Άλλο η χορήγηση και άλλο η γνωμάτευση

'Εχουν ξεσηκωθεί οι ασθενείς και ιδίως αυτοί που βρίσκονται στα νησιά, όπου οι δομές υγείας είναι ελλιπείς, όχι σε όλα βεβαίως αλλά σε αρκετά. Προσπαθούν να εξηγήσουν στους αρμοδίους του Υπουργείου, ότι άλλο είναι η χορήγηση και άλλο η γνωμάτευση!

Στην περίπτωση λοιπόν που ο νόμος ορίζει ότι απαιτείται η πρώτη βεβαίωση να δίνεται από νοσοκομείο (σχετικά γράψαμε χθες) τι γίνεται με τον ασθενή που κατοικεί σε νησί, όπου δεν υπάρχει νοσοκομείο; Είναι αναγκασμένος να ταξιδέψει για να μπορέσει να πάρει το φάρμακο του.

Γιατί λοιπόν να υποχρεώνεται ο κάθε ιδιώτης ιατρός να πρέπει να πάρει γνωμάτευση από έναν νοσοκομειακό γιατρό και ο νοσοκομειακός γιατρός που δεν γνωρίζει καν τον ασθενή να πρέπει να τη δώσει;

Ο ιδιώτης μπορεί να είναι σε κάποιο νησί ή σε κάποια περιοχή της περιφέρειας και να περιμένει έγκριση από κάποιο νοσοκομείο στην Αθήνα χωρίς ο ασθενής στο τέλος να πάει απαραίτητα και σε αυτό το νοσοκομείο από όπου γράφτηκε η συνταγή!

Άλλος δηλαδή αποφασίζει για τη θεραπεία, άλλος την εγκρίνει και αλλού μπορεί ο ασθενής να πάει να την κάνει χωρίς παρουσία του μεν ή του δε!

Ακούγεται κάπως, δεν νομίζετε;