Μυϊκή θλάση: Παράγοντες κινδύνου και θεραπευτική αποκατάσταση

H μυϊκή θλάση είναι ένας τραυματισμός ενός μυός ή ενός τένοντα (του ινώδους ιστού που συνδέει τους μυς με τα οστά). Εμφανίζεται συνήθως στο κάτω μέρος της πλάτης και στους μυς στο πίσω μέρος του μηρού (οπίσθιοι μηριαίοι μύες).

Επιδημιολογία

Οι επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν ότι οι μυϊκές θλάσεις αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 30% όλων των τραυματισμών. Οι θλάσεις είναι πολύ συχνό φαινόμενο σε αθλητές που ασχολούνται με αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, η πυγμαχία, η πάλη, το μπάσκετ (αχίλλειο τένοντα στον αστράγαλο) και το τένις άλλα και σε αθλούμενους. Σύμφωνα με την Ιατρική Σχολή Johns Hopkins, μυϊκές θλάσεις μπορούν ακόμη να προκύψουν και από το περπάτημα.

Κατηγορίες

Οι μικροτραυματισμοί μπορούν να δημιουργήσουν υπερβολική τάση σε έναν μυ ή στον τένοντα, ενώ οι πιο σοβαροί τραυματισμοί μπορεί να περιλαμβάνουν τη μερική ή πλήρη ρήξη τους. Οι μυϊκές θλάσεις χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες.

• Πρώτου βαθμού: Ελαφριά ρήξη - διάταση των μυϊκών ινών. Προκαλεί αρκετό πόνο και μειωμένη λειτουργικότητα του μυός (αποκατάσταση 2 – 3 εβδομάδες).
• Δευτέρου βαθμού: Μερική ρήξη των μυϊκών ινών, με έντονο μυϊκό σπασμό, οίδημα και αιμάτωμα μέσα σε αυτές (αποκατάσταση 1 – 3 μήνες).
• Τρίτου βαθμού: Ολική ρήξη των μυϊκών ινών, εκτεταμένο αιμάτωμα και έλλειψη λειτουργικότητας, όπου χρειάζεται χειρουργική επέμβαση (αποκατάσταση 6 – 8 μήνες).

Συμπτώματα

Τα σημεία και τα συμπτώματα ποικίλλουν, ανάλογα με τη σοβαρότητα του τραυματισμού και μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Πόνο ή ευαισθησία
• Οίδημα (πρήξιμο)
• Ερυθρότητα ή μώλωπες
• Περιορισμένη κίνηση
• Μυικοί σπασμοί
• Πρήξιμο
• Μυϊκή αδυναμία

Αιτίες

Θλάσεις μπορεί να προκληθούν από:

• Απουσία προθέρμανσης και διατάσεων πριν και μετά την άσκηση που οδηγεί σε μειωμένη ελαστικότητα των μυών
• Υπέρχρηση – υπερβολική κόπωση των μυών
• Μυϊκή κόπωση
• Λανθασμένη άσκηση
• Έλλειψη ύπνου
• Άσκηση σε ψυχρό και κρύο περιβάλλον
• Λανθασμένος εξοπλισμός (ακατάλληλα υποδήματα)
• Έλλειψη καλίου, νατρίου και μαγνησίου
• Το σήκωμα ενός αντικειμένου με λανθασμένο τρόπο. (δες εδώ πώς να σηκώνεις σωστά ένα βαρύ αντικείμενο).

Παράγοντες κινδύνου

Οι παράγοντες κινδύνου που συσχετίστηκαν με τις θλάσεις, σε πρόσφατη μελέτη,  είναι:

• η ηλικία,
• προηγούμενο ιστορικό θλάσης
• ανατομικά ζητήματα
• συστηματικές παθήσεις μυών
• κλιματολογικές συνθήκες
• το βάρος
• το ύψος
• ψυχολογικοί παράγοντες
• η εθνικότητα.

Θεραπευτική Αποκατάσταση

Πρώτου και δευτέρου βαθμού

Η αρχική αποκατάσταση περιλαμβάνει:

• ανάπαυση, που είναι απαραίτητη για να επιταχύνει την επούλωση και να μειώσει την πιθανότητα επανάληψης τραυματισμού.
• πάγο, για να προκαλέσετε αγγειοσυστολή, η οποία θα μειώσει τη ροή του αίματος στο σημείο του τραυματισμού.
• ελαστικό επίδεσμο ή νάρθηκα ακινητοποίησης, για να προωθήσετε τη λεμφική παροχέτευση
• αντιφλεγμονώδες φάρμακο, για ανακούφιση του πόνου
• ανύψωση, για να προωθήσετε την επιστροφή του φλεβικού αίματος στη συστηματική κυκλοφορία

Κατόπιν διενεργούνται:

• Η μέθοδος Iastm με το Cupping Therapy και με την χρήση των Iastm tools της εταιρείας Fasciq
• Combination taping
• Tissue flossing
• Ξηρός Βελονισμός
• Μυϊκή ενεργοποίηση - Μυϊκή ενδυνάμωση
• Διατήρηση του εύρους κινήσεων στον τένοντα και μείωση των δυσκαμψιών
• Ασκήσεις φόρτισης και χαλάρωσης των τραυματισμένων μυών
• Παθητική κινησιοθεραπεία
• Ενεργητική κινησιοθεραπεία
• Ήπιες Διατάσεις
• Επανεκπαίδευση ισορροπίας και βάδισης
• Επανεκπαίδευση κινητικού ελέγχου – κίνησης - συντονισμού
• Πρόληψη των δευτερογενών επιπλοκών
• Πρόληψη συμφύσεων μαλακών μορίων
• Κινητοποίηση αρθρώσεων
• Βελτίωση της ελαστικότητας των συνδέσμων
• Περιορισμό του οιδήματος στην προσβεβλημένη περιοχή
• Ισοτονικές ασκήσεις για επιπλέον ενδυνάμωση
• Εξειδικευμένες ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας
• Έκκεντρες ασκήσεις
• Πλειομετρικές ασκήσεις
• Σταδιακή επανένταξη στις δραστηριότητες

Τρίτου βαθμού

Στις μυϊκές θλάσεις τρίτου βαθμού (ορισμένες φορές και δευτέρου βαθμού) χρειάζεται χειρουργική συρραφή του μυός.  Κατόπιν συνιστάται φυσικοθεραπεία.

Στόχος είναι επιπλέον η πρόληψη και η εκπαίδευση του ασθενούς που περιλαμβάνει:

• Διατάσεις πριν και μετά την άσκηση
• Ενδυνάμωση των μυών
• Ορθή άσκηση με τον κατάλληλο εξοπλισμό
• Τακτική άσκηση
• «Ακούμε το σώμα μας» και φτάνουμε μέχρι εκεί που μας επιτρέπει χωρίς πόνο

Η φυσικοθεραπεία θα πρέπει να εφαρμόζεται από εξειδικευμένο φυσικοθεραπευτή, βάσει πρόσφατων θεραπευτικών πρωτοκόλλων και με πλήρη εξατομίκευση, με σκοπό τη μέγιστη ασφάλεια και την επίτευξη του μέγιστου θεραπευτικού αποτελέσματος στον ελάχιστο χρόνο.