Βρέθηκε η πρωτεΐνη που αποτρέπει τη λιπώδη διήθηση του ήπατος [μελέτη]

Το λιπώδες ήπαρ ή λιπώδης διήθηση στο ήπαρ είναι η πιο συχνή ηπατική νόσος στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Γκρατς στην Αυστρία διαλεύκαναν έναν μοριακό μηχανισμό στην ανάπτυξη του λιπώδους ήπατος.

Σύμφωνα με αυτούς, η έλλειψη μιας συγκεκριμένης ομάδας πρωτεϊνών (καρβοξυλεστέρας) οδηγεί στη συσσώρευση επιβλαβών λιπιδίων, τα οποία προκαλούν υπερφόρτωση λίπους στο ήπαρ, ανακοίνωσε σήμερα το Πανεπιστήμιο του Γκρατς.

Το λιπώδες ήπαρ (steatosis hepatis - στεατοηπατίτιδα) μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση του ήπατος και ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα μετά από μερικά χρόνια.

Η ασθένεια αυτή υπάρχει όταν τουλάχιστον το 50% των ηπατικών κυττάρων επηρεάζεται από την αποθήκευση λίπους. Εκτός από τον υπερ - ή υποσιτισμό και την πολύ λίγη άσκηση, η κατάχρηση αλκοόλ, ο σακχαρώδης διαβήτης και η κατανάλωση ναρκωτικών είναι από τις συχνότερες αιτίες της νόσου.

Ωστόσο, οι μηχανισμοί που προκαλούν τη στεάτωση του ήπατος και τη φλεγμονή στην παχυσαρκία δεν είναι ακόμη κατανοητοί.

Η ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου Μοριακών Βιοεπιστημών του Γκρατς μελέτησε την πρωτεϊνική ομάδα των καρβοξυλεστερασών, οι οποίες είναι υπεύθυνες για την απoσύνθεση των επιβλαβών μορίων λίπους.

Κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: "Ο αριθμός αυτών των πρωτεϊνών στα ηπατικά κύτταρα μειώνεται εάν προσλαμβάνουμε πολύ λίπος μέσω της τροφής. Αν υπάρχουν πολύ λίγες από αυτές, συσσωρεύονται επιβλαβή λιπίδια. Αυτό οδηγεί σε αντίσταση στην ινσουλίνη και φλεγμονή στα ανθρώπινα ηπατικά κύτταρα", εξηγεί ο Günter Hämmerle, βιοχημικός από το Γκρατς.

Οι συγγραφείς δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού "Molcular Metabolism".

Εκτός από το ήπαρ, η καρβοξυλεστεράση (Ces2a) εκδηλώνεται έντονα και στο λεπτό έντερο και, σύμφωνα με τους συγγραφείς της δημοσίευσης, είναι πιθανό ότι η συστηματική ανεπάρκεια της Ces2a προκαλεί την ανάπτυξη παχυσαρκίας μέσω του ελαττωματικού μεταβολισμού των λιπιδίων στο έντερο.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ευρήματα αυτά εγκαινιάζουν νέες δυνατότητες για τη θεραπεία ασθενειών του οργάνου σε μοριακό επίπεδο. "Θα ήταν νοητό, για παράδειγμα, να διεγείρουμε τον σχηματισμό των πρωτεϊνών με ορισμένες δραστικές ουσίες και να αποτρέψουμε έτσι την ανάπτυξη κακοήθων αλλαγών στο ήπαρ", εξήγησε ο Hämmerle.

Η ανάπτυξη αποτελεσματικών θεραπευτικών προσεγγίσεων είναι ιδιαίτερα σημαντική, είπε, επειδή ολοένα και περισσότεροι ενήλικες στις βιομηχανικές χώρες πάσχουν από λιπώδες ήπαρ. Αύξηση καταγράφεται επίσης σε παιδιά και εφήβους.

Παράλληλα, ο επιστήμονας επισημαίνει ότι οι άνθρωποι μπορούν και οι ίδιοι να κάνουν πολλά για να προλάβουν τη νόσο. Η διατροφή με χαμηλά λιπαρά, η μείωση του αλκοόλ και η τακτική άσκηση συμβάλλουν σημαντικά σε αυτό.

Πηγές:
Molecular Metabolism