Η μοναξιά συνδέεται με αύξηση του κινδύνου για νόσο του Πάρκινσον, ανεξάρτητα από γονίδια, κατάθλιψη και άλλους σημαντικούς παράγοντες κινδύνου, έδειξε έρευνα σε μισό εκατομμύριο ανθρώπους.
Αφου ελήφθησαν υπόψη διάφοροι παράγοντες, ο μελλοντικός κίνδυνος διάγνωσης νόσου Πάρκινσον ήταν υψηλότερος σε ανθρώπους που δήλωσαν ότι συχνά ένιωθαν μόνοι (HR 1.25, 95% CI 1.12-1.39), ανέφερε ο Antonio Terracciano, του Florida State University στο JAMA Neurologyopens in a new tab or window.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η νέα έρευνα προσθέτει ενδείξεις για την αρνητική επίδραση της μοναξιάς στην υγεία.
Πρόκειται για έρευνα παρατήρησης και δεν αποδεικνύει αιτιατή σχέση.
Η έρευνα περιέλαβε 491.603 συμμετέχοντες ηλικίας 56,5 ετών κατά μέσον όρο στην έναρξη. Οι μισές περίπου ήταν γυναίκες και παρακολουθήθηκαν για 12,3 χρόνια.
Τη νόσο εμφάνισαν 2.822 άνθρωποι στα 15 χρόνια από την έναρξη. Σε μοντέλο με προσαρμογή μόνο για φύλο και ηλικία, ο κίνδυνος σε ανθρώπους που αισθάνονταν μόνοι ήταν 1,37 (95% CI 1.25-1.51).
Ενώ το υποκειμενικό συναίσθημα της μοναξιάς συνδεόταν με τον κίνδυνο για Πάρκινσον, η αντικειμενική μέτρηση της κοινωνικής απομόνωσης δεν συνδεόταν (HR 1.05, 95% CI 0.99-1.11).
Η σχέση μεταξύ μοναξιάς και περιστατικών νόσου Πάρκινσον ήταν παρόμοια σε άντρες και γυναίκες, ηλικιακά και σε σκορ γενετικού κινδύνου.
Περαιτέρω ανάλυση που απέκλεισε συμμετέχοντες κάτω των 50 ετών επιβεβαίωσε τη σχέση, Η μοναξιά δεν συνδεόταν με περιστατικά νόσου Πάρκινσον στα 5 πρώτα χρόνια από την έναρξη της έρευνας αλλά συνδεόταν στα επόμενα 10.
Η σχέση μεταξύ μοναξιάς και νόσου του Πάρκινσον εντεινόταν περισσότερο με την περίληψη παραγόντων ψυχικής υγείας στο μοντέλο (κατά 24.1%).
Η σχέση μεταξύ μοναξιάς και Πάρκινσον πιθανόν υφίσταται μέσω μεταβολικών, φλεγμονωδών και νευροενδοκρινών οδών καθώς η σχέση ενισχυόταν κατά 13,1% μετά την προσαρμογή για χρόνιες παθήσεις όπως ο διαβήτης.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}