Oμάδα γιατρών στη Βοστώνη πραγματοποίησε με επιτυχία χειρουργική επέμβαση σε έμβρυο, για τη θεραπεία μιας σπάνιας εγκεφαλικής πάθησης που είναι γνωστή ως "δυσπλασία φλέβας του Γαληνού".
Παρόλο που χειρουργική επέμβαση στη μήτρα - που διενεργείται πριν από τη γέννηση ενός μωρού - έχει πραγματοποιηθεί για άλλες παθήσεις, η συγκεκριμένη επέμβαση έγινε για πρώτη φορά. Λεπτομέρειες για τη διαδικασία, η οποία έλαβε χώρα τον Μάρτιο, δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Stroke την Πέμπτη.
Η πάθηση εμφανίζεται όταν το αιμοφόρο αγγείο που μεταφέρει το αίμα από τον εγκέφαλο στην καρδιά, γνωστό και ως φλέβα του Γαληνού, δεν αναπτύσσεται σωστά. Η δυσπλασία, γνωστή ως VOGM, έχει ως αποτέλεσμα μια τεράστια ποσότητα αίματος να πιέζει τη φλέβα και την καρδιά και μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά προβλημάτων υγείας.
"Οι τρομεροί εγκεφαλικοί τραυματισμοί και η άμεση καρδιακή ανεπάρκεια μετά τη γέννηση είναι οι δύο μεγάλες προκλήσεις", είπε στο CNN ο δρ Ντάρεν Όρμπαχ, ακτινολόγος στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης και ειδικός στη θεραπεία του VOGM.
Συνήθως, τα βρέφη υποβάλλονται σε θεραπεία μετά τη γέννησή τους χρησιμοποιώντας έναν καθετήρα για την εισαγωγή μικροσκοπικών σπείρων, με σκοπό να επιβραδυνθεί η ροή του αίματος. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Orbach, η θεραπεία συχνά γίνεται πολύ αργά.
Παρά τις προόδους στη φροντίδα, "το 50% έως 60% όλων των μωρών με αυτήν την πάθηση, αναμένεται να αρρωστήσουν σχεδόν αμέσως. Το άσχημο είναι από τα μωρά που αρρωσταίνουν, φαίνεται ότι υπάρχει περίπου 40% θνησιμότητα", συμπλήρωσε ο Orbach. "Περίπου τα μισά από τα βρέφη που επιβιώνουν αντιμετωπίζουν σοβαρά νευρολογικά και γνωστικά προβλήματα", κατέληξε.
Μπροστά σε μία επιλογή
Όταν έμαθαν για την τέταρτη εγκυμοσύνη τους, ο Derek και η Kenyatta Coleman από το Baton Rouge της Λουιζιάνα έμειναν έκπληκτοι και ενθουσιασμένοι. Η Kenyatta, 36, και ο Derek, 39, είναι παντρεμένοι εδώ και επτά χρόνια.
Η Kenyatta είπε ότι τίποτα δεν φαινόταν να πηγαίνει άσχημα σχετικά με την εγκυμοσύνη. Αφού είχε κάνει τρία παιδιά, η Kenyatta σκεφτόταν τους υπερήχους ως ραντεβού ρουτίνας.
"Το μωρό τα πήγαινε καλά. Όλα τα βιοφυσικά της προφίλ ήταν όλα φυσιολογικά".
Οι Colemans έκαναν ακόμη και γενετικό τεστ που χαρακτήρισε την εγκυμοσύνη της Kenyatta ως "χαμηλού κινδύνου", είπε: "Ειλικρινά πιστεύαμε ότι ήμασταν πολύ καλά".
Αλλά όταν η Kenyatta πήγε για υπερηχογράφημα στις 30 εβδομάδες της εγκυμοσύνης της, ήρθε αντιμέτωπη με κάτι διαφορετικό. Θυμάται τον γιατρό της να την κάθεται και να λέει ότι ανησυχεί.
"Μοιράστηκε μαζί μου ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όσον αφορά τον εγκέφαλο του μωρού και επίσης η καρδιά της είχε διευρυνθεί", είπε η Kenyatta.
Μετά από περισσότερη έρευνα, υπήρξε διάγνωση: VOGM.
Οι Colemans είχαν μάθει για μια κλινική δοκιμή που διεξήχθη από τα νοσοκομεία Brigham and Women's και Boston Children's και η οποία θα μπορούσε να παρέχει θεραπεία στο μωρό τους, πριν γεννηθεί.
