Τα αναλγητικά συνδέονται με κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου

Κοινά αναλγητικά σκευάσματα που έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο καρδιοπάθειας μπορεί ενδεχομένως να αυξάνουν επίσης τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι μεταξύ 38.888 ενηλίκων από την Ταιβάν που υπέφεραν από εγκεφαλικό για διάστημα άνω του έτους, η χρήση μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους φαρμάκου τον προηγούμενο μήνα μπορεί ενδεχομένως να αύξησε τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου.

Η αύξηση που συνδεόταν με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη ήταν γενικά μέτρια, αναφέρουν οι ερευνητές στο περιοδικό ‘Stroke’. Τα ευρήματα δεν αποδεικνύουν ότι τα φάρμακα οδήγησαν στα εγκεφαλικά επεισόδια ορισμένων ανθρώπων.

Στα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, που είναι ομάδα αναλγητικών, περιλαμβάνονται η ασπιρίνη, ιβουπροφένη, ναπροξένη, καθώς και αναστολείς COX-2.

Οι αναστολείς COX-2 πρώτα συνδέθηκαν με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής και άλλων καρδιαγγειακών προβλημάτων. Ωστόσο, επόμενες έρευνες επίσης αύξησαν τις ανησυχίες για πιθανό κίνδυνο καρδιοπάθειας από ορισμένα από τα παλιά μη συνταγογραφούμενα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, όπως η ιβουπροφένη και η δικλοφενάκη.

Τα νέα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η ανησυχία μπορεί ενδεχομένως να επεκταθεί και στον κίνδυνο εμφάνισης εγκεφαλικού επεισοδίου, δήλωσε ο Dr. Elliott Antman, του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

Πρόσθεσε ότι υπογραμμίζουν τις γενικές συστάσεις ότι για τον περιορισμό του κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο οι άνθρωποι θα πρέπει να χρησιμοποιούν τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη στη χαμηλότερη δόση και για το πιο βραχύ διάστημα που είναι αναγκαίο για την ανακούφιση του πόνου.

Ο ερευνητής Dr. Chia-Hsuin Chang, από το National Taiwan University Hospital, εντόπισε 38.000 ενήλικες ηλικίας 20 ετών και άνω, που υπέστησαν εγκεφαλικό επεισόδιο το 2006, διερεύνησαν τη χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων ένα μήνα πριν το εγκεφαλικό επεισόδιο και τη συνέκριναν με τη χρήση τους προηγούμενους 3 έως 6 μήνες.

Στα συγκεκριμένα φάρμακα περιλαμβάνονταν η σελεκοξίμπη, ιβουπροφαίνη, ναπροξένη, δικλοφενάκη και άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, που χορηγούνται από το στόμα, καθώς και άλλα που ορισμένες φορές χορηγούνται με ένεση ή ενδοφλεβίως όπως η κετορολάκη.

Γενικά, η έρευνα ανακάλυψε ότι η χρήση οποιουδήποτε μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους 30 μέρες πριν το εγκεφαλικό επεισόδιο συνδεόταν με αυξημένο κίνδυνο από 20 έως 90% για τα περισσότερα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα-ανάλογα με το σκεύασμα.

Η κετορολάκη που χορηγείται από το στόμα συνδέθηκε με τη μεγαλύτερη αύξηση του κινδύνου-2,6 φορές.

Ο Antman συνιστά προσοχή στην εξήγηση του τελευταίου ευρήματος, επειδή βασίστηκε σε μικρό αριθμό ασθενών. Μόνο 131 ασθενείς το έλαβαν ένα μήνα πριν το εγκεφαλικό επεισόδιο. Η εκόνα παρατηρήθηκε σε ασθενείς με παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου και σε ανθρώπους χωρίς.

Ενώ οι αυξήσεις του κινδύνου μπορεί να ακούγονται μεγάλες, η ομάδα του Chang τις περιγράφει ως ‘μικρές’.

Ο Antman τονίζει ότι τα στοιχεία αποτελούν σχετική αύξηση του κινδύνου. Ο απόλυτος κίνδυνος σε οποιονδήποτε χρήστη είναι ενδεχομένως αρκετά μικρός. Προσθέτει ότι ο περιορισμός της χρήσης μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων είναι καλή ιδέα και ιδιαίτερα σημαντική για ανθρώπους με καρδιοπάθεια ή με παράγοντες κινδύνου όπως υπέρταση.

Σε οδηγίες που δημοσιεύτηκαν στις ΗΠΑ το 2007, η Αμερικανική Ένωση Καρδιολόγων, συνέστησε πρώτα οι άνθρωποι να προσπαθούν να απαλείψουν τον πόνο με ακεταμινοφάινη, που δεν είναι μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες ή ασπιρίνη, που αν και είναι μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες είναι γνωστό πως προστατεύει από καρδιακή προσβολή.

Ο Antman δήλωσε ότι μεταξύ των μη συνταγογραφούμενων στις ΗΠΑ μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών εκτός ασπιρίνης, η ναπροξένη έχει μέχρι τώρα εμφανιστεί ασφαλέστερη όσον αφορά τον κίνδυνο καρδιοπάθειας.

Το συμπέρασμα, σύμφωνα με τον Antman, είναι πως ακόμα και συνήθη μη συνταγογραφούμενα φάρμακα είναι πραγματικά φάρμακα που ενέχουν κινδύνους. Σημείωσε ότι οι ασθενείς δεν θα πρέπει να συνεχίζουν τη λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων πέρα από το χρονικό διάστημα που αναγράφεται στη συσκευασία πριν λάβουν πρώτα τη συμβουλή του γιατρού τους.

Πηγές:
‘Stroke’.