Μετά την πανδημία ισπανικής γρίπης του 1918-19, η πιθανότητα θνησιγένειας και χαμηλού βάρους στη γέννηση αυξήθηκε στις γυναίκες της Ελβετίας, αναφέρει νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο PLOS ONE, από τον Kaspar Staub του University of Zurich και τους συνεργάτες του.
Η κατανόηση των παραγόντων που εμποδίζουν τη φυσιολογική ανάπτυξη ενός εμβρύου είναι σημαντική για τη βελτίωση της γενικής υγείας των νεογνών.
Στη νέα έρευνα, επιστήμονες ανέλυσαν στοιχεία για μητέρες και νεογνά, από το Bern Maternity Hospital από το 1880 έως το 1900 και από το 1914 έως το 1922.
Γενικά, το ποσοστό των πρόωρων τοκετών και της θνησιγένειας μειώθηκε μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης ομάδας στοιχείων.
Όμως, η μελέτη έδειξε ότι η εμφάνιση χαμηλού βάρους στη γέννηση ήταν σημαντικά αυξημένη το 1918 (OR 1.49, 95%CI 1.00–2.23) και το 1919, (OR 1.55, 95%CI 1.02–2.36),τα χρόνια που συνέπεσαν με την ισπανική γρίπη.
Επιπλέον, μητέρες που εκτέθηκαν πολύ στην πανδημία γρίπης κατά την κύηση είχαν υψηλότερο κίνδυνο θνησιγένειας (OR 2.27, 95%CI 1.32–3.90).
Οι ερευνητές καταλήγουν ότι πολλοί παράγοντες επηρεάζουν την υγεία των νεογνών αλλά πιθανόν υπάρχει κάποια σταθερότητα στις πανδημίες, με παρόμοια μοτίβα αυξημένης θνησιγένειας και χαμηλού βάρους στη γέννηση να έχουν κυήσεις που εκτέθηκαν στην πανδημία 1918 και COVID-19.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι αυξάνονται οι αναφορές ότι οι πανδημίες επηρεάζουν αρνητικά το αποτέλεσμα των κυήσεων.
Πηγές:
PLOS ONE
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}