Πολλαπλούν μυέλωμα: νέα δεδομένα στη θεραπευτική αγωγή

Το ζολεδρονικό οξύ σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία βελτίωσε σημαντικά τη συνολική επιβίωση σε μελέτη νεοδιαγνωσθέντων ασθενών με πολλαπλούν μυέλωμα.

Τα δεδομένα φάσης ΙΙΙ καταδεικνύουν ότι το ζολεδρονικό οξύ, μία θεραπεία που στοχεύει στα οστά, παρείχε σημαντικό κλινικό αντικαρκινικό όφελος, ενώ μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο σκελετικών συμβαμάτων.

Η βελτίωση στην επιβίωση που παρατηρήθηκε με τον συνδυασμό ζολεδρονικού οξέος και χημειοθεραπείας έναντι του συνδυασμού από του στόματος χορηγούμενης κλοδρονάτης και χημειοθεραπείας, είναι ανεξάρτητο του οφέλους που αφορά στα σκελετικά συμβάματα.

Παράλληλα, τα αποτελέσματα άλλης μελέτης σε προεμμηνοπαυσιακές ασθενείς με πρώιμο καρκίνο του μαστού επιβεβαιώνουν το σημαντικό αντικαρκινικό όφελος που προσφέρει το ζολεδρονικό οξύ στο συγκεκριμένο πληθυσμό ασθενών.

Τα δεδομένα προστίθενται στον ολοένα αυξανόμενο όγκο κλινικών δεδομένων που υποδεικνύουν τη δυνητική αντικαρκινική δράση του ζολεδρονικού οξέος.

Νέα δεδομένα που παρουσιάστηκαν στο 46ο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO) στο Σικάγο δείχνουν ότι η προσθήκη του ζολεδρονικού οξέος στη χημειοθεραπεία πρώτης γραμμής βελτίωσε σημαντικά τη συνολική επιβίωση σε νεοδιαγνωσθέντες ασθενείς με πολλαπλούν μυέλωμα κατά 16% και την επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου κατά 12%, σε σύγκριση με την από του στόματος κλοδρονάτη σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία πρώτης γραμμής.

Η βελτίωση της επιβίωσης κατά 5,5 μήνες που επέδειξε το ζολεδρονικό οξύ σε αυτή τη μελέτη με σχεδόν 2.000 ασθενείς, ήταν ανεξάρτητη της επίδρασης του σκευάσματος στις σκελετικές επιπλοκές (γνωστές και ως σκελετικά συμβάματα ή SRE).

Το ζολεδρονικό οξύ ήταν σημαντικά ανώτερο της κλοδρονάτης στην πρόληψη των σκελετικών επιπλοκών που σχετίζονται με το πολλαπλό μυέλωμα, μειώνοντας το σχετικό κίνδυνο εκδήλωσης οστικών επιπλοκών κατά 24% περισσότερο σε σχέση με την κλοδρονάτη.

Το ζολεδρονικό οξύ έχει εγκριθεί σε περισσότερες από 100 χώρες για τη μείωση ή καθυστέρηση των σκελετικών επιπλοκών στο πολλαπλούν μυέλωμα και των οστικών μεταστάσεων σε ένα ευρύ φάσμα καρκίνων (μαστού, προστάτη, πνεύμονα και άλλων συμπαγών όγκων), καθώς και για τη θεραπεία της υπερασβεστιαιμίας της κακοήθειας (HCM).

Είναι το ευρύτερα χρησιμοποιούμενο διφωσφονικό στην ογκολογία και έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία περισσότερων από 3,5 εκατομμυρίων ασθενών παγκοσμίως.

‘Είναι η πρώτη φορά που παρατηρούμε σε μια μεγάλη και ανεξάρτητη μελέτη Φάσης ΙΙΙ, ότι η προσθήκη του ζολεδρονικού οξέος στη χημειοθεραπεία βελτιώνει σημαντικά την επιβίωση σε ασθενείς με πολλαπλούν μυέλωμα’, δηλώνει ο Δρ.

Ευάγγελος Τέρπος, Επίκουρος Καθηγητής Αιματολογίας, Θεραπευτική Κλινική Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Αλεξάνδρα. ‘Αυτά τα δεδομένα υποδεικνύουν ότι το ζολεδρονικό οξύ έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει τους ασθενείς με πολλαπλούν μυέλωμα να ζήσουν περισσότερο.’

Επιπλέον δεδομένα σχετικά με το ζολεδρονικό οξύ που παρουσιάστηκαν στο ASCO περιλαμβάνουν μια ανάλυση πενταετούς παρακολούθησης από τη μελέτη Φάσης ΙΙΙ ABCSG-12, η οποία κατέδειξε ότι η προσθήκη του ζολεδρονικού οξέος στη μετεγχειρητική ορμονική θεραπεία βελτίωσε την ελεύθερη νόσου επιβίωση κατά 32% σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με θετικό στους ορμονικούς υποδοχείς (HR+) πρώιμο καρκίνο του μαστού.

Αυτά τα δεδομένα επιβεβαιώνουν προηγούμενα αποτελέσματα της ABCSG-12 που είχαν παρουσιαστεί στο ASCO το 2008. Τα δεδομένα της μελέτης ABCSG-12 συμπεριλαμβάνονται στο φάκελο που έχει υποβληθεί προς έγκριση στις ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το ζολεδρονικό οξύ ως επικουρική θεραπεία για τον καρκίνο του μαστού.

‘Αυτά τα πενταετή δεδομένα είναι συναρπαστικά τόσο για τους ογκολόγους όσο και για τις ασθενείς, καθώς επιβεβαιώνουν ότι εάν προσθέσουμε ζολεδρονικό οξύ στο μετεγχειρητικό ορμονικό θεραπευτικό σχήμα μπορούμε να μειώσουμε τον κίνδυνο υποτροπής του καρκίνου,’ δηλώνει ο Δρ.

Michael Gnant, επικεφαλής ερευνητής και Καθηγητής Χειρουργικής στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης. ‘Εάν εγκριθεί για τη συγκεκριμένη ένδειξη, το ζολεδρονικό οξύ μπορεί να προσφέρει στις ασθενείς με πρώιμο καρκίνο του μαστού τη δυνατότητα περαιτέρω μείωσης του κινδύνου υποτροπής, κατά την προσθήκη στη μετεγχειρητική ορμονική θεραπεία.’