Η βασική φροντίδα της νευροδερματίτιδας

Η καθηγήτρια, Dr. Petra Staubach, από τη δερματολογική κλινική του Πανεπιστημίου του Mainz εξήγησε ποια σκευάσματα - και πόσο από αυτά - είναι τα πιο κατάλληλα.

Οι ασθενείς που πάσχουν από ατοπική δερματίτιδα πρέπει να φροντίζουν το δέρμα τους δύο φορές την ημέρα με κατάλληλα προϊόντα περιποίησης - και αυτό και στα διαστήματα χωρίς υποτροπή ή/και κατά τη διάρκεια μιας πιθανής βιολογικής θεραπείας, τόνισε η δερματολόγος σε μια εοπιμορφωτική εκδήλωση του τοπικού φαρμακευτικού συλλόγου στρ Hessen της Γερμανίας.

"Εάν κανείς προεκτείνει την απαιτούμενη βασική θεραπεία στις μηνιαίες ανάγκες ενός ενήλικα, απαιτείται περίπου 1 κιλό ανά μήνα για την περιποίηση ολόκληρου του σώματος. Αυτό δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο", τόνισε η Staubach, εφιστώντας την προσοχή στη μεγάλη ποσότητα που απαιτείται.

Τα φαρμακεία θα μπορούσαν να ενημερώσουν σχετικά με το γεγονός ότι οι γιατροί μπορούν να συνταγογραφούν σκευάσματα χωρίς δραστικό παράγοντα για τη βασική φροντίδα της νευροδερματίτιδας μέχρι την ηλικία των 12 ετών του παιδιού με δαπάνη του συνασπισμού για την Υγεία (GKV) μια κοινή πρωτοβουλία των νόμιμων ταμείων Υγείας.

Αυτά τα βασικά θεραπευτικά, που ονομάζονται και "emollients plus", περιέχουν πρόσθετα δραστικών ουσιών των οποίων η αποτελεσματικότητα έχει αποδειχθεί ειδικά στην ατοπική δερματίτιδα.

Δεδομένου ότι δεν χρησιμοποιούνται για φαρμακευτικούς σκοπούς, διατίθενται στην αγορά ως ιατρικά προϊόντα ή δερμοκαλλυντικά. Τα δραστικά συστατικά περιλαμβάνουν βακτηριακά λυτικά, λικοχαλκόνη ή εκχύλισμα πρώιμης βρώμης.

Κατά τη διάρκεια της παρουσίασής της, η Staubach περιέγραψε την πολυμορφική κλινική εικόνα της ατοπικής δερματίτιδας. Αναπτύσσεται βάσει γενετικής προδιάθεσης και γίνεται κατανοητή ως διαταραχή του δερματικού φραγμού με αλλοιωμένο μικροβίωμα και λανθασμένες ανοσολογικές αντιδράσεις.

Λόγω του ελαττωματικού δερματικού φραγμού, η διαδερμική απώλεια νερού αυξάνεται και το δέρμα γίνεται ξηρό, εύθραυστο, φολιδωτό και τραχύ.

Οι σμηγματογόνοι αδένες παράγουν ελάχιστο σμήγμα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να καλυφθεί το δέρμα με ένα ολοκληρωμένο λιπαρό φιλμ. Επιπλέον, δεν διαθέτει ένα αποτελεσματικό σύστημα αποθήκευσης νερού- από τη γέννησή του, στερείται φυσικών ενυδατικών παραγόντων.

Και το κυτταρικό τσιμέντο που σφραγίζει το χώρο μεταξύ των κεράτινων κυττάρων έχει επίσης αλλοιωμένη σύνθεση. Ο κνησμός και το ξύσιμο ερεθίζουν συνεχώς το δέρμα και αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης μέσω βακτηριακού αποικισμού.