Φοβίες, ανασφάλεια και πανικός από το ξέσπασμα μιας ασθένειας

Το έχουν βιώσει πολλοί: να πανικοβάλλονται στο άκουσμα της διάγνωσης και να ωρύονται για την ατυχία τους, δημιουργώντας τις προυποθέσεις για ένα σκοτεινό και αβέβαιο μέλλον. Η διάθεση αλλάζει στο λεπτό ιδαίτερα επειδή η ατομική ύπαρξη βρίσκεται σε κίνδυνο. Κανείς δεν μπορεί να παρηγορήσει τον ασθενή, που στρέφεται κατά του εαυτού του για τις καταχρήσεις που έκανε. Η ανασφάλεια γίνεται ένα με τον πανικό, ιδιάιτερα αν η ασθένεια σχετίζεται με τον καρκίνο ή την καρδιοπάθεια. Το πρόβλημα όμως δεν είναι ο καρκίνος καθεαυτός, ούτε η σοβαρή καρδιακή βλάβη, παρά η μεγιστοποίηση του κινδύνου από τον ίδιο τον ασθενή, που δεν περιμένει καν να ακούσει τους τρόπους θεραπείας. Με λίγα λόγια, ανυπομονησία και ώθηση της φοβίας στά άκρα επιφέρουν σύγχυση και ψυχολογική αναστάτωση. Μπορούμε όμως να απομονώσουμε το πρόβλημα και να δούμε τι πραγματικά κρύβεται από πίσω του. Και αυτό είναι μόνο η αρχή γιατί η συνέχεια απαιτεί ενδελεχή ενδοσκόπηση προκειμένου να ξεπεραστεί ο πρώτος αιφνιδιασμός που βάζει τα θεμέλια για μια ζωή γεμάτη φοβίες μη τυχόν και το εγώ εξαφανιστεί. Θέλει απλά μια κατόπτευση του εσωτερικού κόσμου και της αντιληπτικής δυνατότητας απέναντι στην ίδια την ζωή ως φαινόμενο μοναδικής εμπειρίας που ξεχωριστού ατόμου.