Ιόσφαιρα: Πόσα γνωρίζουμε άραγε για τους ιούς;

Η μεταγονιδιωματική έχει οδηγήσει την ιολογία σε μια νέα φάση ανακάλυψης. Αυτό αναφέρεται χαρακτηριστικά και ειδικά σε ότι αφορά την προσπάθεια κατηγοριοποίησης των ιών σε απόσπασμα άρθρου από το επιστημονικό περιοδικό "Cell".

Πρόκειται για μια μαζική επέκταση των περιγραφών της κλίμακας και της ποικιλομορφίας της ιόσφαιρας, με την αλληλούχιση που πραγματοποιείται σε ποικίλες και ακραίες συνήθειες, και μια απομάκρυνση από τη μελέτη μόνο των ιών που σχετίζονται με εμφανείς ασθένειες ή που επηρεάζουν άμεσα τον άνθρωπο.

Ωστόσο, εξακολουθούμε να γνωρίζουμε λιγότερα για τη βιοποικιλότητα των ιών από οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Παρόλο που παραμένουν ζωικές ταξινομικές ομάδες προς ταυτοποίηση, καθώς και ένα πλήθος βακτηρίων, οι αριθμοί αυτοί ωχριούν σε σύγκριση με τη μικροσκοπική δειγματοληψία από την ιόσφαιρα.

Αν και οι εκτιμήσεις είναι κάτι περισσότερο από εκπαιδευμένες εικασίες, έχουν αλληλουχηθεί λιγότεροι -και πιθανότατα πολύ λιγότεροι - από το 0,1% όλων των ιών, έχει ταξινομηθεί επίσημα μόνο ένα υποσύνολο αυτών και έχει χαρακτηριστεί από βιολογικής άποψης ένας ακόμη μικρότερο αριθμός.

Βασικό καθήκον και μέριμνα για την ιολογία του μέλλοντος θα πρέπει να είναι η κατανόηση του μεγέθους, της ποικιλομορφίας και της δομής της ιόσφαιρας.

Δεν είναι μόνο σημαντικό να προσδιοριστεί πόσοι ιοί υπάρχουν και ποιο ποσοστό μπορεί να προκαλέσει ασθένεια, αλλά είναι επιτακτική ανάγκη να κατανοηθούν οι παράγοντες που διαμορφώνουν την παγκόσμια ποικιλομορφία των ιών, γιατί ορισμένες ομάδες ιών (όπως οι Narnaviridae και οι Picornavirales) φαίνεται να είναι πιο ποικιλόμορφες από άλλες και γιατί ορισμένοι ξενιστές φαίνεται να φιλοξενούν περισσότερους ιούς από άλλους.

Είναι επίσης σημαντικό, καταλήγει το άρθρο, να χαρακτηριστούν φαινοτυπικά πολλοί από αυτούς τους ιούς.

Μια νέα σύνθεση γονοτυπικών και φαινοτυπικών προσεγγίσεων θα πρέπει να αποτελεί στόχο για την ιολογία του μέλλοντος.