Η κατάθλιψη της βρεφικής και παιδικής ηλικίας [Βίντεο]

Mια ξεχωριστή ομιλία για την κατάθλιψη στα παιδιά και τις συνέπειές της στις σχέσεις τους με τους γονείς, τον ρόλο που επιτελούν οι γονείς και τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπισθεί η δύσκολη αυτή κατάσταση στα παιδιά, πραγματοποιήθηκε στην 17η ημερίδα του iatronet.gr με τίτλο: "κατάθλιψη η 2η σιωπηλή πανδημία".

Ομιλητής ήταν ο  Ψυχίατρος, Παιδοψυχίατρος, Ψυχαναλυτής, Καθηγητής Παιδοψυχιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Δημήτρης Αναγνωστόπουλος.

Η κατάθλιψη στην παιδική ηλικία, τόνισε, δεν πρέπει να συγχέεται με το φυσιολογικό και αναμενόμενο συναίσθημα της στενοχώριας και της θλίψης. Στην περίπτωση αυτή συνδυάζεται με ένα γεγονός που σχετίζεται με την απώλεια, ένα χάσιμο. Θα μιλήσουμε για κατάθλιψη όταν τα συμπτώματα αυτά διαρκούν στο χρόνο.

Η κατάθλιψη είναι δύσκολο να μελετηθεί στην παιδική ηλικία. Τα συμπτώματα της δεν είναι ίδια όπως στους εφήβους. Τα παιδιά έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες και δεν μπορούν να εκφράσουν τα δυσάρεστα συναισθήματα με λόγια. Τα συναισθήματα αυτά εκφράζονται μέσα από το σώμα, μέσα από την συμπεριφορά τους και μέσα από την μειωμένη  ανταπόκριση στην λειτουργία τους σε σχέση με την ηλικία τους κάθε φορά.   

Η κλινική εικόνα της κατάθλιψης αλλάζει ανάλογα με το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού. Στην βρεφική ηλικία εμφανίζεται η ανακλητική κατάθλιψη. Πολλά από τα καταθλιπτικά συμπτώματα των μικρών παιδιών προκαλούνται από την ιδρυματοποίησή τους, από το γεγονός της απώλειας των γονέων που κανένα ίδρυμα δεν μπορεί να τους υποκαταστήσει.  

Η παιδική κατάθλιψη εκφράζεται με την γενική απάθεια, την άρνηση επαφής, την αδιαφορία προς το περιβάλλον, την ανορεξία και την αυπνία.  Η  βρεφική κατάθλιψη εκφράζεται από την έλλειψη των γονέων και τα συμπτώματά της είναι ανάμεσα στα άλλα, η συναισθηματική ατονία, η φτωχή μιμική, η μονοτονία, η τάση για επανάληψη των ίδιων δραστηριοτήτων, η φτωχή αλληλεπιδραστική σχέση με την μητέρα, η αποτυχία επικοινωνίας και η "κρύα κατάθλιψη» ή το σύνδρομο του "άδειου".

Ο κ. Αναγνωστόπουλος επισημαίνει πως το βρέφος μεγαλώνοντας μπορεί να αποκτήσει φοβίες και μία αγωνία από τον αποχωρισμό με το πρόσωπο φροντίδας, την μητέρα. Στην περίπτωση αυτή κυριαρχούν τα σωματικά συμπτώματα, καταλήγει ο παιδοψυχίατρος, ψυχαναλυτής.