Πρότυπο Τμήμα στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών για  τους ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς

Μετά από 20 χρόνια συνεχόμενων προσπαθειών, το τμήμα - πρότυπο στο ΠΓΝΠ είναι έτοιμο για τους ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς. Με πρωτοβουλία του κ. Δημήτρη Μπάκου, να μετατρέψει το εμβολιαστικό κέντρο σε δομή, οι ασθενείς θα υποβάλλονται με αξιοπρέπεια σε ημερήσια νοσηλεία με ασφάλεια, σε ένα χώρο εξαιρετικών προδιαγραφών.

Ένας χώρος διαμορφώθηκε με ειδικές προδιαγραφές, κατόπιν ενεργειών του Διοικητή του ΠΓΝΠ κ. Δημήτρη Μπάκου, με τη συμβολή του Αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών και Διευθυντή της Παθολογικής Κλινικής Καθηγητή Παθολογίας- Λοιμωξιολογίας Μάρκου Μαραγκού, της Διευθύντριας της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας Ιωάννας Μίχου και της υπεύθυνης Ειρήνης Χήρα.

Οι ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς που λαμβάνουν ειδικές θεραπείες που χρήζουν ημερήσιας νοσηλείας, εμπίπτουν σε πέντε διαφορετικές ειδικότητες οι οποίες είναι : ρευματολογία, γαστρεντερολογία, πνευμονολογία, ενδοκρινολογία και αιματολογία.

Ως Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛΕΑΝΑ), όπως τόνισε η κα Μάχη Σαλαμαλίκη, Υπεύθυνη ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α Ν. Αχαΐας, ''είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι γιατί ήταν ένα αίτημα μας από το 2015, που είχαμε τονίσει τις ελλείψεις που υπήρχαν και τη βασική ανάγκη για τη δημιουργία μονάδων χορήγησης βιολογικών παραγόντων για ασθενείς με ρευματικές παθήσεις''. Συγκεκριμένα, αναφέρει η κα Αθανασία Παππά, Πρόεδρος της ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α ότι η χορήγηση τέτοιων φαρμάκων θα πρέπει να γίνεται σε νοσοκομείο για ημερήσια νοσηλεία σε ειδικά διαμορφωμένη μονάδα. Απαιτείται η παρουσία γιατρού και νοσηλευτικού προσωπικού  εκπαιδευμένου στην Παρασκευή, τη χορήγηση των ειδικών φαρμάκων καθώς και στην έγκαιρη διάγνωση αντιμετώπιση του επείγοντος! Κάθε μονάδα θα πρέπει να διαθέτει κλίνες ή ανάκλιντρα για την άνετη και ασφαλή χορήγηση των φαρμάκων καθώς και εξοπλισμό αντιμετώπισης επείγοντος (καταπληξία, εμβολή, ανακοπή κλπ), όπως συλλογές διασωλήνωσης, καθετηριασμού μεγάλων αγγείων, παροχές οξυγόνου, μάσκες θετικής πίεσης!

Η ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α σημειώνει ότι ‘’όλα αυτά τα χρόνια προσπαθεί να επιλύσει το πρόβλημα αρχικά με την βοήθεια των θεραπόντων ιατρών και στη συνέχεια με διάλογο με τις διοικήσεις των νοσοκομείων. Τα μέτρα που υποσχέθηκαν να ληφθούν, όπως η διάθεση κατάλληλου χώρου, κλινών και προσωπικού βλέπουμε ότι σιγά σιγά ευδοκιμούν’’.