Πώς αντιμετωπίζουμε τις ημικρανίες με φυσικό τρόπο

Η ημικρανία είναι μια συχνή νευρολογική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από πονοκεφάλους που μοιάζουν με επιληπτικές κρίσεις και συνοδευτικά φυτικά συμπτώματα.

Στην Γερμανία προσβάλλεται περίπου το 10% του πληθυσμού. Εάν οι κρίσεις είναι συχνές, σοβαρές και μακροχρόνιες, οι γιατροί μπορούν να συνταγογραφήσουν προληπτικά φάρμακα.

Πάραυτα εκτός από τη φαρμακευτική θεραπεία, οι ημικρανίες μπορούν επίσης να προληφθούν με μη φαρμακευτικές μεθόδους. Ο καθηγητής Dr. Hans Christoph Diener, ειδικός σε θέματα ημικρανίας στη Γερμανική Νευρολογική Εταιρεία, εξηγεί τι μπορεί να βοηθήσει στην προκειμένη περίπτωση.

"Το πρώτο μέτρο που προτείνουμε είναι η τακτική σωματική δραστηριότητα. Το ελάχιστο είναι 30 λεπτά τρεις φορές την εβδομάδα και δεν έχει σημασία τι κάνετε, αρκεί να κάνετε κάτι", λέει ο Diener. Αυτό μπορεί να είναι τζόκινγκ, περπάτημα, κολύμπι, ποδηλασία ή ανέβασμα σκάλας. Υπάρχει μια σχέση δόσης-αποτελέσματος, που σημαίνει ότι λίγο παραπάνω βοηθάει περισσότερο.

Οι ερευνητές εξηγούν τη θετική επίδραση του αθλητισμού με το γεγονός ότι η άσκηση επηρεάζει θετικά τους φλεγμονώδεις μεσολαβητές, συμπεριλαμβανομένων των κυτοκινών ή των ορμονών του στρες, όπως η κορτιζόλη. Η άσκηση έχει επίσης επίδραση στο ενδογενές σύστημα οπιοειδών και κανναβινοειδών, επηρεάζει τη μικροαγγειακή υγεία και ενδεχομένως και τους πονοκεφάλους. Δεν πρέπει να υποτιμάται ούτε η ψυχολογική επίδραση. Η λέξη κλειδί είνεια η  αυτοαποτελεσματικότητα.

Η αντικατάσταση σωματικών δραστηριοτήτων, όπως το παιχνίδι, το τρέξιμο ή ο αθλητισμός, με τον χρόνο που περνάμε στο κινητό τηλέφωνο, μπροστά στον υπολογιστή ή την τηλεόραση, θα μπορούσε ενδεχομένως να παίξει επίσης ρόλο στην αύξηση των ημικρανιών στα παιδιά και τους εφήβους. Ο Diener λέει: "Υπάρχουν σαφείς, μεγάλες μελέτες από τον Καναδά που δείχνουν ότι ο σημαντικότερος παράγοντας που εξηγεί γιατί οι ημικρανίες στα παιδιά και τους εφήβους έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία 20 χρόνια είναι ο χρόνος που περνάει κανείς μπροστά σε μια οθόνη".

Χαλάρωση αντί έντασης

Η δεύτερη σημαντική μη φαρμακευτική προσέγγιση είναι οι μέθοδοι χαλάρωσης, όπως η προοδευτική μυϊκή χαλάρωση (PMR) σύμφωνα με τον Jacobson, η αυτογενής προπόνηση ή το Tai Chi.

Όπως και τα αθλήματα αντοχής, συνιστώνται στην αντίστοιχη οδηγία. Εκεί, οι συγγραφείς περιγράφουν ότι εκτός από ένα γενικά χαλαρωτικό αποτέλεσμα, επιτυγχάνεται επίσης μια κεντρική σταθεροποιητική ρύθμιση και εξασθένιση της επεξεργασίας πληροφοριών. "Όταν πρόκειται για τεχνικές χαλάρωσης, δεν έχει σημασία τι κάνετε. Το σημαντικό είναι να επιλέξετε μία και να την εφαρμόζετε σχετικά συστηματικά, τουλάχιστον κάθε δεύτερη μέρα", συνιστά ο νευρολόγος.

Ένας άλλος πυλώνας της προφύλαξης είναι η μείωση του στρες. Για την καλύτερη διαχείριση του άγχους, ο Diener προτείνει να περνάτε κάθε μέρα από το σχέδιο της εβδομάδας στην αρχή της εβδομάδας ή το σχέδιο της ημέρας και να το σκανάρετε για παγίδες άγχους. Πού μπορεί να προκύψει άγχος που δεν είναι απαραίτητο; Είναι τα χρονικά μου περιθώρια πολύ στενά; Έχω προγραμματίσει πολύ λίγα διαλείμματα; Ο επαρκής ύπνος είναι εξίσου σημαντικός σε αυτό το πλαίσιο.

"Κατά τη γνώμη μου, το τέταρτο σημείο είναι μακράν το πιο δύσκολο: η μείωση του βάρους", λέει ο νευρολόγος. "Είναι αρκετά σαφές ότι η συχνότητα των ημικρανιών συσχετίζεται γραμμικά με το σωματικό βάρος". Ιδιαίτερα για τα παχύσαρκα άτομα, η μείωση του βάρους είναι ένα τεράστιο έργο. Η περισσότερη άσκηση θα ήταν επίσης επιθυμητή για τη μείωση του βάρους, αλλά όσον αφορά τις αρθρώσεις, η κολύμβηση ή η ποδηλασία είναι συχνά οι μόνες κατάλληλες επιλογές για τα άτομα που είναι πολύ υπέρβαρα. Οι αγωνιστές των υποδοχέων GLP1 αποτελούν μια πιθανή προσέγγιση εδώ. Υπάρχουν αρχικές ενδείξεις ότι τα φάρμακα αυτά μπορούν επίσης να έχουν θετική επίδραση στις ημικρανίες σε διαβητικούς ασθενείς που είναι υπέρβαροι."