Το πένθος στην εξάρτηση από ψυχοτρόπους ουσίες

Στο έκδηλο και συγκαλυμμένο πένθος που αφορά την εξάρτηση από ψυχοτρόπους ουσίες αναφέρθηκε στην ομιλία της στην ημερίδα του iatronet.gr και της ΑΜΚΕ "Μαθήματα Ζωής" η ψυχολόγος, εγκληματολόγος, συγγραφέας, Ρόδη Καγγελάρη.

Πίσω από την εξάρτηση από ψυχοτρόπους ουσίες, κάτω από την τοξικομανία, είναι προσεκτικά θαμμένο ζωντανό ένα πένθος που στάθηκε αδύνατο.

Κεντρικό σημείο ζωής όλων των τοξικομανών είναι το αδύνατο πένθος για τον αποχωρισμό από την οικογένεια, από την εφηβεία, ο οποίος δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί.  

Από τη μια πλευρά, η οικογένεια λόγω της εύθραυστης ισορροπίας της στηρίζει την επιβίωσή της στην θανατηφόρα καθήλωση των μελών της σε συγκεκριμένους ρόλους και δυναμικές ακόμη και αν αυτό σημαίνει τον πραγματικό τους θάνατο.

Από την άλλη, ο μελλοντικός τοξικομανής που δεν διαθέτει τα κατάλληλα ψυχικά στηρίγματα, την απαραίτητη αυτοεκτίμηση, αυτορρύθμιση ώστε να απεμπλακεί συναισθηματικά και να πορευθεί μόνος του στη ζωή που έχει επιλέξει.   

Πολλά χρόνια με την συνάντησή τους με τις ουσίες και την εγκατάσταση της εξάρτησης διαπιστώνεται ότι τόσο ο πραγματικός θάνατος αγαπημένων προσώπων όσο και η απώλεια  της αγάπης ήταν έκδηλα ή συγκαλυμμένα πάντοτε παρόντες στην ζωή των μετέπειτα εξαρτημένων.

Η ψυχολόγος σημειώνει ότι ο μελλοντικός τοξικομανής είναι από πολύ μικρή ηλικία  γεμάτος πόνο, ματαίωση, λύπη, θυμό, ντροπή και ενοχή εξαιτίας της συναισθηματικής, σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης που είχε συχνά υποστεί αλλά και άλλα γεγονότα ζωής συνδεδεμένα με εσωτερικές ή εξωτερικές απώλειες, όπως το διαζύγιο, η μετανάστευση,  ο πόλεμος.

Η ιδιότυπη παρουσία του θανάτου είναι συχνά τόσο συγκαλυμμένη που περνά απαρατήρητη, αόρατη ακόμη και από την ψυχιατρική εξέταση.

Μέσα από μία νεκροζώντανη ταυτότητα, οι ουσίες δίνουν στον τοξικομανή ζωντάνια και θα ανακουφίσουν το πένθος για τον ίδιο τον εαυτό του.

Τα οικογενειακά μυστικά και πένθη διαδραματίζονται τέλεια μέσα από την εξάρτηση ενός μέλους από τις ουσίες.

Κατά την διάρκεια της εξάρτησης μία σειρά από νέες απώλειες και τραύματα έρχονται να προστεθούν στα παλιά. Τα αδύνατα πένθη συσσωρεύονται.