Η ευαισθητοποίηση για τη θρόμβωση είναι πολύ χαμηλότερη από αυτή για το AIDS  ή τον καρκίνο του προστάτη 

Tην Τετάρτη 13 Οκτωβρίου εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Θρόμβωσης η οποία εστιάζει στην ευαισθητοποίηση του κοινού για την έγκαιρη αναγνώριση σημείων και συμπτωμάτων της θρόμβωσης καθώς και των παραγόντων κινδύνου που μπορούν να οδηγήσουν σε αυτή.

Η συχνότητα της  φλεβικής θρομβοεμβολικής νόσου (Φ.Θ.Ε) μπορεί να κυμαίνεται από 0.75-2.5 /1000 κατοίκους και αυξάνεται σημαντικά (2-5 φορές) σε ηλικίες >70 έτη.  Η Φ.Θ.Ε. είναι η κύρια αιτία πρόωρου θανάτου και αναπηρίας μεταξύ των ανεπιθύμητων ενεργειών που σχετίζονται με τη νοσηλεία στο νοσοκομείο.

Σε μια πρόσφατη μελέτη εκτιμήθηκε η ευαισθητοποίηση του κοινού στη θρόμβωση με στοιχεία από 9 χώρες που συμπεριέλαβαν περίπου 7.000 άτομα  και  η οποία κατέδειξε ότι  ευαισθητοποίηση για τη Φ.Θ.Ε. είναι πολύ χαμηλότερη από αυτή για το  AIDS  ή τον καρκίνο του προστάτη  ή τον καρκίνο του μαστού, κλινικές οντότητες που   είναι λιγότερο συχνές από τη Φ.Θ.Ε.  

Επιπλέον το κοινό δεν φαίνεται να αναγνωρίζει  η Φ.Θ.Ε. ως μία κατάσταση που μπορεί να προληφθεί ούτε αναγνωρίζει ως παράγοντες κινδύνου  για Φ.Θ.Ε.   τη νοσηλεία στο νοσοκομείο, το χειρουργείο,  ή τον καρκίνο   (Journal of Thrombosis and Haemostasis, 13: 1365–1371).

Στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Θρόμβωσης  το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ «Αιμορραγία –Θρόμβωση – Ιατρική των Μεταγγίσεων» (Διευθύντρια Καθηγήτρια Μαριάννα Πολίτου) πραγματοποίησε το καθιερωμένο  webinar  «Meet the hemostasis experts  V»  το οποίο τη φετινή χρονιά ήταν αφιερωμένο στις θρομβώσεις που μπορεί να επιπλέξουν την πορεία των ασθενών με αιμολυτικές αναιμίες  (κληρονομικές και επίκτητες) με έμφαση  την μεσογειακή αναιμία και τη δρεπανοκυτταρική αναιμία, οι οποίες αποτελούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα μας λόγω της μεγάλης συχνότητάς τους. Συζητήθηκε η επιδημιολογία και η παθοφυσιολογία και οι κλινικές εκδηλώσεις της θρόμβωσης σε  αυτές τις κλινικές οντότητες  αλλά κυρίως ο συνδυασμός  θεραπευτικών παρεμβάσεων  και  τα μοντέλα πρόγνωσης και εκτίμησης του κινδύνου της θρόμβωσης για την έγκαιρη και εξατομικευμένη προφύλαξη και  θεραπεία των ασθενών.