Νέες έρευνες συνδέουν τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης με τον καρκίνο

Δυο νέες έρευνες συνδέουν τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, που ακολουθούν γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, με εμφάνιση καρκίνου στο μαστό και στις ωοθήκες. Οι έρευνες αυτές δεν καταλήγουν σε αποδείξεις αλλά σε ενδείξεις.

Ωστόσο, γιατροί τόνισαν ότι οι νεότερες γυναίκες που θέλουν να ανακουφιστούν από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης θα πρέπει παρόλα αυτά να την θεωρούν σαν πιθανή αγωγή καθώς υπάρχουν νέα σκευάσματα χαμηλότερης δοσολογίας και οι γιατροί είναι εκπαιδευμένοι στο να τα χορηγούν για μικρότερα διαστήματα..

Στην πρώτη έρευνα, που δημοσιεύεται στο περιοδικό 'Lancet', φάνηκε ότι οι γυναίκες που χρησιμοποιούσαν ορμονικά υποκατάστατα είχαν αυξημένες πιθανότητες κατά 20% να πεθάνουν από καρκίνο των ωοθηκών, σε σχέση με τις γυναίκες που δεν χρησιμοποιούσαν.

Η Dr.Valerie Beral, της Μονάδας έρευνας για τον καρκίνο της Οξφόρδης, διαπίστωσε ότι τα στοιχεία υποδεικνύουν ότι στη Βρετανία πέθαναν 1.000 περίπου περισσότερες γυναίκες από καρκίνο των ωοθηκών , στο διάστημα 1991-2005, επειδή χρησιμοποιούσαν ορμονικά υποκατάστατα.

Η ερευνήτρια εξέτασε στοιχεία ενός εκατομμυρίου γυναικών από τις οποίες περίπου οι μισές ακολουθούσαν αγωγή με ορμονικά υποκατάστατα.. Για κάθε 1000 γυναίκες που ακολουθούσαν τη συγκεκριμένη αγωγή, 2,6 εμφάνισαν καρκίνο των ωοθηκών έναντι 2,2 γυναικών που δεν ακολουθούσαν την αγωγή.

Η ερευνήτρια και η ομάδα της σημειώνει ότι το πιθανό αποτέλεσμα της αγωγής στις ωοθήκες δεν θα πρέπει να το βλέπουμε μεμονωμένα καθώς η ίδια αγωγή ενδεχόμενα αυξάνει και τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού και του ενδομητρίου.

Στη συγκεκριμένη έρευνα, ο συνολικός αριθμός εμφάνισης και των τριών καρκίνων είναι αυξημένος κατά 63%. Έτσι, σημειώνει η ερευνήτρια, αν δούμε συνολικά τα τρία είδη καρκίνου, η χρήση των ορμονικών υποκατάστατων φαίνεται πως αυξάνει ουσιαστικά τον κίνδυνο εμφάνισής του.

Στη δεύτερη έρευνα, που δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘New England Journal of Medicine’, φάνηκε ότι το ποσοστό καρκίνου του μαστού υποχώρησε στις Η.Π.Α κατά 8,6% μεταξύ του 2001 και του 2004 καθώς υποχώρησαν και οι περιπτώσεις αγωγής με ορμονικά υποκατάστατα.

Όπως σημειώνει ο Donald Berry και η ομάδα του, του Anderson Cancer Center στο Χιούστον, μεγαλύτερη υποχώρηση σημειώθηκε το 2003, ενώ στη συνέχεια το ποσοστό ομαλοποιήθηκε το 2004. Η πτώση αυτή σημειώθηκε αμέσως μετά τη δημοσίευση στις Η.Π.Α έκθεσης, το 2002, σχετικά με τον ενδεχόμενο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, εγκεφαλικού επεισοδίου και άλλων σοβαρών παθήσεων από τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης.

Εκατομμύρια γυναίκες σταμάτησαν τότε την αγωγή, η οποία τους είχε προταθεί για την αντιμετώπιση του κινδύνου της καρδιακής προσβολής, της οστεοπόρωσης και γενικά για να τις διατηρεί ‘νέες’.

Ο Berry σημειώνει πως τα στοιχεία της έρευνας υποδεικνύουν-αλλά δεν αποδεικνύουν-ότι οι γυναίκες που σταμάτησαν την αγωγή απέφυγαν τον καρκίνο του μαστού. Μια θεωρία είναι ότι οι ορμόνες πιθανόν ενισχύουν τους όγκους ενώ μερικές γυναίκες ενδέχεται να έχουν μικρούς όγκους που δεν μπορούν ακόμα να εντοπιστούν.

Ο Berry θεωρεί πως στην περίπτωση που οι γυναίκες ακολουθούν την αγωγή για όσο πιο περιορισμένο διάστημα γίνεται και στη μικρότερη δυνατή δόση, τότε τα πλεονεκτήματα ξεπερνούν το ρίσκο.

Αν η αγωγή εμποδίζει τις εξάψεις, για λογικό χρονικό διάστημα, συνεχίζει ο Dr.Berry, ενός ή δυο ετών τότε αυτό θα μπορούσε να είναι μια αρκετά λογική επιλογή.

Πηγές:
‘New England Journal of Medicine’