Ψωρίαση: Νόσος του δέρματος και άλλων οργάνων

Τι είναι η ψωρίαση

Η ψωρίαση, όπως ανέφερε η δερματολόγος, είναι μία μη μεταδοτική αυτοάνοση φλεγμονώδης δερματοπάθεια που αφορά το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού. Είναι μία χρόνια πάθηση με περιοδικές εξάρσεις και υφέσεις, ένα νόσημα που απασχολεί την ανθρωπότητα εδώ και πολλούς αιώνες.

O αντίκτυπος και τα συμπτώματα της ψωρίασης εκτείνονται και πέραν της δερματικής προσβολής και για τον λόγο αυτό είναι πιο ακριβής ο όρος ψωριασική νόσος, μία νόσος η οποία χτυπά και κάτω από το δέρμα.

Συννοσηρότητες

Η ψωρίαση, τόνισε η κ. Βαβούλη, μπορεί να εμπεριέχει ένα ευρύ φάσμα κλινικών εκδηλώσεων και συννοσηροτήτων όπως η ψωριασική αρθρίτιδα με  πόνο, αλλοιώσεις, έντονη φλεγμονή, οιδήματα, πρηξήματα στα δάχτυλα, παραμορφώσεις κλπ.

Επίσης εμφανίζεται συχνά, παράλληλα με την εκδήλωση της ασθένειας, αρτηριακή υπέρταση, ενώ σχετίζεται με την στεφανιαία νόσο, το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, σακχαρώδη διαβήτη, διαταραχή ηπατικής βιοχημείας και παχυσαρκία.

Εμφάνιση – εκδήλωση – μορφές ψωρίασης

Η συχνότερη μορφή της ψωρίασης είναι η κατά πλάκας που έχει ροδόχρωμες πλάκες, οι οποίες καλύπτονται από παχιά αργυρόχρωα λέπια. Στην ψωρίαση μπορεί να συνυπάρχουν φαγούρα, κάψιμο και πόνος. Συνήθως η ασθένεια αυτή εμφανίζεται στην αναπαραγωγική ηλικία ή σε ηλικία 50-60 ετών. Γενικά όμως μπορεί να εκδηλωθεί και σε οποιαδήποτε άλλη ηλικία.

Υπάρχουν διάφορες μορφές ψωρίασης, όπως η σταγονοειδής ψωρίαση, ερυθοδερμική ψωρίαση με έντονη απολέπιση, φλυκτενώδης ψωρίαση κλπ.

Η δερματολόγος υπογράμμισε ότι η ψωρίαση είναι πολυπαραγοντική νόσος. Σε ένα άτομο με γενετική προδιάθεση υπό την επίδραση εκλυτικών παραγόντων (λοιμώξεις, φάρμακα, αλκοόλ, συναισθηματική φόρτιση, τραυματισμός, ενδοκρινολογικοί και κλιματολογικοί παράγοντες) τροποποιείται η ανοσία του οργανισμού και εκδηλώνεται το νόσημα.

Γονίδια ελέγχουν την ψωρίαση, την ίδια στιγμή που το 1/3 των ασθενών έχει θετικό οικογενειακό ιστορικό. Όμως μπορεί κάποιος να εμφανίσει ψωρίαση χωρίς κανένα συγγενή πάσχοντα ή τα παιδιά ενός γονέα με ψωρίαση να μην εκδηλώσουν ποτέ τη νόσο.

Ο ρόλος των Τ – λεμφοκυττάρων

Στην ψωρίαση συμβαίνει διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού. Κεντρικό ρόλο στην παθογένεια της ψωρίασης έχουν τα Τ-λεμφοκύτταρα, που παράγουν ένα ευρώ φάσμα από κυτοκίνες και αυξητικούς παράγοντες όπως οι ιντερλευκίνες και τον παράγοντα νέκρωσης των όγκων TNF – a.

Ποιότητα ζωής και κοινωνικός αποκλεισμός

Λόγω του ότι το νόσημα είναι ορατό υπάρχει σημαντική επίπτωση στην ποιότητα ζωής του ασθενούς αλλά και στους γύρω του. Μπορεί μάλλιστα ένεκα τούτο να δημιουργηθεί  κοινωνικός αποκλεισμός και στιγματισμός.

Θεραπεία

Την δεκαετία του ’50 εισάγονται στην ψωρίαση οι τοπικές και κλασικές θεραπείες, την δεκαετία του ’70 τα λουτρά στη Νεκρά Θάλασσα και η φωτοθεραπεία, στις αρχές της δεκαετίας του ’90 η έρευνα και αναγνώριση των γονιδίων και στα τέλη της οι τοπικοί παράγοντες, ενώ στον τρέχων αιώνα τα νέα μικρά μόρια.

Ο ρόλος του δερματολόγου είναι κομβικός για την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της ψωρίασης, τόνισε η κα Βαβούλη. Η βαρύτητα της ψωρίασης σχετίζεται με την κατάλληλη θεραπεία. Υπάρχει πλήθος τοπικών και συστηματικών θεραπειών καθώς και φωτοθεραπεία.

Η ημερίδα του iatronet.gr έγινε με την υποστήριξη των συλλόγων «Καλυψώ» και «Άγγιγμα Ζωής».

Χορηγοί της ημερίδας ήταν οι εταιρείες Bristol Meyers Squibb και ΒΙΑΝΕΧ Α.Ε

Πληροφορίες για την ημερίδα https://www.iatronet.gr/vimata-asthenon/