Εθνική Ατζέντα για το φάρμακο με ορίζοντα το 2030

Γράφει η Ελισάβετ Προδρόμου

Γενική Διευθύντρια Bristol Myers Squibb

 Η δημόσια υγεία αποκτά σταδιακά τη θέση που δικαιούται στην πολιτική ατζέντα. Ορθά τα περισσότερα κόμματα θέτουν για πρώτη φορά το θέμα αυτό στην κορυφή των προτεραιοτήτων της κυβερνητικής τους ατζέντας με στόχο μια "επανάσταση" στην αναμόρφωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας την επόμενη τετραετία και με το βλέμμα στο 2030. Η αύξηση των δημόσιων δαπανών υγείας, η έμφαση στην πρόληψη, η ψηφιοποίηση, η αναδιαμόρφωση του νοσοκομειακού χάρτη, οι μετρήσιμοι δείκτες ποιότητας αποτελούν θέματα στα οποία επιχειρούνται βήματα προόδου και εμφανίζονται ως προσωπικές δεσμεύσεις των αρχηγών των τριών μεγαλύτερων κομμάτων.

Ωστόσο, ο τομέας που υποεκπροσωπείται σε αυτήν την ατζέντα είναι η φαρμακευτική πολιτική και η πρόσβαση σε καινοτόμες θεραπείες, αν και συνιστά αναπόσπαστο κρίκο της αλυσίδας της δημόσιας υγείας, με την Έρευνα και Ανάπτυξη νέων καινοτόμων θεραπειών να επιταχύνει εντυπωσιακά τον ρυθμό και αριθμό των επιτευγμάτων της στην ανοσοθεραπεία, την ιατρική ακριβείας, τις κυτταρικές και γονιδιακές θεραπείες.

Με το βλέμμα σε αυτό τον ορίζοντα, οφείλουμε όλοι οι εμπλεκόμενοι εταίροι -η πολιτεία, η επιστημονική και η ιατρική κοινότητα, οι ενώσεις ασθενών, αλλά και οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις- να συνδιαμορφώσουμε την εθνική φαρμακευτική στρατηγική μέχρι το 2030. Οι άμεσες και επείγουσες προκλήσεις δεν πρέπει να μας κρατούν καθηλωμένους σε μια αποσπασματική μικροδιαχείριση της επόμενης μέρας. Αντίθετα, συνιστούν απτά επιχειρήματα υπέρ μίας ολικής επανεκκίνησης της πολιτικής φαρμάκου.

Η ανάγκη χρηματοδότησης του φαρμάκου με βάση τις πραγματικές ανάγκες υγείας του πληθυσμού, ο στρατηγικός έλεγχος της κατανάλωσης (και συνεπώς της δαπάνης), η κινητροδότηση των κλινικών μελετών, η συλλογή και αξιοποίηση big data που θα μετρούν και θα τεκμηριώνουν το πραγματικό όφελος των καινοτόμων θεραπειών, το προβλέψιμο επενδυτικό περιβάλλον, δεν αποτελούν "συντεχνιακά αιτήματα' των φαρμακευτικών εταιρειών.

Είναι η βάση μίας εθνικής φαρμακευτικής πολιτικής με επίκεντρο τον ασθενή, στην οποία οφείλει η επόμενη κυβέρνηση να ενσκήψει με συστηματικό τρόπο και να ενσωματώσει ισότιμα τις προτεραιότητες αυτές στη μεταρρύθμιση του τομέα της υγείας την επόμενη τετραετία. Με τον τρόπο αυτό θα δώσουμε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας τα εργαλεία να ανταποκριθεί πλέον συντεταγμένα στις σύγχρονες προκλήσεις της προσβασιμότητας, της διαθεσιμότητας και της προσιτής τιμής των φαρμάκων.