Σε ποια σημεία του σώματος το λίπος αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου σε παχύσαρκα άτομα

Ο σχέση μέσης - ισχίων αντικατοπτρίζει τον αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας των παχύσαρκων ατόμων καλύτερα από τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ). Αυτό προκύπτει από μια πρόσφατη ανάλυση της βρετανικής βιοτράπεζας, τα αποτελέσματα της οποίας παρουσιάστηκαν στην ετήσια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) στη Στοκχόλμη.

Από τότε που η μελέτη Harvard Alumni Health έδειξε ότι τα άτομα με ΔΜΣ 22,5 έως 24,5 kg/m2 έχουν τον χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας, ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) θεωρείται το μέτρο της παχυσαρκίας.

Εν τω μεταξύ, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) επέκτεινε το εύρος του φυσιολογικού βάρους στα 18,5 έως 24,9 kg/m2.

Ο ΔΜΣ δέχεται όλο και περισσότερες επικρίσεις επειδή δεν λαμβάνει υπόψη την κατανομή του λιπώδους ιστού.

Για τους περισσότερους ερευνητές, ο "τοξικός" λιπώδης ιστός βρίσκεται κυρίως στην κοιλιά. Η έκτασή της μπορεί να εκτιμηθεί καλύτερα με την σχέση μέσης προς ισχίο (WHR), η οποία, ωστόσο, δεν έχει ακόμη κερδίσει την δέουσα αποδοχή.

Μια 3η εναλλακτική λύση είναι ο "δείκτης μάζας λίπους", ο προσδιορισμός του οποίου, ωστόσο, απαιτεί μέτρηση DEXA, η οποία είναι δυνατή μόνο από ειδικούς.

Ο δείκτης μάζας λίπους (FMI) μπορεί να εντοπίσει άτομα με αυξημένο ΔΜΣ αλλά χωρίς υπερβολική λιπώδη μάζα (FM). Ωστόσο, ο ΔΜΣ μπορεί επίσης να εντοπίσει άτομα με φυσιολογικό ΔΜΣ με αυξημένη λιπώδη μάζα (FM).

Μια ομάδα με επικεφαλής τον Irfan Khan από το University College Cork της Ιρλανδίας μελέτησε τις επιπτώσεις των 3 δεικτών στον κίνδυνο θνησιμότητας χρησιμοποιώντας τη βρετανική βιοτράπεζα.

Επειδή διενεργήθηκε επίσης γενετικός έλεγχος σε περισσότερους από μισό εκατομμύριο συμμετέχοντες, ήταν δυνατή η Μεντελιανή τυχαιοποίηση, η οποία μπορεί να διεκδικήσει υψηλότερη αιτιότητα από ό,τι οι συμβατικές επιδημιολογικές μελέτες.

Οι ερευνητές συνέκριναν 25.297 συμμετέχοντες στη βρετανική βιοτράπεζα που είχαν πεθάνει από τη συμμετοχή τους με τον ίδιο αριθμό ατόμων που ήταν ακόμη εν ζωή.

Ο Kahn διαπίστωσε συσχέτιση και για τους 3 δείκτες. Ο WHR αυξήθηκε γραμμικά. Δηλαδή, όσο λιγότερο κοιλιακό λίπος είχαν οι συμμετέχοντες, τόσο το καλύτερο.

Η αύξηση του κινδύνου θανάτου ήταν επίσης μεγαλύτερη. Ο Khan βρίσκει αναλογία κινδύνου 1,41 ανά τυπική απόκλιση, η οποία ήταν εξαιρετικά σημαντική με διάστημα εμπιστοσύνης 95% από 1,38 έως 1,43. Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο για την εμφάνιση συνολικά 21 ασθενειών.