Ειδικοί από 27 επαγγελματικές εταιρείες και δύο ομάδες συμφερόντων από τη Γερμανία, την Ελβετία και την Αυστρία έχουν αφιερώσει χρόνια στην ανάπτυξη "κατευθυντήριων γραμμών για την ασυμφωνία φύλου και τη δυσφορία φύλου στην παιδική και εφηβική ηλικία".
Αυτές βρίσκονται στην φάση της ολοκλήρωσης και έχουν ως στόχο να υποστηρίξουν στο μέλλον τους πάσχοντες, τους γιατρούς και τους θεραπευτές. Σε σχετική συνέντευξη τύπου, οι ερευνητές τάχθηκαν υπέρ μιας προσέγγισης όσο το δυνατόν πιο ανοικτής, ολοκληρωμένης και, πάνω απ' όλα, εξατομικευμένης.
Η Αυστριακή Εταιρεία Παιδικής και Εφηβικής Ψυχιατρικής (ÖGKJP) συμμετείχε επίσης στη διαδικασία, της οποίας ηγήθηκε η Γερμανική Εταιρεία Παιδικής και Εφηβικής Ψυχιατρικής, Ψυχοσωματικής και Ψυχοθεραπείας (DGKJP).
Για παράδειγμα, παραθέτει και την ισχύουσα νομική κατάσταση στην Αυστρία και προσδιορίζει τα επαγγελματικά προσόντα που πρέπει να πληρούν οι εμπλεκόμενοι γιατροί ή ψυχολόγοι, για παράδειγμα όταν εξετάζεται η χρήση ορμονοθεραπείας αλλαγής φύλου, χειρουργικής επέμβασης ή ο πολυσυζητημένος αποκλεισμός της εφηβείας.
Οι "αναστολείς της εφηβείας" είναι δραστικές ουσίες που σταματούν προσωρινά την παραγωγή ορμονών του φύλου.
Ειδικά το τελευταίο σημείο αποτέλεσε και αντικείμενο ιδιαίτερα αμφιλεγόμενης συζήτησης κατά τη δημιουργία του εγγράφου, όπως ειπώθηκε σε συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε το Γερμανικό Κέντρο Επιστημονικών Μέσων Ενημέρωσης (SMC) με τους συν-συγγραφείς της κατευθυντήριας γραμμής, η τελική έκδοση της οποίας θα δημοσιοποιηθεί σε λίγες εβδομάδες.
Η Dagmar Pauli από το Ψυχιατρικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ζυρίχης εξήγησε ότι το έγγραφο αποσκοπεί στην παροχή κατευθυντήριων γραμμών για μια προσεκτικά σχεδιασμένη διαδικασία υποστήριξης των νέων στη λήψη αποφάσεων σε συνεννόηση με τους κηδεμόνες.
Πολλοί από τους εμπειρογνώμονες τόνισαν ότι η μονιμότητα της τρανς ταυτότητας πρέπει να αξιολογείται με μεγάλη ακρίβεια βάσει της ιστορίας ζωής και, πάνω απ' όλα, το περιβάλλον του ατόμου πρέπει να εμπλέκεται όσο το δυνατόν περισσότερο.
Τελικά, οι ανήλικοι μπορούν να αποφασίσουν για την πορεία που θέλουν να ακολουθήσουν μόνο με τη συμφωνία και τη συγκατάθεση των νόμιμων κηδεμόνων τους. Ορισμένες φορές μόνο ο ένας γονέας μπορεί να μην συμφωνεί. Τότε θα πρέπει να γίνουν τα πάντα για να συμφωνήσουν όλοι, λέει η Pauli.
Το γεγονός ότι η "ασυμφωνία φύλου" ή η "δυσφορία φύλου" - οι ειδικοί δεν μιλούν πλέον για "διαταραχή ταυτότητας φύλου" - γίνεται πολύ εμφανής σε πολύ νεαρή ηλικία είναι συνολικά σπάνιο. Σύμφωνα με τον Achim Wüsthof από το ενδοκρινολογικό κέντρο του Αμβούργου, δεν είναι πραγματικά δυνατό να δοθεί ένας αρκετά αξιόπιστος αριθμός για τις γερμανόφωνες χώρες.
