Θετικά τα κίνητρα για την αύξηση γενικών οικογενειακών γιατρών και παθολόγων

Ιδιαίτερα ενθαρρυντικό είναι το γεγονός πως η πολιτεία έχει αντιληφθεί τον κίνδυνο να μείνει χωρίς Γενικούς Οικογενειακούς Ιατρούς και Παθολόγους, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά κάθε συστήματος υγείας  και σχεδιάζει άμεσα παρεμβάσεις για να αυξήσει τη δεξαμενή τους.

Τα παραπάνω επισημαίνει ο Γενικός Γραμματέας στην Ελληνική Ακαδημία Γενικής/ Οικογενειακής Ιατρικής & ΠΦΥ κ. Ευάγγελος Φραγκούλης, τονίζοντας πως «στο πλαίσιο αυτό μόνο ως θετικά κρίνονται τα κίνητρα που δίνονται στους νέους γιατρούς για να επιλέξουν τις βασικές αυτές ειδικότητες. Βέβαια τον κρίσιμο ρόλο στην επιλογή ειδικότητας για έναν νέο γιατρό παίζει το πώς προδιαγράφεται το μέλλον του ως ειδικευμένου γιατρού στη χώρα και εκεί πρέπει να δοθεί η μεγαλύτερη βαρύτητα. Προέχει συνεπώς να γίνουν επαρκώς ελκυστικές οι συνθήκες εργασίας, οικονομικές απολαβές και όχι μόνο, του ειδικευμένου γιατρού της ΠΦΥ. Σε αντίθετη περίπτωση, ακόμα και αν ο νέος γιατρός επιλέξει μια από αυτές τις ειδικότητες, τελειώνοντας την εκπαίδευσή του δυνατόν να αναζητήσει την τύχη του στο εξωτερικό, όπου οι προτάσεις εργασίας είναι ιδιαίτερα γενναιόδωρες.

Η μεταρρύθμιση του Προσωπικού Γιατρού, που έφερε εις πέρας η προηγούμενη ηγεσία του ΥΥ, με σημαντική αύξηση της επένδυσης στην ΠΦΥ και παροχή αυξημένων κινήτρων στους γιατρούς να ενταχθούν στο θεσμό αποτέλεσε ένα μεγάλο άλμα στην προσπάθεια κάλυψης του πληθυσμού με το 55% των δικαιούχων να εγγράφεται σε Προσωπικό Γιατρό. Οι ιδιώτες  Γενικοί Οικογενειακοί Ιατροί και Παθολόγοι, που επέλεξαν να συμβληθούν με τον ΕΟΠΥΥ ως Προσωπικοί διπλασιάστηκαν, αλλά παραμένουν η μειοψηφία. 1.250 ιδιώτες γιατροί έχουν αναλάβει το ρόλο του Προσωπικού Γιατρού και περισσότεροι από 2.500 παραμένουν εκτός, κρίνοντας το προσφερόμενο συμβόλαιο ως μη ελκυστικό. Το μεγάλο στοίχημα για την πολιτεία είναι να διαμορφώσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να προσελκύσει συναδέλφους από αυτή τη μεγάλη δεξαμενή έμπειρων και καλά εκπαιδευμένων γιατρών στο σύστημα».

Ο κ. Φραγκούλης προσθέτει πως «θεμιτό επίσης είναι να γίνουν προσπάθειες επαναπατρισμού συναδέλφων από το εξωτερικό, καθώς η αιμορραγία νέων γιατρών αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την Υγεία στη χώρα μας. Στην περίπτωση αυτή θα μπορούσε να δοθεί ένα οικονομικό κίνητρο με τη μορφή “golden hello”, όπως εφαρμόζεται σε αρκετές χώρες- ένα πάγιο ποσό δεκάδων χιλιάδων ευρώ στην αρχή για την κάλυψη μιας θέσης που παραμένει κενή με την προϋπόθεση ελάχιστης χρονικής παραμονής σε αυτή. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, ούτε να γίνει ανεκτή η διαφοροποίηση της αποζημίωσής τους σε σχέση με αυτή των υπολοίπων Προσωπικών Γιατρών και για το ίδιο έργο. Η αποζημίωση αυτή φυσικά θα πρέπει να ανέλθει σε επίπεδα ανταγωνιστικά αυτών που προσφέρονται στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Προβληματισμό δημιουργεί η πρόθεση νέοι ιατροί, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους και την απόκτηση άδειας άσκησης επαγγέλματος, να υπηρετούν ως Προσωπικοί Ιατροί, καθώς εξ ορισμού δεν διαθέτουν την κατάλληλη εκπαίδευση να φέρουν εις πέρας το ρόλο αυτό. Φυσικά δεν αρκεί να τους βαφτίσουμε, πρέπει και να τους εκπαιδεύσουμε για να αναλάβουν τον κρίσιμο ρόλο του Προσωπικού Γιατρού στο σύστημα υγείας. Αυτοί μπορούν να λειτουργήσουν, μόνο επικουρικά ειδικευμένων γιατρών της ΠΦΥ μέσα σε ομάδες ΠΦΥ, κατ΄αντιστοιχία με τους ειδικευόμενους γιατρούς. Επίσης το άνοιγμα θέσεων σε αστικές και ημιαστικές περιοχές, που θα ανταγωνίζονται για κάλυψη θέσεις σε αγροτικές περιοχές εγκυμονεί κινδύνους, με πιθανή την αποψίλωση του ιατρικού δυναμικού στην επαρχία. Aν δεν δοθούν παράλληλα ουσιαστικά κίνητρα στελέχωσης άγονων και απομακρυσμένων περιοχών κινδυνεύουμε να αποκτήσουμε medical deserts…

Η ανάπτυξη Πανεπιστημιακών Μονάδων ΠΦΥ, ώστε να ενισχυθεί η εκπαίδευση των Γενικών Οικογενειακών Ιατρών, των Παθολόγων αλλά και των υπόλοιπων επαγγελματιών υγείας στην ΠΦΥ, αποτελεί διαχρονικό αίτημα της Γενικής Οικογενειακής Ιατρικής και είναι ευχής έργο να προχωρήσει. Θετικά κρίνεται και η θεσμοθέτηση του Συντονιστή Φροντίδας ο οποίος θα συνδράμει τον Προσωπικό Ιατρό, στο να αντεπεξέλθει στο ρόλο του ως πλοηγού της φροντίδας του ασθενούς του μέσα στο δαιδαλώδες σύστημα υγείας.  

Βρισκόμαστε περισσότερο από ποτέ κοντά στην καθολική κάλυψη του πληθυσμού σε επίπεδο ΠΦΥ, που απουσιάζει από το σύστημα υγείας της χώρας μας από τη γέννησή του. Η πολιτεία δείχνει τη βούληση να την πετύχει προχωρώντας σε παρεμβάσεις και επενδύσεις. Οι Γενικοί Οικογενειακοί Ιατροί της χώρας είμαστε πάντα στη διάθεση της πολιτείας να συμβάλλουμε με την τεχνογνωσία μας στην επίτευξη του κοινού στόχου», καταλήγει.