Επιστροφή στην κανονικότητα: Μην ξεχνάμε τη μηνιγγίτιδα B

Άλλαξαν πάρα πολλά πράγματα μέσα σε έναν χρόνο. Ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε την υγεία – τη δική μας, αλλά και τη δημόσια – και το πόσο πολύ εκτιμάμε, εν τέλει, εκείνες τις μικρές στιγμές ελευθερίας μέσα στην καθημερινότητα, είναι δύο πράγματα που στριφογυρνούσαν συχνά στο μυαλό μας κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Και τώρα που τα μέτρα έχουν χαλαρώσει (και μακάρι να μπορέσουν να χαλαρώσουν περισσότερο) νιώθουμε όλοι μας σαν να βγήκαμε από έναν αγώνα κερδισμένοι – και τώρα αξίζουμε λίγη χαλάρωση επιτέλους.

Ή, εντάξει, αν η χαλάρωση δεν φαίνεται να έρχεται άμεσα, τουλάχιστον είναι ωραίο να κυκλοφορούμε στον δρόμο χωρίς να ανησυχούμε αν θα μας σταματήσει η αστυνομία. Κάτι είναι κι αυτό.

Όσο επιστρέφουμε σιγά-σιγά σε μια πραγματικότητα που μοιάζει πολύ με την παλιά μας, πριν την πανδημία, έρχεται η ώρα να βάλουμε σε τάξη ζητήματα που είχαμε αφήσει μετέωρα. Η επιστροφή στην κανονικότητα συνεπάγεται, λοιπόν, μια λίστα με ευθύνες που η καραντίνα είχε καταστήσει ανέφικτες για πολλούς.

Βέβαια, όταν λέμε “ευθύνες”, δεν είναι όλα τρομακτικά· ευθύνη, ας πούμε, είναι και το να δούμε επιτέλους από κοντά όλους τους φίλους μας που δεν βλέπαμε, για έναν καφέ. Αν, όμως, είστε γονείς, υπάρχει και μια ακόμα ευθύνη που δεν πρέπει να ξεχνάτε: οι εμβολιασμοί του παιδιού σας.

Δεν είναι παράλογο το ότι ο κορωνοϊός μονοπωλούσε την προσοχή, σε δημόσιο και σε ατομικό επίπεδο. Πολλές ιατρικές διαδικασίες ρουτίνας που δεν αποτελούσαν άμεση ανάγκη μέσα στην καραντίνα έμειναν στην άκρη για μετά, και οι εμβολιασμοί των παιδιών για ασθένειες όπως ο πνευμονιόκοκκος, η μηνιγγίτιδα και η ανεμοβλογιά. Το πρόβλημα είναι ότι αν δεν δράσουμε άμεσα, υπάρχει ο κίνδυνος να εμφανιστούν ξεχασμένα νοσήματα, όπως η ιλαρά. Ακόμα χειρότερη θα είναι η κατάσταση όσον αφορά τη μηνιγγίτιδα Β.

Η μηνιγγίτιδα Β είναι μια ιδιαίτερα επικίνδυνη νόσος που δεν κάνει διακρίσεις: Μπορεί να προσβάλλει μωρά, νήπια και νεαρούς ενήλικες, και μέσα σε 24 μόνο ώρες μπορεί να προκαλέσει μόνιμες αναπηρίες, ή να οδηγήσει και στον θάνατο. Υπολογίζεται ότι περίπου 1 στα 5 περιστατικά μηνιγγίτιδας μπορεί να έχει σοβαρές επιπλοκές ή μόνιμες βλάβες.

Τα βρέφη και τα νήπια αποτελούν τις πιο ευάλωτες ηλικιακές ομάδες και ακολουθούν οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες. Βρέφη ηλικίας κάτω του 1 έτους διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης μηνιγγιτιδοκοκκικής νόσου από οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή ομάδα και ακολουθούν τα νήπια ηλικίας 1 έως 4 ετών. Οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο προσβολής από τη νόσο.

Ο εμβολιασμός είναι αναγκαίος για τα παιδιά, επειδή αποτελεί τον μοναδικό τρόπο πρόληψης της μηνιγγίτιδας Β. Πολλοί ενήλικες (περίπου 1 στους 10) φέρουν το βακτήριο ασυμπτωματικά, και μπορούν να το μεταδώσουν στα παιδιά με φιλί, βήχα ή φτάρνισμα.

Μερικά από τα πρώτα αυτά συμπτώματα, που μπορεί να τα μπερδέψουμε με εκείνα της γρίπης, είναι τα εξής:

• υψηλός πυρετός
• πονοκέφαλος
• αυχενική δυσκαμψία
• εμετός
• φωτοφοβία
• αιμορραγικό εξάνθημα

Μην παραμελείτε τους εμβολιασμούς του παιδιού σας. Η καλή πλευρά του τέλους της καραντίνας είναι ότι μπορούμε να βγούμε ελεύθερα από το σπίτι. Η κακή πλευρά είναι ότι το “έξω” έχει αρκετούς κινδύνους για το παιδί που ίσως δεν έχουμε φροντίσει να μπορεί να αντιμετωπίσει.