Όσον αφορά τους αναστολείς της εφηβείας, αυτοί θα πρέπει να εξετάζονται μόνο στην περίπτωση πρώιμων, συνεχών και πολύ ισχυρών σημάτων προς την κατεύθυνση της μετάβασης του φύλου, που ξεκινούν ήδη από την ηλικία του δημοτικού σχολείου.
Ναι, είναι αλήθεια ότι ένα τέτοιο βήμα συχνά ακολουθείται από την ευθυγράμμιση του φύλου με την αντιλαμβανόμενη ταυτότητα με τη μορφή ορμονικής θεραπείας ή χειρουργικής επέμβασης, παραδέχονται οι ειδικοί. Παρ' όλα αυτά, η διαδικασία θα πρέπει να υποστηρίζεται από μια "ανοιχτόμυαλη στάση", όπου αυτό είναι δυνατόν.
Ο φόβος ότι οι αναστολείς θα εδραιώσουν ουσιαστικά μια πορεία δεν είναι απαραίτητα δικαιολογημένος, καθώς οι εξελίξεις μπορούν επίσης να αναπληρωθούν αργότερα υπό ορισμένες συνθήκες. Ωστόσο, είναι σημαντικό να μη βασίζεται κανείς σε προληπτικούς αναστολείς της εφηβείας, λέει ο Wüsthof. Ο οργανισμός πρέπει πρώτα να αισθανθεί σε κάποιο βαθμό τις ορμονικές επιδράσεις.
Μερικές φορές η έναρξη της θηλυκοποίησης ή της αρρενοποίησης οδηγεί σε ένα είδος "συμφιλίωσης με το σώμα".
Ωστόσο, εάν η ανάπτυξη των όρχεων ή του στήθους έχει ήδη προχωρήσει περισσότερο ή η φωνή έχει σπάσει, αυτό δύσκολα μπορεί να αντιστραφεί εντελώς: Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο οι άνθρωποι να ψιθυρίσουν: "Αυτός ήταν κάποτε άνδρας"", δήλωσε ο Wüsthof.
Παρ' όλες τις δυσκολίες που συνεπάγεται η λήψη τόσο εκτεταμένων αποφάσεων, για τις οποίες δεν συνιστώνται σκόπιμα όρια ηλικίας στην κατευθυντήρια γραμμή, είναι απολύτως σαφές ότι τα άτομα που υποβάλλονται σε θεραπεία με αυτόν τον τρόπο επωφελούνται από αυτήν.
Ο αποκλεισμός της εφηβείας είναι επομένως επίσης μια σημαντική θεραπευτική επιλογή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται συχνά για ανθρώπους που βρίσκονται σε κατάσταση βαθιάς κρίσης και οι οποίοι συνήθως δεν βοηθούνται με το να μην κάνουμε απλώς τίποτα, δήλωσε η Claudia Wiesemann, διευθύντρια του Ινστιτούτου Ηθικής και Ιστορίας της Ιατρικής στο Γκέτινγκεν.
Συχνά έχουμε να κάνουμε με ένα άτομο "το οποίο έχει την εμπειρία ότι αναγκάστηκε να μπει σε ένα εντελώς λάθος φύλο". Η εξαναγκαστική διείσδυση αυτών των ανθρώπων στην εφηβεία, με τη σειρά της, κρύβει τον κίνδυνο να αναπτυχθούν βαθιά ψυχολογικά προβλήματα.
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι επί του παρόντος περίπου το 70% των ατόμων που εμφανίζονται στην εφηβεία είναι βιολογικά κορίτσια. Σύμφωνα με τον Wüsthof, το ποσοστό των "τρανς αγοριών" έχει πρόσφατα "αυξηθεί σημαντικά".
Το τι ακριβώς κρύβεται πίσω από αυτό δεν μπορεί να απαντηθεί επαρκώς: "Πρέπει να πρόκειται για μια πολυπαραγοντική διαδικασία. Και έπειτα υπάρχει η μεγάλη συζήτηση σχετικά με τον βαθμό στον οποίο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η συζήτηση σχετικά με τα πρότυπα των μέσων ενημέρωσης ή τα αποτελέσματα μίμησης μπορούν να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο". Αυτή η συζήτηση "πρέπει φυσικά επίσης να αντιμετωπιστεί", λέει η ειδικός.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}