Το καλοκαίρι ο κόσμος πηγαίνει  σε θάλασσες, πισίνες, ποτάμια και λίμνες προς αναζήτηση δροσιάς. Προσοχή, η θάλασσα είναι ελκυστική αλλά και επικίνδυνη!

Είναι φυσικό πολλές φορές δυστυχώς να ακούμε για ατυχήματα πνιγμού. Πρόκειται για μια θλιβερή πραγματικότητα που αφορά ενήλικες και παιδιά. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται ιδιαίτερα στα παιδιά.

Πνιγμός, είναι η ασφυξία που προκαλείται, από την είσοδο θαλασσινού, γλυκού νερού ή οποιουδήποτε άλλου υγρού στους πνεύμονες. Η παρουσία υγρού στους πνεύμονες, δυσκολεύει ή καταργεί εντελώς την ανταλλαγή των αερίων στο επίπεδο των κυψελίδων. Υπάρχει διαφορά μεταξύ του πνιγμού σε γλυκό νερό και του πνιγμού στη θάλασσα. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε καρδιακή ανεπάρκεια και αρρυθμία. Ενώ στη δεύτερη οξύ πνευμονικό οίδημα, υποξία και θάνατο.

Ο πνιγμός αποτελεί διεθνώς την πέμπτη συχνότερη αιτία θανάτου από ατύχημα μεταξύ όλων των ηλικιακών ομάδων και τη δεύτερη αιτία θανάτου από ατύχημα για τα παιδιά. Παρά τα σοβαρά επακόλουθα του πνιγμού πολλά θύματα μπορούν να επιβιώσουν και να αναρρώσουν πλήρως με την έγκαιρη και σωστή αντιμετώπιση.

Ο πνιγμός συμβαίνει γρήγορα και αθόρυβα, καθώς λίγα δευτερόλεπτα χαλάρωσης της προσοχής των γονιών είναι αρκετά για να πνιγεί ένα παιδί. Τα βρέφη και τα πολύ μικρά παιδιά είναι περισσότερο ευάλωτα σε πνιγμό από ελάχιστη ποσότητα νερού καθώς δεν έχουν αναπτύξει πλήρως τους σωματικούς μηχανισμούς αντίδρασης σε περίπτωση κατάποσης θαλασσινού νερού.

«Το μικρό παιδί δεν θα καταλάβει ότι πνίγεται, θα το θεωρήσει φυσιολογικό, ότι είναι μια απλή βουτιά εάν ακόμα παιχνίδι στο νερό».

Τα παιδιά κάνουν πολύ φασαρία στη θάλασσα και στις πισίνες. Όταν δεν ακούτε φασαρία, θα πρέπει άμεσα να βρείτε τι συμβαίνει. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, ο πνιγμός στο νερό δεν μοιάζει καθόλου με την εικόνα που οι περισσότεροι έχουμε στο μυαλό μας. Στις ταινίες οι άνθρωποι που πνίγονται στη θάλασσα για παράδειγμα, εμφανίζονται να κάνουν φασαρία πετώντας νερά, κουνώντας χέρια-πόδια και ουρλιάζοντας. Ο πνιγμός στα παιδιά είναι αθόρυβος, γιατί το παιδί δεν έχει προηγούμενη εμπειρία ασφυξίας και δε θα καλέσει σε βοήθεια και μπορεί να συμβεί, χωρίς φωνές για βοήθεια, χωρίς χέρια που ανεμίζουν πάνω από την επιφάνεια του νερού.

Ο πραγματικός πνιγμός είναι αθόρυβος. Ίσως η πιο ισχυρή ένδειξη ότι κάποιος πνίγεται είναι ότι δε μοιάζει να πνίγεται και αυτό γιατί:

Το άτομο που πνίγεται

  • Δεν είναι σε θέση να καλέσει βοήθεια.
  • Δεν μπορεί να κουνήσει τα χέρια του έξω από το νερό ζητώντας βοήθεια.
  • Το σώμα παραμένει σε κάθετη (όρθια) θέση μέσα στο νερό ενώ τα πόδια δεν κάνουν καμία κίνηση για να το σπρώξουν προς τα πάνω.