Η Kenyatta θυμάται ότι την ενημέρωσαν για τους πιθανούς κινδύνους - πρόωρο τοκετό ή εγκεφαλική αιμορραγία για το έμβρυο - αλλά οι Colemans ένιωσαν ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή για αυτούς.
Στις 15 Μαρτίου, ακριβώς ένα μήνα μετά τον υπέρηχο που εντόπισε την δυσπλασία, η Kenyatta υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση.
Διαδικασία με δύο ασθενείς
Για αυτή τη χειρουργική επέμβαση, υπήρχαν δύο ασθενείς: η Kenyatta και το μωρό της.
Οι γιατροί έπρεπε να βεβαιωθούν ότι το έμβρυο ήταν στραμμένο προς τη σωστή θέση, με το κεφάλι του προς το κοιλιακό τοίχωμα της μητέρας.
Η δρ Wilkins-Haug, διευθύντρια του τμήματος Μητρικής Εμβρυϊκής Ιατρικής και Αναπαραγωγικής Γενετικής στο Brigham and Women's Hospital, συνεργάστηκε με τον Orbach για να βεβαιωθεί ότι το έμβρυο όχι μόνο ήταν στη σωστή θέση για τη διαδικασία, αλλά και ότι θα παρέμενε εκεί.
Η Wilkins-Haug εξήγησε ότι μόλις το έμβρυο βρέθηκε στη βέλτιστη θέση, "έλαβε μια μικρή δόση φαρμάκου έτσι ώστε να μην κινείται και παίρνει επίσης μια μικρή ένεση φαρμάκου για ανακούφιση από τον πόνο", είπε ο Wilkins-Haug.
Από εκεί, οι γιατροί εισήγαγαν μια βελόνα μέσω του κοιλιακού τοιχώματος, περνώντας προσεκτικά έναν καθετήρα μέσω της βελόνας, έτσι ώστε οι μικροσκοπικές μεταλλικές σπείρες να γεμίσουν τη φλέβα, να επιβραδύνουν τη ροή του αίματος και να μειώσουν την πίεση.
Το μωρό έδειξε σημάδια βελτίωσης αμέσως, με τις σαρώσεις να δείχνουν μειωμένη αρτηριακή πίεση σε βασικές περιοχές.
"Ήταν συναρπαστικό αυτή τη στιγμή που είχαμε τεχνική επιτυχία στο να κάνουμε τον εμβολισμό", είπε ο Orbach.
Αλλά η επιτυχία δεν καθοριζόταν μόνο από εκείνη τη στιγμή, αλλά από το τι θα ακολουθούσε.
"Θα μπορεί να δείχνει συνέχεια πρόοδο μετά; Θα χρειαστεί απλώς πρόσθετη υποστήριξη; Θα υποφέρει ακόμα σε άμεση καρδιακή ανεπάρκεια;", αναρωτήθηκε η Kenyatta.
Πάντα μαχητής
Μετά τη διαδικασία, η Kenyatta είχε μικρή διαρροή αμνιακού υγρού. Δύο μέρες αργότερα, ήρθε ο τοκετός στις 34 εβδομάδες της κύησης.
Στις 17 Μαρτίου γεννήθηκε η Ντένβερ Κόλμαν, με βάρος 4 κιλά και 30 γραμμάρια.
"Την άκουσα να κλαίει για πρώτη φορά και αυτό, δεν μπορώ καν να το περιγράψω με λόγια, πώς ένιωθα εκείνη τη στιγμή", θυμάται η Kenyatta.
"Ήταν απλώς, ξέρετε, η πιο όμορφη στιγμή που μπορούσα να την κρατήσω, να την κοιτάξω και μετά να την ακούσω να κλαίει".
Οι γιατροί της ήταν επίσης ευχαριστημένοι. "Στην άμεσο-νεογέννητη περίοδο, ήταν πολύ σταθερή και δεν χρειαζόταν καμία από τις θεραπείες που συνήθως χρειάζονται, είτε πρόκειται για τοποθέτηση σπείρων είτε για υποστήριξη της καρδιακής της λειτουργίας με φάρμακα", είπε η Wilkins-Haug συμπληρώνοντας: "Πιστεύουμε ότι δε θα χρειαστεί ξαναθεραπεία στο μέλλον, αλλά και να χρειαστεί θα πάει πολύ καλά".
Πηγές:
Σκάι
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}