Εντύπωση κάνει ότι νέα έρευνα στο PLOS One έδειξε ότι είναι καλύτερο να ''μένει κάποιος με τον εαυτό του'', με ένα φλιτζάνι καφέ και ένα καλό βιβλίο, μόνος ενώ περιστοιχίζεται από ανθρώπους.
Έντονα επεισόδια ολοκληρωτικής μοναξιάς δεν είναι τόσο πιθανό να ωφελήσουν την ευεξία κάποιου όσο ο χρόνος που περνά με τον εαυτό του ο οποίος διατηρεί κάποια κοινωνική σύνδεση.
Ο Morgan Quinn Ross, του Oregon State University, δήλωσε οτι η νέα έρευνα έδειξε πως λιγότερο ολοκληρωτική μοναξιά είναι πιο πιθανό να αποκαθιστά την ενέργεια και να διατηρεί αίσθημα σύνδεσης με τους άλλους.
Πρόσθεσε ότι σε έναν κόσμο όπου η κοινωνική αλληλεπίδραση είναι σχεδόν ένα κλικ μακριά χρειάζεται να κατανοήσουμε πώς να ισορροπούμε την κοινωνική αλληλεπίδραση με διάφορα είδη μοναξιάς.
Οι ερευνητές πήραν συνέντευξη από 900 ανθρώπους όσον αφορά την ψυχική τους υγεία, το προτιμώμενο είδος μοναξιάς και τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις τους.
Η ομάδα αξιολόγησε τις καταστάσεις στις οποίες ο χρόνος που διαθέτει κάποιος για τον εαυτό του θα μπορούσε να δεχτεί εισβολή από ανθρώπους ή από την τεχνολογία οδηγώντας τον να γίνει πιο κοινωνικός στη φύση του.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι λιγότερο ολοκληρωμένες μορφές μοναξιάς, όπως το να παίζει κάποιος παιχνίδι στο κινητό του ή να πηγαίνει μόνος του στον κινηματογράφο προσφέρουν ορισμένα πλεονεκτήματα έναντι της μοναχικής οδήγησης στην έρημο.
Ενώ πιο έντονη κοινωνική αλληλεπίδραση δίνει σύνδεση αλλά εξαντλεί ενέργεια, πιο έντονη μοναξιά ξοδεύει ενέργεια και σύνδεση, σημείωσαν οι ερευνητές.
Η μοναξιά δεν φαίνεται να λειτουργεί απλώς ως τρόπος ανάκτησης της ενέργειας που χρησιμοποιείται σε κοινωνική αλληλεπίδραση.
Τα ευρήματα ίσχυαν για εξωστρεφείς και εσωστρεφείς.
Όμως, η ολοκληρωτική μοναξιά μπορεί να είναι ωφέλιμη για ανθρώπους που πιστεύουν ότι τους βοηθά να αποκαταστήσουν την ενέργεια και να διατηρήσουν τη σύνδεση, άσχετα από το πόση ενέργεια δίνουν στις κοινωνικές τους σχέσεις.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι αν κάποιος έχει θετική στάση προς τη μοναξιά επειδή τη χρησιμοποιεί για την αποκατάσταση της ενέργειας και γνωρίζει ότι θα μπορεί να συνδεθεί αργότερα με ανθρώπους, τότε η επιλογή της μοναξιάς πιθανόν θα τον κάνει να αισθανθεί καλύτερα.
Όμως, αν διαλέγει τη μοναξιά λόγω αρνητικής στάσης έναντι της κοινωνικής αλληλεπίδρασης-επειδή δεν θέλει να μιλά με ανθρώπους- τότε πιθανόν θα τον κάνει να αισθάνεται χειρότερα.
Πηγές:
PLOS One
Ειδήσεις υγείας σήμερα
Κατάθλιψη και γιορτές: Στρατηγικές αντιμετώπισης
Πώς βοηθά ο χορός ανθρώπους με νόσο του Πάρκινσον [μελέτη]
Στατιστικά χρήσης διαδικτύου και μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε διάφορες ηλικιακές ομάδες στις ΗΠΑ