Ποια άθληση ωφελεί άτομα με καρδιακά προβλήματα - Τα ευρήματα ελληνικής μελέτης

Η θεραπευτική άσκηση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ολοκληρωμένης αποκατάστασης ασθενών με καρδιαγγειακή νόσο. Την προτείνουν κορυφαίοι επιστημονικοί Οργανισμοί, όπως η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία.

Το είδος της άσκησης που εφαρμόζεται σε αυτούς τους ασθενείς είναι η αερόβια άσκηση και η άσκηση με αντίσταση με ήπιες εντάσεις και φορτίσεις για την αποφυγή υπερφόρτωσης του καρδιαγγειακού συστήματος. Εναλλακτικά, υπάρχει ένας νέος σχετικά τύπος άσκησης, μέσω του περιορισμού της ροής του αίματος.

Η άσκηση αυτή αξιολογείται σε ελληνική μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Frailty Sarcopenia and Falls. Τη μελέτη υπογράφουν οι Π. Αγγελόπουλος, Μ. Τσεκούρα, Κ. Μυλωνάς, Γρ. Τσίγκας. Ευδ. Μπίλλη, Ηλ. Τσέπης και Κ. Φουσέκης από τα τμήματα Παθολογίας και Φυσικοθεραπείας του Πανεπιστημίου της Πάτρας.

Η συντακτική ομάδα προέβη σε ανασκόπηση κλινικών μελετών για τη χρήση περιορισμού ροής του αίματος σε ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα. Εξέτασαν 11 μελέτες, οι οποίες απέβλεπαν στην επίτευξη βελτίωσης της μυϊκής δύναμης, στη λειτουργικότητα και καρδιαγγειακές παραμέτρους, όπως η μείωση της αρτηριακής πίεσης.

Όπως εξηγούν, η άσκηση μέσω περιορισμού της ροής του αίματος εφαρμόζεται σε κλινικά περιβάλλοντα και σε πολλές μελέτες έχει παρόμοια επίδραση στη μυϊκή υπερτροφία, τη δύναμη και την καρδιαγγειακή απόκριση στην προπόνηση σε επίπεδο δύναμης 70%, χωρίς περιορισμό της ροής του αίματος.

Δεδομένου ότι αυτός ο τρόπος άσκησης δεν απαιτεί φορτία υψηλής έντασης, μπορεί να είναι μια ασφαλής μέθοδος για τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης, της καρδιαγγειακής αντοχής και της λειτουργικότητας σε καρδιαγγειακούς ασθενείς.

Σκοπός της μελέτης ήταν να αξιολογηθεί η επίδραση της ήπιας άσκησης σε ασθενείς με καρδιακές παθήσεις. Από τις περιορισμένες μελέτες που ήταν διαθέσιμες διαπίστωσαν πως η άσκηση μέσω περιορισμού της ροής του αίματος, σε συνδυασμό με ασκήσεις χαμηλού φορτίου, μπορεί να βελτιώσει τη μυϊκή δύναμη, την καρδιαγγειακή λειτουργία αντοχή και λειτουργικότητα σε ασθενείς με καρδιοπάθεια, χωρίς να απαιτείται προπόνηση υψηλής έντασης.

Η γυμναστική που συνήθως προτείνεται σε άτομα που έχουν καρδιαγγειακή νόσο περιλαμβάνει ήπια αερόβια άσκηση (περπάτημα, ακινητοποίηση ποδηλασία) και ασκήσεις ενδυνάμωσης άκρων και κορμού.

Η άσκηση μέσω περιορισμού ροής αίματος, εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια και θα μπορούσε να οδηγήσει σε λειτουργικές προσαρμογές ίσες με την κλασική προπόνηση υψηλής έντασης, χωρίς να απαιτείται άσκηση υψηλής έντασης.

Τι είναι

Όπως αναφέρεται στη Wikipedia, η συγκεκριμένη άσκηση έγινε γνωστή το 1966, από τον Ιάπωνα δρ Yoshiaki Sato, ο οποίος παρατήρησε πως, ενώ είχε γονατίσει, περιόριζε ακούσια την αιματική ροή προς τις γάμπες και άρχισε να νιώθει όπως μετά από μία σκληρή προπόνηση ποδιών.

Πέρασαν 50 χρόνια έρευνας μέχρι να τελειοποιήσει τη μέθοδο, η οποία αρχικά χρησιμοποιήθηκε από ανθρώπους που ασχολούνταν με το bodybuilding και αργότερα από επαγγελματίες αθλητές, κυρίως με τη μορφή ιμάντων και λάστιχων γυμναστικής στα κάτω άκρα.

Οι φυσικοθεραπευτές τη χρησιμοποιούν σε ασθενείς με σοβαρές μυοσκελετικές κακώσεις και σε περιπτώσεις όπου η άσκηση με μεγάλες αντιστάσεις των άκρων πρέπει να αποφεύγεται. Οι γυμναστές και αθλητές την εφαρμόζουν σε περιπτώσεις υπερτροφίας των μυών των χεριών και των ποδιών.

Κατά τη διάρκεια της τεχνικής αυτής, ο αθλούμενος ασκείται έχοντας τοποθετήσει έναν στενό ελαστικό ιμάντα γύρω από το άνω μέρος του χεριού τους και συγκεκριμένα στην κατάφυση του δελτοειδή (βραγχιόνιο αρτηρία) ή στο άνω μέρος των μηρών στο τελείωμα της γλουτιαίας πτυχής, περιορίζοντας τη μηριαία αρτηρία.

Αποτέλεσμα της άσκησης είναι η αύξηση της μυικής μάζας (υπερτροφία), της μυικής δύναμης, της καρδιαγγειακής ικανότητας και μειωμένο φορτίο στις αρθρώσεις και στους μύες.