Φάρμακο κατά της παχυσαρκίας φέρνει στην Ελλάδα η Φαρμασέρβ - Λίλλυ

Λύση στην παχυσαρκία και τον διαβήτη, υπόσχεται ένα νέο φάρμακο που πρόκειται να έρθει στην Ελλάδα.

Περιέχει τη δραστική ουσία τιρζεπατίδη και εισάγεται στη χώρα μας από τη Φαρμασέρβ - Λίλλυ, έπειτα από συμφωνία με την Eli Lilly Αμερικής.

Η τιμή του φαρμάκου στις ΗΠΑ ανέρχεται σε 1.000 δολάρια και στην Ελλάδα θα διατίθεται στην τιμή των 250 ευρώ για τη μηνιαία θεραπεία.

Χορηγείται με προγεμισμένες πένες των 4 δόσεων, που επαρκούν για 4 εβδομάδες θεραπείας ανά μήνα.

Μελέτες που διενεργήθηκαν σε 40.000 ενηλίκους με υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία έδειξαν πως, έπειτα από έναν χρόνο θεραπείας, το 81,8% των ανθρώπων που λάμβαναν τιρζεπατίδη έχασαν τουλάχιστον 5% του σωματικού τους βάρους, σε σύγκριση με το 66,5% αυτών που λάμβαναν σεμαγλουτίδη.

Τα άτομα με παχυσαρκία ζουν με μια ασθένεια, όχι με μια επιλογή τρόπου ζωής. Η παχυσαρκία συνοδεύεται από σωματικά, ψυχικά και συναισθηματικά εμπόδια.

Τα άτομα με παχυσαρκία αντιμετωπίζουν προκατάληψη και στίγμα που μπορεί να τους εμποδίσει να λάβουν την κατάλληλη φροντίδα που χρειάζονται για τη θεραπεία και τη διαχείριση της παχυσαρκίας τους.

Μπορεί να έχετε ακούσει φράσεις όπως "Η παχυσαρκία είναι μια επιλογή τρόπου ζωής" ή "Το βάρος είναι απλώς θέμα πρόσληψης και κατανάλωσης θερμίδων" ή "Μια δίαιτα x θερμίδων θα οδηγήσει σε x κιλά απώλειας βάρους"».

Αυτές είναι κοινές παρανοήσεις που υπονομεύουν τη σύνθετη παθοφυσιολογία της παχυσαρκίας. Η παχυσαρκία είναι μια χρόνια προοδευτική ασθένεια με αυξανόμενο επιπολασμό σε όλο τον κόσμο.

Αν σκεφτούμε πόση ποικιλία υπάρχει από μέρα σε μέρα τόσο στην ποσότητα όσο και στα είδη των τροφίμων που τρώμε, καθώς και στη σωματική δραστηριότητα που κάνουμε, το σωματικό μας βάρος στην ενήλικη ζωή παραμένει αξιοσημείωτα σταθερό με την πάροδο του χρόνου. Αυτό δείχνει ότι με κάποιο τρόπο υπάρχει ισορροπία μεταξύ της συνολικής ενεργειακής πρόσληψης και της ενεργειακής μας δαπάνης.

Στην πραγματικότητα, αυτή η ισορροπία εξαρτάται από πολύ περισσότερα από την απλή πρόσληψη τροφής από τη μία πλευρά και τη σωματική δραστηριότητα από την άλλη.

Σταθερότητα

Η σχετική σταθερότητα του σωματικού βάρους εξαρτάται από τη διατήρηση του ενεργειακού ισοζυγίου, το οποίο προκύπτει από τη συνεχή και πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ ενεργειακής πρόσληψης, ενεργειακής δαπάνης και αποθήκευσης ενέργειας.

Αυτή η διαδικασία ονομάζεται ενεργειακή ομοιόσταση και ρυθμίζεται από ένα πολύπλοκο δίκτυο ορμονών και νευρικών σημάτων, που "ενημερώνουν" τον εγκέφαλο για τις ενεργειακές ανάγκες του σώματος.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η διατροφική πρόσληψη ενέργειας που απαιτείται για τη διατήρηση της ενεργειακής ομοιόστασης, ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, το μέγεθος του σώματος, γενετικούς παράγοντες, τη σωματική δραστηριότητα και τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος.