Αντιμετώπιση

  • Άμεση κλήση του ΕΚΑΒ.
  • Προσεκτική ανάσυρση του θύματος από το νερό το ταχύτερο δυνατόν.
  • Ακινητοποίηση του αυχένα.
  • Εξασφάλιση βατότητας αεραγωγού - Οξυγόνωση του παιδιού
  • Εάν το παιδί δεν αναπνέει άμεση έναρξη ΚΑΡΠΑ
  • Αντιμετώπιση της υποθερμίας

Μέτρα πρόληψης πνιγμού

«Οι γονείς δεν πρέπει να αφήνουμε από τα μάτια μας τα μικρά παιδιά όταν βρίσκονται κοντά ή μέσα στη θάλασσα ούτε για ένα δευτερόλεπτο, καθώς μπροστά στα μάτια μας και στα ρηχά μπορεί να συμβεί το μοιραίο. Τα παιδιά πνίγονται στα ρηχά!»

  • Κολυμπάτε πάντα μαζί τους.
  • Τα μικρά παιδιά πρέπει να χρησιμοποιούν τις κατάλληλες συσκευές επίπλευσης.
  • Όχι κολύμπι σε βαθιά νερά.
  • Όχι  βουτιές.
  • Όχι κολύμπι  εάν δεν περάσουν τουλάχιστον 3 ώρες από το γεύμα.
  • Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να μάθουν κολύμπι όσο το δυνατόν νωρίτερα.
  • Μη μπαίνετε στην θάλασσα αν υπάρχουν μεγάλα κύματα ή ρεύματα.

Γονείς προσοχή: Υπάρχει και ο δευτερογενής και ξηρός πνιγμός στα παιδιά

Ωστόσο υπάρχει και ένα άλλο είδος ατυχήματος που δεν είναι και τόσο γνωστό και αφαιρεί τις ζωές αρκετών παιδιών κάθε χρόνο.

Μιλάμε για το δευτερογενή πνιγμό. Σε αυτή την περίπτωση,  όπου τα παιδιά παραλίγο να πνιγούν, διασώθηκαν και ανένηψαν. Όλα μοιάζουν κανονικά και επιστρέφουν σπίτι, όμως μετά από μερικές ώρες ή μέρες αρχίζουν να αισθάνονται κουρασμένα, ξαπλώνουν να κοιμηθούν και δεν ξυπνούν ποτέ.

Τόσο ο ξηρός όσο και ο δευτερεύον πνιγμός, θεωρούνται άτυποι τύποι πνιγμού, καθώς συμβαίνουν αφότου ένα παιδί έχει βγει από το νερό. Στον ξηρό πνιγμό, το νερό που μπορεί να καταπιεί ένα παιδί, δεν εισέρχεται στους πνεύμονες. Ο λάρυγγας κλείνει ως άμυνα, δεν επιτρέπει στο νερό να εισέλθει, αλλά ταυτόχρονα δεν εισέρχεται και καθόλου αέρας. Ο δευτερογενής  πνιγμός, από την άλλη, συμβαίνει όταν το νερό εισέρχεται μέσα στους πνεύμονες. Το νερό αναρροφάται μέσα στους πνεύμονες και συγκεντρώνεται εκεί, με αποτέλεσμα να γίνεται δύσκολη η αναπνοή. Αυτή η δυσκολία στην αναπνοή μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα δυνητικά και απειλητικά για τη ζωή.

Αν το παιδί σας βίωσε κάποιο περιστατικό πνιγμού, όσο ασήμαντο κι αν ήταν, ακόμα κι αν συνήλθε, δεν έχει σημασία: μεταφέρετέ το στα επείγοντα περιστατικά. Ο δευτερογενής πνιγμός προκύπτει ώρες ή ακόμα και μέρες μετά την επαφή με το νερό.

Να παρακολουθείτε το παιδί σας για τις επόμενες 24 ώρες και να ψάχνετε για συμπτώματα όπως:

  • Βήχας.
  • Συριγμός.
  • Δυσκολία στην αναπνοή.
  • Υπνηλία.
  • Ζαλάδα.
  • Υψηλός πυρετός.
  • Μη φυσιολογικό χρώμα δέρματος.
  • Αδικαιολόγητη κόπωση.

Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης του πνιγμού είναι η πρόληψη.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Κίρρωση ήπατος: Όσα πρέπει να γνωρίζετε
Γιατί υπάρχει τόσο στρες στις γιορτές
Δωμάτιο Snoezelen - Μία καινοτόμος θεραπευτική παρέμβαση για ασθενείς με άνοια