CoViD-19: Συχνότερη η απώλεια όσφρησης μετά από μόλυνση με παραλλαγή Άλφα

Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο "JAMA Network Open", ένας στους δύο ασθενείς που είχε προσβληθεί από CοViD με την παραλλαγή A εξακολουθούσε να έχει διαταραχές της όσφρησης μετά από ένα έτος, γεγονός που εξηγούσε και τις διαταραχές της γεύσης.

Μετά τη μόλυνση με Όμικρον, οι διαταραχές ήταν ελάχιστα συχνότερες από ό,τι σε μια ομάδα ελέγχου χωρίς SARS-CoV-2.

Οι διαταραχές της όσφρησης και της γεύσης είναι τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα μακράς διάρκειας της CoViD, για τα οποία πολλοί ασθενείς συνεχίζουν να παραπονιούνται για μήνες έως και χρόνια μετά τη μόλυνση.

Ωστόσο, μέχρι σήμερα έχουν διεξαχθεί μόνο λίγες μελέτες στις οποίες οι δύο αισθητηριακές αντιλήψεις έχουν αναλυθεί αντικειμενικά και τα αποτελέσματα έχουν συγκριθεί με υγιείς εθελοντές.

Μια ομάδα με επικεφαλής τnν Shima Moein από την Ιατρική Σχολή Perelman στη Φιλαδέλφεια εξέτασε 340 ασθενείς κατά μέσο όρο 395 ημέρες μετά τη νόσησή τους από το CoViD και συνέκρινε τα αποτελέσματα με 434 υγιή άτομα.

Η γεύση εξετάστηκε με τη χρήση της "δοκιμής εμπειρικής γεύσης χωρίς νερό" (Waterless Empirical Taste Test - WETT), την οποία οι ασθενείς πραγματοποίησαν οι ίδιοι στο σπίτι.

Το τεστ αποτελείται από 53 δοκιμαστικές ταινίες με διαφορετικές συγκεντρώσεις σακχαρόζης, κιτρικού οξέος, χλωριούχου νατρίου, καφεΐνης και γλουταμινικού μονονάτριου για τις πέντε γνωστές γευστικές αισθήσεις, καθώς και ουδέτερα στικ. Τα συμμετέχοντες στο τεστ έπρεπε να σημειώσουν σε μια κάρτα τι είχαν δοκιμάσει και γευτεί.

Η αίσθηση της όσφρησης εξετάστηκε με τη χρήση του "τεστ αναγνώρισης οσμών του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια" (UPSIT), το οποίο περιέχει 40 διαφορετικές οσμές. Οι ασθενείς είχαν μολυνθεί με τον αρχικό άγριο τύπο ή τις ακόλουθες παραλλαγές Άλφα, Δέλτα ή Όμικρον.

Αποτέλεσμα: Στις δοκιμές WETT, όλοι οι πρώην ασθενείς με CoViD-19 πέτυχαν συγκρίσιμα αποτελέσματα με την ομάδα ελέγχου μετά από ένα έτος. Αυτό επιβεβαιώνει την υπόθεση ότι οι διαταραχές της γεύσης για τις οποίες παραπονιούνται πολλοί ασθενείς είναι τελικά οσφρητικές διαταραχές.

Μπορούν να εξηγηθούν από τη βλάβη του οσφρητικού επιθηλίου που προκαλείται από τη μόλυνση με SARS-CoV-2. Σύμφωνα με τις τρέχουσες γνώσεις, οι γευστικοί κάλυκες στη γλώσσα δεν προσβάλλονται από τον SARS-CoV-2. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ της όσφρησης και της γεύσης των τροφίμων.

Στην οσφρητική δοκιμή, ωστόσο, υπήρχαν αποτυχίες που ήταν ακόμη ανιχνεύσιμες ακόμη και μετά από ένα χρόνο. Από τους ασθενείς που μολύνθηκαν με τον άγριο τύπο, το 13,5% πέτυχε βαθμολογία UPSIT από 6 έως 25 βαθμούς, η οποία υποδηλώνει σοβαρή ή πλήρη απώλεια της όσφρησης.

Μετά τη μόλυνση με την παραλλαγή Άλφα, το ποσοστό ήταν 23,8%, δηλαδή διπλάσιο. Μετά από μόλυνση με την παραλλαγή Δέλτα, ήταν 6,2% και μετά από μόλυνση με την παραλλαγή Όμικρον 4,7% σε σύγκριση με 2,8% στην ομάδα ελέγχου.

Συνεπώς, η μόλυνση με την παραλλαγή Άλφα είχε ως αποτέλεσμα τη σοβαρότερη διαταραχή της όσφρησης, ακολουθούμενη από τον άγριο τύπο του ιού. Σύμφωνα με τον Moein, οι διαφορές μεταξύ της παραλλαγής Δέλτα ή της παραλλαγής Όμικρον και της ομάδας ελέγχου δεν ήταν σημαντικές.

Επομένως, τα άτομα που έχουν μολυνθεί σήμερα από τον SARS-CoV-2 έχουν καλές πιθανότητες να μην επηρεαστούν από αυτό το βασικό σύμπτωμα της Long - CoViD.