Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας: Στο επίκεντρο η «φροντίδα καγκουρό» για τα πρόωρα νεογνά

Ημέρα ευαισθητοποίησης για τα πρόωρα νεογνά αλλά και ευκαιρία για την ενημέρωση του κοινού σχετικά με την προάσπιση των δικαιωμάτων των προώρων και των οικογενειών τους, αποτελεί η 17η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας.

Το μήνυμα του φετινού εορτασμού είναι: «Η αγκαλιά του γονέα: μια ισχυρή θεραπεία.  Διευκολύνετε την επαφή δέρμα με δέρμα από τη στιγμή της γέννησης» και έχει στόχο τη διεκδίκηση ενός ειδικού μοντέλου φροντίδας, της λεγόμενης «φροντίδας καγκουρό». Πρόκειται για μια τεχνική φροντίδας των πρόωρων και χαμηλού βάρους γέννησης νεογνών, στην οποία υπάρχει επαφή δέρμα με δέρμα του νεογνού με τη μητέρα, ξεκινώντας από τη γέννηση.

Το Νοσοκομείο Παπαγεωργίου, δίνοντας έμφαση στο συγκεκριμένο μοντέλο φροντίδας, καθώς με τον τρόπο αυτό το πρόωρο μωρό έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να επιβιώσει και να μην πάθει λοίμωξη αλλά και καλύτερη νευροανάπτυξη, το εφαρμόζει στη Β΄ Πανεπιστημιακή Νεογνολογική Κλινική και τη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών (ΜΕΝΝ).

Σύμφωνα με τη διευθύντρια της Κλινικής και της Μονάδας, καθηγήτρια Παιδιατρικής-Νεογνολογίας ΑΠΘ Ελισάβετ Διαμαντή, η συγκεκριμένη φροντίδα έχει θετική επίδραση και στη μητέρα ως προς τη γαλουχία, την κατάθλιψη και το στρες. Ωστόσο, σε πολλές ΜΕΝΝ δεν υπάρχουν ακόμη οι δυνατότητες για τέτοιου είδους φροντίδα.

«Η Κλινική και η Μονάδα μας ενστερνίζονται την άποψη ότι το πρόωρο νεογνό και η οικογένειά του χρειάζονται τη συνεχή προσοχή και αγάπη μας. Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας είναι να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για την προωρότητα, να φέρει στην επιφάνεια τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα πρόωρα νεογνά και οι οικογένειές τους και να τονίσει ότι η προωρότητα είναι ένα θέμα δημόσιας υγείας. Ένα στα δέκα νεογνά γεννιέται πρόωρα, τουλάχιστον 3 εβδομάδες νωρίτερα από την ημερομηνία που θα έπρεπε να γεννηθεί και όσο πιο ανώριμο είναι ένα πρόωρο τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να έχει προβλήματα», τονίζει η κ. Διαμαντή, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να

δημιουργηθούν ειδικοί χώροι φροντίδας των νεογνών με προβλήματα ώστε να βελτιωθεί η περιγεννητική και νεογνική νοσηρότητα και θνησιμότητα.

Η ίδια καταλήγει ότι «σήμερα, όλο και περισσότερα πολύ ανώριμα νεογνά επιζούν με καλή ποιότητα ζωής. Υπάρχει όμως η πιθανότητα, ειδικά τα εξαιρετικά πρόωρα, να έχουν μακροχρόνια νευροαναπτυξιακά  προβλήματα. Τα νεογνά αυτά και οι οικογένειές τους χρειάζονται στήριξη από την πολιτεία και από όλους μας για να αντέξουν στο δύσκολο μονοπάτι που έχουν μπροστά τους».