Η COVID-19 συνδέεται συχνά με καρδιομεταβολικές επιπλοκές. Ενώ ο κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου ομαλοποιείται αμέσως μετά το τέλος της λοίμωξης, ο αριθμός των νέων περιπτώσεων διαβήτη τύπου 2 παραμένει αυξημένος κατά τους πρώτους μήνες μετά το τέλος της οξείας νόσου, όπως δείχνει μια ανάλυση στο "PLoS Medicine".
Η ισχυρή ανοσολογική απόκριση στη μόλυνση με SARS-CoV-2 καθιστά την COVID-19 πολυσυστηματική νόσο. Οι συνέπειες στο καρδιαγγειακό σύστημα είναι γνωστές. Η καταιγίδα κυτταροκινών, η ενεργοποίηση των αιμοπεταλίων, η υπερπηκτικότητα και η δυσλειτουργία των ενδοθηλιακών κυττάρων μπορούν να προκαλέσουν καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο ή ακόμη και πνευμονική εμβολή.
Είναι λιγότερο γνωστό ότι η υπεργλυκαιμία λόγω στρες μπορεί επίσης να εμφανιστεί στο πλαίσιο της λοίμωξης. Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι οι ασθενείς στην εντατική θεραπεία υποβάλλονται σε θεραπεία με γλυκοκορτικοειδή, τα οποία προκαλούν αύξηση του σακχάρου στο αίμα.
Οι συνέπειες φάνηκαν σε μια ανάλυση "Clinical Practice Research Datalink" (CPRD), η οποία διαχειρίζεται τα ηλεκτρονικά ιατρικά αρχεία των άγγλων ασθενών οικογενειακών γιατρών. Μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Martin Gulliford συνέκρινε τις διαγνώσεις 428.650 ασθενών κατά το έτος πριν και μετά από COVID-19 με μια ομάδα ελέγχου της ίδιας ηλικίας, φύλου και τόπου διαμονής που δεν είχε νοσήσει από COVID-19.
Οι ασθενείς με COVID-19 είχαν περισσότερες νέες διαγνώσεις διαβήτη τύπου 2 ακόμη και πριν από την έναρξη της COVID-19. Προφανώς, ο πρόσφατος διαβήτης αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης της COVID-19. Μια τέτοια τάση δεν είχε παρατηρηθεί για τις καρδιαγγειακές παθήσεις.
Ωστόσο, κατά τις πρώτες εβδομάδες μετά τη διάγνωση της COVID-19, υπήρξε στη συνέχεια 6πλάσια αύξηση των καρδιαγγειακών διαγνώσεων - συμπεριλαμβανομένης της 11πλάσιας αύξησης της πνευμονικής εμβολής, της 6πλάσιας αύξησης των κολπικών αρρυθμιών και της 5πλάσιας αύξησης της φλεβικής θρόμβωσης.
Ωστόσο, αυτή η έξαρση της νόσου ήταν σύντομη. Ήδη 4 - 12 εβδομάδες μετά τη διάγνωση της COVID-19, παρατηρήθηκε μείωση και, στη συνέχεια, οι ασθενείς με COVID-19 δεν εμφάνιζαν καρδιαγγειακά νοσήματα συχνότερα από την ομάδα ελέγχου.
Η εξέλιξη ήταν εντελώς διαφορετική σε ότι αφορά τον διαβήτη τύπου 2. Ο αριθμός των νέων κρουσμάτων αυξήθηκε μόνο κατά 81% στις 4 εβδομάδες της οξείας φάσης. Ωστόσο, οι αριθμοί παρέμειναν αυξημένοι κατά 27% ακόμη και 4 - 12 εβδομάδες μετά την ασθένεια. Μόνο μετά από αυτό ο κίνδυνος ομαλοποιήθηκε.
Ο Gulliford υποψιάζεται ότι οι επιπτώσεις στο μεταβολισμό της γλυκόζης γίνονται αντιληπτές με κάποια καθυστέρηση ή δεν αναγνωρίζονται αμέσως. Ο ερευνητής συμβουλεύει τους ασθενείς να δραστηριοποιούνται σωματικά κατά τη φάση της ανάρρωσης και να ακολουθούν υγιεινή διατροφή, προκειμένου να αποτρέψουν την απειλή του διαβήτη τύπου 2.
Πηγές:
PLoS Medicine
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}