Οι ασθενείς με καρκίνο του μαστού ηλικίας έως 50 ετών ή πριν από την εμμηνόπαυση δεν θα πρέπει να βασίζουν την απόφασή τους κατά της επικουρικής χημειοθεραπείας στα τεστ που βασίζονται σε βιοδείκτες "MammaPrint" ή "Oncotype DX".
Αυτό συμβαίνει διότι, ανεξάρτητα από το αν οι λεμφαδένες τους έχουν ήδη προσβληθεί από καρκίνο ή όχι, ενδέχεται τότε να παραιτηθούν από μια θεραπεία που θα μπορούσε να αποτρέψει την υποτροπή.
Αυτό προκύπτει από την τελική έκθεση του Γερμανικού Ινστιτούτου για την Ποιότητα και την Αποδοτικότητα στην Υγεία (IQWiG) σχετικά με το θέμα.
Οι εξετάσεις που βασίζονται σε βιοδείκτες διερευνούν αν ο κίνδυνος επανεμφάνισης ενός όγκου μετά τη χειρουργική αφαίρεση είναι χαμηλός ή υψηλός. Χρησιμοποιούνται κυρίως όταν ο ατομικός κίνδυνος υποτροπής δεν μπορεί να προσδιοριστεί αξιόπιστα βάσει κλινικών παραγόντων, όπως ορισμένα χαρακτηριστικά του όγκου.
Εάν ο κίνδυνος υποτροπής είναι χαμηλός, η επικουρική χημειοθεραπεία αποτελεί περιττή επιβάρυνση.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες υγείας αποζημιώνουν επί του παρόντος τέσσερις εξετάσεις με βάση βιοδείκτες για τον πρωτογενή καρκίνο του μαστού: "MammaPrint", "Oncotype DX", "EndoPredict" και "Prosigna". Οι εξετάσεις αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους γιατρούς σε εξωτερικά ιατρεία, εάν οι λεμφαδένες της ασθενούς δεν έχουν ακόμη προσβληθεί από τον καρκίνο.
Για λογαριασμό της Ομοσπονδιακής Κοινής Επιτροπής (GBA), η ομάδα εργασίας του IQWiG διερεύνησε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των δοκιμών που βασίζονται σε βιοδείκτες για ορισμένες ασθενείς με καρκίνο του μαστού κατά τη λήψη απόφασης υπέρ ή κατά της επικουρικής χημειοθεραπείας.
Οι εν λόγω ασθενείς είναι εκείνες με καρκίνωμα του μαστού θετικό σε ορμονικούς υποδοχείς, HER2/neu αρνητικό, το οποίο εμφανίστηκε για πρώτη φορά
Σύμφωνα με την ομάδα IQWiG, σημαντικά δεδομένα από τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές είναι διαθέσιμα μόνο για τις εξετάσεις που βασίζονται σε βιοδείκτες MammaPrint και Oncotype DX.
Σύμφωνα με αυτά, τα στοιχεία συνηγορούν κατά της χρήσης ενός βιοδείκτη για την καθοδήγηση της θεραπείας του καρκίνου του μαστού σε προεμμηνοπαυσιακές ασθενείς ηλικίας έως 50 ετών.
Στις μετεμμηνοπαυσιακές ασθενείς άνω των 50 ετών, από την άλλη πλευρά, η κατάσταση της μελέτης συνηγορεί υπέρ της χρήσης ενός βιοδείκτη - συγκεκριμένα του Oncotype DX - για την καθοδήγηση της θεραπείας του καρκίνου του μαστού.
Σύμφωνα με το IQWiG, δεν υπάρχουν κατάλληλα δεδομένα για άλλους βιοδείκτες, όπως ο EndoPredict ή ο Prosigna.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}