Άσκηση και βιταμίνη D μειώνουν τον κίνδυνο πτώσης στους ηλικιωμένους

Άνθρωποι 65 ετών και άνω, που ασκούνται τακτικά και λαμβάνουν συμπληρώματα βιταμίνης D, εμφανίζουν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο πτώσης σε σχέση με άλλους ηλικιωμένους, αναφέρουν ερευνητές του Πανεπιστημίου Drexel, στις ΗΠΑ ,στο περιοδικό ‘Annals of Internal Medicine.’

Η Dr.

Yvonne Michael, δήλωσε ότι η επισκόπηση των ενδείξεων έδειξε ότι η άσκηση και τα συμπληρώματα βιταμίνης D είναι οι πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις σε πρώτο βαθμό για την αντιμετώπιση των πτώσεων. Πρόκειται για σημαντικά νέα, καθώς οι πτώσεις είναι εξαιρετικά συχνές στους ηλικιωμένους και αποτελούν κύρια αιτία θανάτου και τραυματισμού.

Η ερευνητική ομάδα συνέλεξε και αξιολόγησε στοιχεία 18 κλινικών ερευνών που αφορούσαν σχεδόν 4.000 ενήλικες. Όλες οι δοκιμές εστίασαν στην άσκηση και τη φυσιοθεραπεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι συμμετέχοντες έλαβαν μέρος σε προγράμματα Ται τσι, ενώ άλλοι ακολούθησαν εξατομικευμένα προγράμματα άσκησης στο σπίτι τους.

Οι περισσότερες από τις ασκήσεις εστίασαν σε καλύτερη ισορροπία, δύναμη και ευλυγισία που χρειάζονταν για καθημερινές δραστηριότητες. Οι περισσότερες έρευνες δεν έδειξαν στατιστικά σημαντική διαφορά, ωστόσο σε συνολική εικόνα υπήρξε μείωση του κινδύνου πτώσης κατά 13% σε σύγκριση με ανθρώπους που δεν ασκούνταν.

Οι ερευνητές εξέτασαν 9 κλινικές δοκιμές που αφορούσαν σχεδόν 6.000 ανθρώπους που λάμβαναν καθημερινά συμπληρώματα βιταμίνης D, ορισμένα με ασβέστιο και άλλα χωρίς. Οι δόσεις κυμαίνονταν από 10 έως 1.000 IUs την ημέρα. Σε μια έρευνα χορηγήθηκε μόνο μια ενδομυϊκή ένεση 600.000 IUs βιταμίνης D.

Οι δοκιμές διήρκεσαν από 8 εβδομάδες έως 3 χρόνια.

Οι δοκιμές, συγκεντρωτικά, έδειξαν χαμηλότερο κίνδυνο κατά 17% πτώσης σε σύγκριση με άλλους ηλικιωμένους που δεν λάμβαναν βιταμίνη D.

Δεν παρατηρήθηκε σημαντική μείωση του κινδύνου με άλλες παρεμβάσεις όπως διόρθωση της όρασης, αξιολόγηση φαρμακευτικής αγωγής, συμβουλευτική και μείωση των κινδύνων στο σπίτι.

Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, οι παρεμβάσεις που περιείχαν ολική αξιολόγηση και έλεγχο του κινδύνου μείωσαν τον κίνδυνο πτώσης κατά 11%. Σε αυτές τις δοκιμές, επαγγελματίες υγείας αξιολόγησαν και έλεγξαν παράγοντες πολλαπλού κινδύνου, όπως χρήση φαρμάκων, προβλήματα όρασης, περιβάλλον σπιτιού, και προβλήματα ισορροπίας.

Πηγές:
‘Annals of Internal Medicine.’