Το σιωπηλό πένθος της έμφυλης βίας

Σε ένα πολύ ευαίσθητο θέμα που αφορά το σιωπηλό πένθος της έμφυλης βίας - γυναίκες/θηλυκότητες/λοατκι+/αρρενωπότητες μίλησε διεξοδικά στην διημερίδα του iatronet.gr "Βήματα Ασθενών"και της ΑΜΚΕ "Μαθήματα Ζωής" ο ψυχολόγος, υπεύθυνος επιστημονικού έργου και συνιδρυτής της "Συμμαχίας των Φύλων" (Gender Alliance Initiative), κ. Βαγγέλης Κοσμάτος.  

Η διημερίδα ως γνωστόν πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά στις 11-12/3/2022 και είχε ως γενικό τίτλο "Αόρατα πένθη - πένθη Ταμπού".

H απώλεια δεν σχετίζεται μόνο με ένα πρόβλημα υγείας, έναν ξαφνικό θάνατο ή έναν σοβαρό τραυματισμό, αλλά μιλάμε επίσης και για απώλειες που σχετίζονται με την αλλαγή και την ωρίμανσή μας αλλά και στιγμές στη διάρκεια της ζωής μας που αντιμετωπίζουμε εμπόδια και φραγμούς για να πραγματώσουμε και να εξελίξουμε πλευρές της ύπαρξής μας όπως είναι η έμφυλη ύπαρξη και διάσταση της ζωής μας και η σεξουαλικότητά μας. 

Το σιωπηλό πένθος της έμφυλης βίας είναι ένα αόρατο πένθος διότι είναι ένα πένθος - ταμπού. Στην ομιλία του ο ψυχολόγος αναφέρθηκε σε πολλές μορφές απωλειών, σε γυναίκες που κατάφυγαν σε συμβουλευτικά κέντρα προκειμένου να εκφράσουν το βίωμα της απώλειας επιμέλειας των παιδιών τους, ή γυναίκες που ζήτησαν βοήθεια έχοντας ήδη πέσει θύματα ενδοοικογενειακής βίας από τον σύζυγό τους. 

Παρουσιάστηκαν όμως και περιπτώσεις ανεξίτηλου πένθους αδικίας μέσω των υποθέσεων φυλακισμένων γυναικών που παρόλο που αποδεδειγμένα είχαν πέσει θύματα ενδοοικογενειακής βίας, βρέθηκαν στην φυλακή επειδή στην προσπάθειά τους να αμυνθούν, σκότωσαν τον άνδρα τους και χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια στην φυλακή μέχρι να τους αποδωθούν ελαφρυντικά και να σπάσουν τα ισόβια. Γυναίκες που υπέστησαν μεγάλη ταλαιπωρία στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. 

Κάθε γυναικοκτονία για την κουλτούρα της έμφυλης κυριαρχίας και ελέγχου που ένα μέρος της κοινωνίας μας ασπάζεται, είναι μία επιτυχία. Το μήνυμα έχει δοθεί: η επόμενη, ο επόμενος είσαι εσύ. Και καθε φορά, το θηλυκό ατομικό σώμα μεταφέρεται στο οικογενειακό και ύστερα στο κοινοτικό. 

"Καμία θηλυκότητα που κακοποιείται ή δολοφονείται δεν είναι μία μεμονωμένη περίπτωση ούτε τυχαίο περιστατικό, ούτε η κακιά ώρα ή ένας έρωτας που τυφλώνει κανέναν", επισημαίνει χαρακτηριστικά ο Βαγγέλης Κοσμάτος.  

Την στιγμή που μια γυναίκα και μία θηλυκότητα παραβιάζεται και συσσωρεύεται εντός της ένα τεράστιο, αγεφύρωτο και πολλές φορές αξεπέραστο πένθος, εκείνη τη στιγμή ουσιαστικά αυτό που συμβαίνει, είναι να δημιουργείται μία πληγή στο δικαίωμα μίας έμφυλης οντότητας να ζήσει με ελευθερία, αυταξία και αυτοπροσδιορισμό και συνάμα δίνεται και ένα μήνυμα σε όσους συνυπήρξαν μαζί της ότι υπάρχουν δύο δρόμοι: ή ο δρόμος της συμμόρφωσης ή ο δρόμος της εξόντωσης.