Πράγματι, οι φροντιστές όλο αυτό το χρονικό διάστημα ήταν για τους ασθενείς ένα παράθυρο στο έξω κόσμο, μία νότα αισιοδοξίας σε όλο αυτό τον...
Πράγματι, οι φροντιστές όλο αυτό το χρονικό διάστημα ήταν για τους ασθενείς ένα παράθυρο στο έξω κόσμο, μία νότα αισιοδοξίας σε όλο αυτό τον εγκλεισμό που τους στέρησε την δυνατότητα να επικοινωνήσουν με άλλους ασθενείς αλλά και τον περίγυρό τους.
Ο φροντιστής έγινε ταυτόχρονα ψυχολόγος, γιατρός, αδελφός, γονέας, σχεδόν τα πάντα. Ο ρόλος του φροντιστή αναδείχθηκε σημαντικά την εποχή αυτή. Προσέδωσε δε έναν άλλο χαρακτήρα στην καθημερινότητα του ασθενούς. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να υπάρχει και μεγαλύτερη εκπαίδευσή του. Γιατί πολύ απλά ο ρόλος του είναι κομβικός.