Ο αντίλογος στις υπουργικές αποφάσεις

Οπως μας μεταφέρουν στελέχη από φαρμακοβιομηχανίες, το ύψος της Φαρμακευτικής Δαπάνης διαμορφώνεται από το κόστος των φαρμάκων (ασφαλιστική ή λιανική τιμή) αφαιρουμένων των συμμετοχών των ασθενών και των επιστροφών που πληρώνει η φαρμακοβιομηχανία, δηλαδή το rebate και το clawback. Ετσι λοιπόν το πρώτο σκέλος που διαμορφώνει τη Φαρμακευτική Δαπάνη, δηλαδή οι ασφαλιστικές τιμές επί της ποσότητες είναι ίδιες ανεξαρτήτως αν τα σκευάσματα είναι γενόσημα, ή πρωτότυπα εντός ή εκτός προστασίας. 

Οι επιστροφές όμως της φαρμακοβιομηχανίας και κυρίως των rebate είναι δυσανάλογα μεγαλύτερες, τις περισσότερες δε των περιπτώσεων φτάνουν στο 30% όταν αυτές αφορούν πρωτότυπα σκευάσματα. 

Από την άλλη είναι σαφές, ότι η ενδεχόμενη μείωση του rebate θα προκαλέσει αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης, δηλαδή αύξηση του clawback. Διαβάζω και τη χθεσινή ανακοίνωση του ΣΦΕΕ που τα λέει ξεκάθαρα "Οι ιδιαίτερα χαμηλές τιμές πολλών φαρμάκων σε συνδυασμό με τις υψηλές επιστροφές στην Ελλάδα, αποτελεί τη βασική αιτία που καταγράφονται ελλείψεις λόγω παράλληλων εξαγωγών ή αποσύρσεων. Η στρέβλωση αυτή θα πρέπει να διορθωθεί σταδιακά, με προτεραιότητα τα μοναδικά-κρίσιμα φάρμακα".