Τα υποκατάστατα της τεστοστερόνης βοηθούν ελάχιστα έως καθόλου τους άνδρες[μελέτη]

Η χρήση φαρμάκων τεστοστερόνης, π.χ. τζελ, βοηθαει ελάχιστα έως καθόλου τους άνδρες με σεξουαλική δυσλειτουργία. Ωστόσο, προφανώς δεν υπάρχει και αυξημένος καρδιαγγειακός κίνδυνος. Αυτό προκύπτει από την ανάλυση μελέτης του ανεξάρτητου διεθνούς δικτύου "Cochrane" για την αξιολόγηση ιατρικών παρεμβάσεων.

"Μικρό έως καθόλου όφελος από τη θεραπεία υποκατάστασης τεστοστερόνης σε άνδρες με σεξουαλική δυσλειτουργία" ήταν ο τίτλος της πρόσφατης παρουσίασης της νέας έκθεσης "Cochrane" από τον εμπειρογνώμονα της Γερμανικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας με έδρα το Μπόχουμ, Helmut Schatz .

Οι εμπειρογνώμονες του ανεξάρτητου δικτύου που ασχολήθηκαν με την ανάλυση της διαθέσιμης επιστημονικής βιβλιογραφίας διερεύνησαν λπετομερώς 43 μελέτες. Στις μελέτες αυτές εξετάστηκαν άνδρες με στυτική δυσλειτουργία ή άλλες διαταραχές και πολύ χαμηλά για την ηλικία τους επίπεδα τεστοστερόνης στο αίμα, προκειμένου να διαπιστωθεί η επίδραση της θεραπείας υποκατάστασης με την ανδρική ορμόνη του φύλου: Τεστοστερόνη ή εικονικό φάρμακο, τεστοστερόνη σε σύγκριση με φάρμακα όπως το Viagra & Co (αναστολείς PDE-5), τεστοστερόνη συν αναστολείς PDE-5 ή ένα από τα "σεξουαλικά ενισχυτικά" μόνο.

Συνολικά, τα υποκατάστατα της τεστοστερόνης είναι απίθανο να έχουν οποιαδήποτε επίδραση, είτε θετική είτε αρνητική. Ο Γερμανός ενδοκρινολόγος αναφέρει: "Βραχυπρόθεσμα (περίοδος μικρότερη του ενός έτους- σημ.), η χορήγηση τεστοστερόνης δεν είχε καμία ή ελάχιστη επίδραση στη στυτική λειτουργία, στη σεξουαλική ποιότητα ζωής και στην καρδιαγγειακή θνησιμότητα (καρδιαγγειακή θνησιμότητα- σημ.), με λίγες παρενέργειες". Ακόμη και μακροπρόθεσμα - με διάρκεια θεραπείας μεγαλύτερη του ενός έτους - η επίδραση είναι ασαφής. Υπάρχει έλλειψη πληροφοριών σχετικά με την ποιότητα ζωής των πασχόντων.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μην εμφανίζονται τουλάχιστον πρόσθετοι κίνδυνοι για την υγεία σε αυτές τις περιπτώσεις. Ο Schatz επικαλέστηκε μια επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε πέρυσι στο "New England Journal of Medicine" στις ιατρικές ενημερώσεις της γερμανικής εξειδικευμένης εταιρείας. Στην περίπτωση της υποκατάστασης με τεστοστερόνη, επισημάνθηκε επανειλημμένα η πιθανότητα αυξημένων καρδιαγγειακών περιστατικών.

5.246 άνδρες ηλικίας 45 - 75 ετών με συμπτώματα ανεπάρκειας τεστοστερόνης και αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου έλαβαν θεραπεία με ένα τζελ τεστοστερόνης ή ένα τζελ placebo για 21 μήνες.

Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου παρατήρησης 33 μηνών, δεν υπήρξε καμία διαφορά στη συχνότητα τέτοιων ασθενειών (περίπου 7% σε κάθε περίπτωση). Ωστόσο, η κολπική μαρμαρυγή, τα σημάδια νεφρικής βλάβης και οι πνευμονικές εμβολές εμφανίζονταν συχνότερα με την ορμονική υποκατάσταση.

Αυξήθηκαν επίσης οι τιμές στο αίμα για το ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA). Ωστόσο, δεν καταγράφηκαν περισσότερα καρκινώματα του προστάτη κατά τη διάρκεια της θεραπείας με την ορμόνη.