Ποια νόσος μπορεί να κρύβεται πίσω από τους εφιάλτες

Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο eClinicalMedicine, υποδεικνύει ότι οι εφιάλτες μπορεί να είναι πρώιμος δείκτης έξαρσης μιας αυτοάνοσης νόσου.

Ερευνα του University of Cambridge και του King’s College London, εστίασε στον ερυθηματώδη λύκο σε 676 ασθενείς με τη νόσο και 400 γιατρούς. Οι ερευνητές πήραν συνεντεύξεις από 69 ασθενείς με διάφορες συστημικές αυτοάνοσες ρευματικές νόσους και 50 γιατρούς.

Η μελέτη έδειξε σχέση μεταξύ αύξησης του διαταραγμένου ύπνου με εφιάλτες και της έναρξης παραισθήσεων σε ορισμένους ασθενείς με ερυθηματώδη λύκο.

Συνολικά, το ένα τέταρτο των ασθενών εμφάνιζε παραισθήσεις, με το 85% να αναφέρει ότι δεν συνέβησαν έως την έναρξη της νόσου ή αργότερα.

Όμως ποσοστό 61% ασθενών με λύκο που εμφάνισαν παραισθήσεις ανέφεραν ότι είχαν αυξανόμενα ενοχλητικά όνειρα πριν την έναρξη παραισθήσεων. Η σχέση ήταν λιγότερο έντονη σε άλλες συστημικές αυτοάνοσες νόσους, που υποδεικνύει ότι οι εφιάλτες θα μπορούσαν να είναι πιο συγκεκριμένα προειδοποιητικά σημάδια ερυθηματώδη λύκου.

Ο ερευνητής, καθηγητής David D’Cruz, δήλωσε ότι για χρόνια συζητά με τους ασθενείς του για τους εφιάλτες του και πιστεύει ότι υπάρχει σχέση με τη δραστηριότητα της νόσου. Η νέα έρευνα δίνει ενδείξεις για αυτό.

Οι ερευνητές υποθέτουν ότι η αύξηση στους εφιάλτες μπορεί να είναι αποτέλεσμα ανεπαίσθητων αλλαγών στον εγκέφαλο που προκαλούνται από την αυτοάνοση διαδικασία.

Τα είδη των εφιαλτών ήταν συχνά, ενοχλητικά και έντονα. Ορισμένοι περιέγραφαν ότι τράκαραν ήταν αιχμάλωτοι ή θύματα επίθεσης, ενώ άλλοι ανέφεραν  τρομακτικά σενάρια που αφορούσαν τους ίδιους ή τους αγαπημένους τους.

Αν και οι εφιάλτες καθαυτοί μπορεί να μην αρκούν για τη διάγνωση μιας αυτοάνοσης νόσου, θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως σημαντικό πρώιμο προειδοποιητικό σημάδι οδηγώντας γιατρούς και ασθενείς σε αυξημένη εγρήγορση για άλλα συμπτώματα έξαρσης της νόσου.

Αναγνωρίζοντας τα πρόδρομα συμπτώματα που ενδεχομένως μπορεί να περιλαμβάνουν και αλλαγές στη διάθεση, στη νοητική λειτουργία ή στην αισθητηριακή αντίληψη, ασθενείς και γιατροί μπορούν να συνεργάζονται για να ξεκινούν έγκαιρη αγωγή και πιθανόν να εμποδίζουν την κορύφωση της έξαρσης.

Τα ευρήματα απαιτούν περαιτέρω επικύρωση από μελλοντικές έρευνες. Νέες έρευνες χρειάζονται για να κατανοηθεί πλήρως η σχέση μεταξύ εφιαλτών και αυτοάνοσων νόσων καθώς και για την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών για τη βελτίωση της περίθαλψης.

Πηγές:
eClinicalMedicine,