Πόσο συχνά μεταδίδονται ανθεκτικά βακτήρια από κατοικίδια στον άνθρωπο και αντίθετα [μελέτη]

Ένα ερώτημα που απασχολεί όσους έχουν κατοικίδια, επιχείρησαν να απαντήσουν Αμερικανοί επιστήμονες από τo Johns Hopkinks και το Πανεπιστήμιο Cornell: πόσο πιθανή είναι η μετάδοση ανθεκτικών στα αντιβιοτικά βακτηρίων μεταξύ ανθρώπων και κατοικίδιων, όπως σκύλοι και γάτες.

Σε μετα-ανάλυση, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδκό "One Health", αναλύουν τα δεδομένα προηγούμενων 562 μελετών σχετικών με το θέμα, το οποίο χαρακτηρίζουν ως αναδυόμενο παγκόσμιο πρόβλημα Δημόσιας Υγείας.

Όπως αναφέρουν, σκοπός της μελέτης ήταν να εντοπίσουν στοιχεία μετάδοσης από ανθρώπους σε κατοικίδια και το αντίθετο, προκειμένου να κατανοήσουν το μέγεθος του προβλήματος.

Η αναζήτηση των δεδομένων έγινε μέσω επιστημονικών βάσεων. Αξιολογήθηκαν δεδομένα, όπως η απομόνωση βακτηρίων σε κατοικίδια και σε ανθρώπους που είχαν έρθει σε επαφή με κατοικίδια, καθώς και τα αποτελέσματα φαινοτυπικών ή γονοτυπικών μελετών αντιμικριβιακής ευαισθησίας.

Σε περιπτώσεις βακτηρίων που συνδέονται συνήθως με κατοικίδια, όπως ο Staphylococcus pseudintermedius και η Pasteurella multocida, έγινε ανάλυση μελετών στις οποίες αυτά είχαν απομονωθεί σε ανθρώπους.

Οι μελέτες που αξιολογήθηκαν είχαν δημοσιευτεί από το 1973 έως το 2021 στις ΗΠΑ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ιαπωνία και στον Καναδά. Η συντακτική ομάδα σημειώνει πως η μετάδοση βακτηρίων θα μπορούσε να συμβεί και προς τις δύο κατευθύνσεις: από κατοικίδια στον άνθρωπο και από άνθρωπο σε κατοικίδια ζώα (S. aureus).

Από τα πέντε πιο συχνά αναφερόμενα βακτήρια, τα P. multocida, S. pseudintermedius, C. canimorsus και B. bronchiseptica αναγνωρίστηκαν ως βακτήρια που σχετίζονται με μετάδοση από κατοικίδιο σε άνθρωπο. Μόνο το S.aureus μεταδόθηκε συχνά από τον άνθρωπο στα ζώα συντροφιάς.

Με δεδομένο ότι τα εντεροβακτήρια βρίσκονται σε όλα τα θηλαστικά, είναι πιο δύσκολο να μελετηθεί η μετάδοση μεταξύ κατοικίδιων ζώων και ανθρώπων.

Οι επιστήμονες συνιστούν στους γιατρούς, στους κτηνιάτρους και στους υπεύθυνους για τη Δημόσια Υγεία να εξετάσουν το ενδεχόμενο ανάπτυξης κατευθυντήριων γραμμών για μελέτες σε μία σειρά από λοιμώξεις από ζωονοσογόνο ή ανθρωποζωονοσογόνο.

Επισημαίνουν πως περίπου το 60% όλων των μολυσματικών ασθενειών είναι ζωονόσοι, με τα κατοικίδια να "ενοχοποιούνται" για ορισμένες επικίνδυνα ζωονοσογόνα παθογόνα, τα οποία μπορεί ακόμη και να οδηγήσουν σε εγκατάλειψή τους.

Η πιθανότητα μετάδοσης από άνθρωπο σε κατοικίδια μπορεί να αγνοηθεί και απαιτούνται πρόσθετες μελέτες για να κατανοηθεί ο κίνδυνος για τα κατοικίδια από ανθεκτικά βακτήρια που προέρχονται από τον άνθρωπο. Συγκεκριμένα, τα κατοικίδια που ζουν με άτομα που εργάζονται στον τομέα της Υγείας ή έχουν νοσηλευτεί πρόσφατα θα μπορούσαν να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να μολυνθούν.