ECDC: Συναγερμός για στέλεχος ιού πολιομυελίτιδας στην Ισπανία

Συναγερμός σήμανε στην Ισπανία, καθώς ιός πολιομυελίτιδας που είχε να εμφανιστεί από το 1999, εντοπίστηκε σε τυχαίο δείγμα αποβλήτων στη Βαρκελώνη.

Αυτό προκύπτει από το εβδομαδιαίο επιδημιολογικό δελτίο του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC), το οποίο δημοσιεύτηκε σήμερα.

Σύμφωνα με τους ειδικούς του ECDC, οι αρχές της Ισπανίας ενημέρωσαν στις 3 Οκτωβρίου πως εντόπισαν ιό πολιομυελίτιδας σχετιζόμενο με το εμβόλιο (cVDPV2), χωρίς να υπάρχουν στοιχεία τοπικής μετάδοσης.

Στις 9 Οκτωβρίου, η Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας της Καταλονίας ανέφερε ότι ο ιός εντοπίστηκε σε μεμονωμένο δείγμα αποβλήτων που συλλέχθηκε στα μέσα Σεπτεμβρίου από τη μητροπολιτική περιοχή της Βαρκελώνης.

Όπως έγινε γνωστό, στη συγκεκριμένη μονάδα επεξεργασίας καταλήγει το 36% των αποβλήτων της μητροπολιτικής περιοχής και το 56% των αποβλήτων της πόλης.

Από την ανίχνευση του ιού, όλες οι δομές Υγείας στις κοντινές περιοχές έχουν ενημερωθεί, προκειμένου να ενημερώσουν σε περίπτωση που εντοπίσουν ασθενή με συμπτώματα πολιομυελίτιδας: οξεία χαλαρή παράλυση ή άσυπτη μηνιγγίτιδα.

Προς το παρόν, δεν έχει υπάρξει παρόμοιο κρούσμα, ενώ η συχνότητα δειγματοληψίας από τη μονάδα επεξεργασίας λυμάτων έχει αυξηθεί.

Η επιτήρηση πιθανών κρουσμάτων σε ανθρώπους και λύματα θα διατηρηθεί μέχρι το τέλος του συναγερμού.

Σύμφωνα με τους ειδικούς του ECDC, η εμβολιαστική κάλυψη του τοπικού πληθυσμού είναι πάνω από 92%.

Τονίζουν πως σε περιοχές με χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού, ο κίνδυνος επανεισαγωγής του ιού της πολιομυελίτιδας στην Ευρώπη είναι υπαρκτός.

Πληροφορίες ΕΟΔΥ

Σε προηγούμενη ενημέρωση του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) αναφέρεται πως η οξεία πολιομυελίτιδα είναι μία ιογενής λοίμωξη, η οποία αναγνωρίζεται συνήθως από την οξεία έναρξη χαλαρής παράλυσης.

Ο ιός της πολιομυελίτιδας ανήκει στο γένος των εντεροϊών, της οικογένειας των pico-rna ιών. Υπάρχουν τρεις ορότυποι του ιού (1,2 και 3). Όλοι οι ορότυποι μπορούν να προκαλέσουν παράλυση.

Ο ορότυπος 1 απομονώνεται πιο συχνά από περιπτώσεις παράλυσης και ο ορότυπος 3 πιο σπάνια. Ο τύπος 2, σαν αυτόν που εντοπίστηκε στην Ισπανία, δεν έχει ανιχνευθεί από τον Οκτώβριο του 1999. Ο ορότυπος 1 είναι ο ορότυπος που προκαλεί πιο συχνά επιδημίες. Οι περισσότερες περιπτώσεις που συσχετίζονται με εμβόλιο οφείλονται στους τύπους 2 ή 3.1

Η κυρίως μετάδοση γίνεται από άτομο σε άτομο, βασικά μέσω της κοπρανο-στοματικής οδού. Ο ιός ανιχνεύεται πιο εύκολα και για μεγαλύτερο διάστημα στα κόπρανα, από ότι σε φαρυγγικές εκκρίσεις.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, το γάλα, η τροφή και άλλα αντικείμενα μολυσμένα με κόπρανα έχουν ενοχοποιηθεί ως αγωγοί. Δεν υπάρχουν αξιόπιστες ενδείξεις εξάπλωσης μέσω εντόμων. Το νερό και τα λύματα ενοχοποιούνται σπανίως.