Τα φάρμακα για τις ρευματικές παθήσεις λειτουργούν χειρότερα στις γυναίκες

Πιο συχνές επισκέψεις στον γιατρό, αλλά λιγότερο συχνή διάγνωση: οι γυναίκες με ρευματικές παθήσεις διαγιγνώσκονται αργότερα, ανταποκρίνονται λιγότερο στα αντιφλεγμονώδη φάρμακα και επιτυγχάνουν λιγότερο συχνά ύφεση από ό,τι οι άνδρες

"Οι περισσότερες ρευματικές παθήσεις είναι πιο συχνές στις γυναίκες απ' ό,τι στους άνδρες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις κολλαγονώσεις, όπως το σύνδρομο Sjögren, αλλά και τη ρευματοειδή αρθρίτιδα", ανέφερε η ιδιωτική λέκτορας Dr. Uta Kiltz, ανώτερη ιατρός στο Rheumazentrum Ruhrgebiet, με την ευκαιρία του Γερμανικού Συνεδρίου Ρευματολογίας στα τέλη Αυγούστου.

Περίπου τα τρία τέταρτα των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα (ΡΑ) είναι γυναίκες - για το σύνδρομο Sjögren και τις μικτές κολλαγονώσεις είναι πάνω από 90%.

Αντίθετα, η κατανομή των φύλων είναι λίγο πολύ ισορροπημένη στην ψωριασική αρθρίτιδα. Μόνο μερικές φλεγμονώδεις ρευματικές παθήσεις, για παράδειγμα η νόσος Behçet και η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα (νόσος του Bekhterev), προσβάλλουν συχνότερα τους άνδρες.

Αυτό περιγράφουν γυναίκες επιστήμονες του Γερμανικού Κέντρου Έρευνας Ρευματισμών του Βερολίνου σε μια βιβλιογραφική έρευνα για τις διαφορές μεταξύ των δύο φύλων στη διάγνωση και τη θεραπεία των φλεγμονωδών ρευματικών παθήσεων που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Innere Medizin".

"Φαίνεται ακόμη πιο εκπληκτικό το γεγονός ότι οι γυναίκες λαμβάνουν διάγνωση σημαντικά αργότερα κατά μέσο όρο", δήλωσε η Kiltz. Ένας πιθανός λόγος θα μπορούσε να είναι ότι οι ασθένειες είναι συνήθως πιο σοβαρές στους άνδρες και οι βλάβες των οργάνων εμφανίζονται νωρίτερα - αυτό δείχνει το δρόμο για τη διάγνωση.

"Οι γυναίκες περιγράφουν συχνότερα μια μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων και ένα υψηλότερο φορτίο νόσου, γεγονός που μπορεί να καταστήσει δύσκολη μια σαφή διάγνωση".

Οι διαφορές μπορούν να αποδοθούν μεταξύ άλλων σε ορμονικές, ανοσολογικές και (επι)γενετικές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων. Ωστόσο, κανένας μεμονωμένος παράγοντας δεν μπορεί να ξεχωρίσει.