Αισθητή βελτίωση παρουσίασαν ασθενείς με φλεγμονώδη αρθρίτιδα, οι οποίοι υποβλήθηκαν επί 12 εβδομάδες σε υψηλής έντασης διαλειμματική άσκηση, σε τμήμα Φυσικοθεραπείας.
Πρόκειται για μία ενισχυμένη μορφή διαλειμματικής προπόνησης, στην οποία εναλλάσσονται περίοδοι μικρής έντονης αερόβιας άσκησης με λιγότερο έντονες περιόδους ανάκαμψης.
Τα παραπάνω προκύπτουν από μελέτη του Πανεπιστημίου του Όσλο, η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Rheumatic & Musculoskeletal Diseases. Μεταξύ των συντακτών της περιλαμβάνεται και ο Γιώργος Μέτσιος, καθηγητής Κλινικής Εργοφυσιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Σύμφωνα με τη συντακτική ομάδα, στόχος της μελέτης ήταν να αξιολογηθεί η επίδραση της άσκησης στη δραστηριότητα της νόσου τους και στην καρδιοαναπνευστική ικανότητα ασθενών με φλεγμονώδη αρθρίτιδα.
Συμμετείχαν 60 ασθενείς, οι οποίοι κατανεμήθηκαν τυχαία σε δύο ομάδες: στην πρώτη χορηγούταν η συνήθης φροντίδα και στη δεύτερη η συνήθης φροντίδα και εξατομικευμένη άσκηση σε μέγιστο καρδιακό ρυθμό (90% - 95%) επί 12 εβδομάδες.
Τα αποτελέσματα αξιολογήθηκαν κατά την έναρξη της μελέτης, τρεις μήνες και έξι μήνες μετά την έναρξη. Μετρήθηκαν η καρδιοαναπνευστική ικανότητα, η δραστηριότητα της νόσου και συμπτώματα που αναφέρονταν από τους ασθενείς, όπως πόνος και κόπωση.
Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων, με τη δεύτερη ομάδα (όσων ακολουθούσαν και πρόγραμμα άσκησης) να επωφελείται περισσότερο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η άσκηση ήταν καλά ανεκτή από τους ασθενείς, με ελάχιστες ανεπιθύμητες ενέργειες και χωρίς εμφανή επίπτωση στη δραστηριότητα της νόσου.
Όπως αναφέρουν, έπειτα από 12 εβδομάδες εποπτευόμενης υψηλής έντασης διαλειμματική άσκηση, οι ασθενείς εμφάνισαν βελτίωση στην καρδιοαναπνευστική λειτουργία, με παρατεταμένη αποτελέσματα κατά την εξάμηνη παρακολούθηση.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}