SOS για την υπερθέρμανση: Το 2030 η Αρκτική δεν θα έχει πάγο!

Ακόμη και στο καλύτερο σενάριο, η Αρκτική θα γνωρίσει καλοκαίρια χωρίς πάγο στη θάλασσα περίπου στα μέσα του αιώνα - νωρίτερα απ' ό,τι είχαν προβλέψει κορυφαίοι επιστήμονες του κλίματος, διαπιστώνει νέα έρευνα.

Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, εκτιμούσε στην πιο πρόσφατη έκθεση ορόσημο πως η περιοχή θα ζήσει Σεπτέμβρη δίχως πάγο γύρω στο 2050 εάν οι άνθρωποι συνεχίσουν να εκπέμπουν αέρια θερμοκηπίου σε υψηλά ή μέτρια επίπεδα. Ωστόσο, η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε την Τρίτη στο Nature Communications, υποστηρίζει ότι αυτό θα συμβεί ακόμη και σε σενάριο χαμηλών εκπομπών. Οι υψηλότερες εκπομπές, μάλιστα, θα φέρουν Σεπτέμβρη χωρίς πάγο μέσα στη δεκαετία του 2030 - δηλαδή πολύ σύντομα.

«Στην ουσία λέμε ότι είναι πολύ αργά για να σωθεί ο πάγος στη θάλασσα της Αρκτικής το καλοκαίρι», δήλωσε ο Dirk Notz, ωκεανογράφος στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, εκ των συντακτών της μελέτης της IPCC. «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα πια γι' αυτή την πλήρη απώλεια, χάσαμε πολύ χρόνο».

Η IPCC υπέθετε ότι η καλοκαιρινή απο-παγοποίηση της Αρκτικής θα πρωτοεμφανιζόταν λίγο πριν από το 2050, ωστόσο τα μοντέλα που εξέτασε άφηναν ελπίδες ότι το σενάριο χαμηλών εκπομπών θα μπορούσε να αναβάλει μια τόσο ζοφερή εξέλιξη, είπε ο Notz.

Η κάλυψη της θάλασσας της Αρκτικής με πάγο είναι συνήθως χαμηλότερη τον Σεπτέμβριο, στο τέλος του καλοκαιριού, πριν αναπτυχθεί ξανά τους ψυχρότερους και σκοτεινότερους μήνες του φθινοπώρου και του χειμώνα, με κορύφωση τον Μάρτιο. Η απώλειά του θα έχει παγκόσμιο αντίκτυπο, γράφει το Bloomberg.

Μια θερμότερη Αρκτική θα επιταχύνει το λιώσιμο του μόνιμου πάγου, απελευθερώνοντας περισσότερα αέρια θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας πιθανότατα θα λιώσει επίσης πιο γρήγορα, πράγμα που σημαίνει ότι οι θάλασσες θα έχουν υψηλότερη στάθμη.

Η νέα μελέτη προωθεί την προηγούμενη έρευνα διαχωρίζοντας και ποσοτικοποιώντας την επίδραση των ανθρωπογενών αερίων του θερμοκηπίου στην απώλεια πάγου, σε σχέση με άλλους φυσικούς παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν μεταβλητότητα στα δεδομένα, όπως οι ηφαιστειακές εκρήξεις. Διαπίστωσε ότι περίπου το 90% της τήξης των πάγων της Αρκτικής προκαλείται από το πρώτο σύνολο αιτίων, έναντι 10% που οφείλεται σε φυσικές δυνάμεις.

Όταν ο μετρήσιμος ανθρώπινος αντίκτυπος ενσωματώνεται στα κλιματικά μοντέλα, παρέχει σαφέστερη εικόνα για το πότε θα εξαφανιστεί ο πάγος, εξηγεί ο Mark Serreze, διευθυντής του Κέντρου National Snow & Ice δεδομένων στο Πανεπιστήμιο του Μπόλντερ (Κολοράντο).

Γνωρίζοντας ότι η απώλεια του πάγου προκαλείται κυρίως από την ανθρώπινη δραστηριότητα, σημαίνει ότι οι άνθρωποι μπορούν να εργαστούν για να επιβραδύνουν αυτή την απώλεια, είπε ο Notz. Αλλά, καθώς βελτιώνεται η κλιματική μοντελοποίηση, ο ίδιος προβλέπει ότι θα έρθουν περισσότερα άσχημα νέα. «Περιμένω ότι θα βγαίνουν όλο και περισσότερες μελέτες τέτοιου είδους, σε σχέση και με άλλα σημεία της Γης, λέγοντας: "Σας προειδοποιούσαμε για χρόνια, δεν αντιδράσατε και τώρα είναι πολύ αργά για να κάνετε το οτιδήποτε"».

Πηγές:
euro2day.gr