσωματικά συμπτώματα. Ξέρετε επίσης πολύ καλά πως και η παραμικρή του ρήση εκλαμβάνεται περίπου ως χρησμός και μάλιστα αμείβεται αδρά γι΄αυτήν. Κανείς δεν έχει την τύχη του, ούτε ο δικηγόρος, ούτε ο δημοσιογράφος, ούτε ο επιχειρηματίας. Αυτό κάνει πολλούς γιατρούς υπερόπτες και υπεράνω πάσης εξουσίας. Την ίδια στιγμή, οι ασθενείς τρέμουν στην κυριολεξία για την διάγνωση. Λες και το σώμα δεν ασθενεί, λες και πάντα ο γιατρός είναι αυτός που πρέπει να πει την τελευταία λέξη. Όμως σε καμία περίπτωση δεν θάπρεπε να είναι έτσι. Ούτε οι γιατροί είναι Θεοί και κριτές των πάντων, ούτε οι ασθενείς ανθρωπάκια. Αυτός ο τεχνητός διαχωρισμός και η επιλεκτική απονομή δόξας θα πρέπει κάποια στιγμή να εκλείψει. Πολύ απλά διότι ένα επάγγελμα είναι και αυτό και όχι κριτήριο άσκησης εξουσίας.