Η διαχείριση του πένθους στο σχολείο

Mια πολύ ενδιαφέρουσα και εμπεριστατωμένη ομιλία για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί στην σχολική τάξη αναφορικά με την διαχείριση του πένθους ενός παιδιού, έλαβε χώρα στην διαδικτυακή διημερίδα "Βήματα Ασθενών" του iatronet.gr και της ΑΜΚΕ "Μαθήματα Ζωής" που πραγματοποιήθηκε στις 11-12/3/2022 με γενικό τίτλο "Αόρατα πένθη - πένθη Ταμπού".

Ομιλήτρια ήταν κ. Ράνια Γεωργιάδου, εκπαιδευτικός - συγγραφέας και το θέμα της είχε να κάνει με την διαχείριση του πένθους στην σχολική τάξη. 

Το σχολείο δεν είναι αποκομμένο παρά μέρος της κοινωνίας και βρίσκεται σε συνεχή αλληλεπίδραση με αυτή.

Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει μία σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην οικογένεια και το σχολείο, να υπάρχει επικοινωνία, και πάνω απ΄όλα ενημέρωση από την οικογένεια στους σχολικούς δασκάλους όταν ένα παιδί βιώνει μία κατάσταση πένθους και απώλειας, όπως είναι το διαζύγιο, ο θάνατος κάποιου αγαπημένου προσώπου όπως γονιού, αδελφού κλπ.

"Η οικογένεια δεν είναι πάντα ανοιχτή στο να ανακοινώσει κάποιο προβληματισμό ή κάποιο δύσκολο περιστατικό. Συνήθως πρώτα εμείς βλέπουμε την αλλαγή στην συμπεριφορά ενός παιδιού και μετά ενημερωνόμαστε από την οικογένεια για τυχόν προβλήματα που υπάρχουν", υπογραμμίζει η εκπαιδευτικός. 

"Όσο πιο άρτια είναι η σχέση σχολείου και οικογένειας, τόσο πιο πολύ μπορεί να βοηθήσουμε τα παιδιά. Πολλές φορές συναντάμε στην τάξη μας παιδιά που βρίσκονται σε κατάσταση πένθους", επισημαίνει η Ράνια Γεωργιάδου. 

Και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί προβληματίζονται πολύ για το πως θα διαχειριστούν ένα παιδί που βιώνει μία κατάσταση πένθους. Πάντως στο σχολείο και μιλάμε ανοιχτά και δίνουμε στο παιδί χώρο για να εκφραστεί.

Στο σχολείο χρησιμοποιούνται πολύ τα εικαστικά, οι τέχνες, η ζωγραφική, η μουσική, το θεατρικό παιχνίδι και το παραμύθι. Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες τα παιδιά μπορούν να εκφραστούν, τα ταυτισθούν, να ανακουφιστούν και να πουν αυτά που νοιώθουν, χωρίς να χρειαστεί να το εξηγήσουν με λόγια. 

Υπάρχουν παιδιά που στο σχολείο περνούν καλά γιατί στο σπίτι υπάρχει πένθος, ξεχνιούνται ως εκ τούτου στο σχολείο.

Η ομαδοποίηση των παιδιών, η καλλιέργεια της ενσυναίσθησης  αλλά και οι φιλίες μεταξύ των παιδιών προσφέρουν την δυνατότητα ανάπτυξης θετικών συναισθημάτων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κουκουλώνεται το πρόβλημα. 

Το πιο χρήσιμο, καταλήγει χαρακτηριστικά η εκπαιδευτικός, για ένα παιδί που πενθεί, είναι "να το πάρει κανείς αγκαλιά και να του πει πως είναι εδώ για να το ακούσει".