Πολλαπλοί βιολογικοί μηχανισμοί που περιλαμβάνουν τον εγκέφαλο, το γαστρεντερικό σωλήνα, το ήπαρ, το πάγκρεας και τον λιπώδη ιστό, συνεργάζονται στενά για να εξασφαλίσουν ότι τα άτομα λαμβάνουν τις θερμίδες που απαιτούνται για τη διατήρηση της ενεργειακής τους ομοιόστασης, ως εξής:

Τα περιφερειακά σήματα από τα ανωτέρω όργανα και συστήματα "αναφέρουν" την ενεργειακή κατάσταση του σώματος (τα επίπεδα ενέργειας) στον εγκέφαλο, ο οποίος με τη σειρά του στέλνει σήματα για αύξηση ή μείωση της πρόσληψης τροφής.

O εγκέφαλος είναι τελικά ο κύριος ρυθμιστής της πρόσληψης τροφής. Αυτός θα καθορίσει το μέγεθος και τη διάρκεια του γεύματος, το διάστημα μέχρι το επόμενο γεύμα και την ποσότητα τροφής που καταναλώνεται κατά τη διάρκεια μιας ημέρας ή αρκετών ημερών, εβδομάδων ή μηνών.

Η πείνα, ο κορεσμός και η όρεξη παίζουν κρίσιμο ρόλο στην ενεργειακή ομοιόσταση και αποτελούν μέρος του ευρύτερου ενεργειακού ισοζυγίου στο σώμα.

Ανάκτηση βάρους

Μετα-ανάλυση 29 μελετών απώλειας βάρους, έδειξε ότι περισσότερο από το 50% του χαμένου βάρους ανακτήθηκε μέσα σε 2 χρόνια και περισσότερο από το 80% του χαμένου βάρους ανακτήθηκε μέσα σε 5 χρόνια.

Η πολύπλοκη παθοφυσιολογία της παχυσαρκίας φαίνεται ότι ευθύνεται γι’ αυτή την ανάκτηση βάρους. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η απώλεια βάρους που προκαλείται από θερμιδικό περιορισμό μπορεί να μεταβάλει τις ορμόνες που ρυθμίζουν την όρεξη και να επιβραδύνει το μεταβολισμό, μέσω μιας διαδικασίας γνωστής ως μεταβολική προσαρμογή (προσαρμοστική θερμογένεση).

Δηλαδή, όταν οι άνθρωποι προσπαθούν να χάσουν βάρος μέσω μιας δίαιτας μειωμένων θερμίδων, το σώμα τους προσπαθεί να λειτουργήσει ενάντια σε αυτές τις προσπάθειες, μεταβάλλοντας τις ορμόνες που εμπλέκονται στην πείνα και τον κορεσμό (αύξηση της ορμόνης της πείνας και μείωση των ορμονών κορεσμού), καθώς και μειώνοντας την ενεργειακή δαπάνη.

Κατά τη θεραπεία ατόμων με υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία, ο πρωταρχικός θεραπευτικός στόχος θα πρέπει να είναι η βελτίωση της υγείας τους με την πρόληψη ή τη θεραπεία επιπλοκών που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Είναι σημαντικό κατά την ανάπτυξη ενός σχεδίου θεραπείας διαχείρισης βάρους να αξιολογούνται οι ασθενείς για κινδύνους και επιπλοκές που σχετίζονται με την παχυσαρκία.

Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει για παράδειγμα την παραπομπή του ασθενούς στον γιατρό για πιθανές ενδοκρινικές παθήσεις ή την αντιμετώπιση αιτιών, όπως η κατάθλιψη ή η προκαλούμενη από φάρμακα αύξηση βάρους.

Αρκετές κατευθυντήριες οδηγίες για τη διαχείριση της παχυσαρκίας συνιστούν μια πολυπαραγοντική προσέγγιση για τη θεραπεία της παχυσαρκίας. Αυτή περιλαμβάνει ολοκληρωμένη τροποποίηση - παρέμβαση στον τρόπο ζωής ως βάση, συμπληρωματική φαρμακοθεραπεία κατά της παχυσαρκίας ή και όταν χρειάζεται βαριατρική χειρουργική επέμβαση. Η διατήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής παραμένει ζωτικής σημασίας ακόμη και μετά τη θεραπεία.