Πνιγμός: Η 5η συχνότερη αιτία θανάτου από ατύχημα σε όλες τις ηλικίες.

Της ΣΟΦΙΑΣ ΝΕΤΑ

Κάθε χρόνο καταγράφονται περίπου 140.000 θάνατοι λόγω πνιγμού σε παγκόσμιο επίπεδο και το 80% αφορά άνδρες, ενώ για τον παρ’ ολίγον πνιγμό δεν υπάρχουν ακριβή στατιστικά στοιχεία (υπολογίζεται ότι η επίπτωσή του είναι 20-500 φορές μεγαλύτερη της συχνότητας των πνιγμών).

Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, κάθε χρόνο καταγράφονται περισσότεροι από 6.500 θάνατοι από πνιγμό, και περίπου 48.000 περιπτώσεις παρ’ ολίγον πνιγμού. Πολλά θύματα παρ΄ ολίγον πνιγμού αναπτύσσουν σοβαρή νοσηρότητα η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη βλάβη της υγείας ή και στο θάνατο.

Σε παιδιά ηλικίας ενός μηνός έως 14 ετών νοσηρότητα συμβαίνει στο 12-27% όσων επιβιώνουν. Στα παιδιά, το 35% των επεισοδίων βύθισης σε νερό είναι θανατηφόρα, το 33% οδηγεί σε ενός βαθμού νευρολογική έκπτωση και το 11% σε σοβαρά νευρολογικά επακόλουθα.

Τα στοιχεία αυτά, που γίνονται τραγικά επίκαιρα μετά τον πρόσφατο πνιγμό του 17χρονου μαθητή από την Ξάνθη σε πισίνα ξενοδοχείου της Κέρκυρας κατά τη διάρκεια σχολικής εκδρομής, ανακοίνωσε ο διευθυντής της πνευμονολογικής κλινικής του νοσοκομείου Κέρκυρας Κυριάκος Χαΐνης, μιλώντας για τους πνιγμούς στο 9ο Μετεκπαιδευτικό Σεμινάριο Πνευμονολογίας, που οργάνωσε η πνευμονολογική κλινική του πανεπιστημίου Ιωαννίνων και πραγματοποιείται στην Κέρκυρα με την προεδρία του διευθυντού της κλινικής Σταύρου Κωνσταντόπουλου, καθηγητού πνευμονολογίας στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Tα ατυχήματα από βύθιση σε νερό, πρόσθεσε ο κ. Χαΐνης, με όλες τις συνέπειες που μπορεί να έχουν στην υγεία και ακόμη και στην ίδια τη ζωή των θυμάτων, ενδιαφέρουν άμεσα την ελληνική κοινωνία, δεδομένης της στενής σχέσης της με το υγρό στοιχείο.

Με τον όρο ‘πνιγμό’ ορίζεται ο θάνατος που οφείλεται σε ασφυξία κατά τη βύθιση σε ένα υγρό μέσο, συνήθως νερό, ή εντός 24 ωρών από τη βύθιση. Ως ‘παρ’ ολίγον πνιγμός’ ορίζεται ένα επεισόδιο βύθισης στο νερό ικανής σοβαρότητας να απαιτήσει ιατρική φροντίδα και το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε νοσηρότητα και θάνατο (μετά την παρέλευση 24ώρου από το συμβάν).

Τα συχνότερα αίτια και παράγοντες κινδύνου για πνιγμό είναι:

• η ύπαρξη διαφόρων παθήσεων, όπως επιληψία, διανοητική καθυστέρηση, σπασμοί, έμφραγμα μυοκαρδίου ή συγκοπικό επεισόδιο, Parkinson, ή άλλες νευρολογικές διαταραχές, μείζων κατάθλιψη, αυτοκτονία, διαταραχή άγχους ή πανικού, διαβήτης, υπογλυκαιμία.
• κατανάλωση αλκοόλ ή ψυχοτρόπων φαρμάκων κατά την κολύμβηση και την ιστιοπλοΐα, χρήση σκαφών, ελλιπής εκπαίδευση κολύμβησης ή θαλάσσιων σπορ, αποτυχία χρήσης προσωπικών συσκευών επίπλευσης,
• βλάβη τραχηλικής μοίρας ,αυχενικής σπονδυλικής στήλης και τραύμα κεφαλής σχετιζόμενο με βουτιές σε αβαθή νερά ή νερά που έχουν βράχους ή κατά τη διάρκεια surfing, water skiing, και jet skiing.

Στις ΗΠΑ, οι συχνότεροι τόποι ατυχήματος είναι η μπανιέρα, για παιδιά ηλικίας μικρότερης του ενός έτους, οι οικογενειακές πισίνες για παιδιά προσχολικής ηλικίας, ενώ οι λίμνες, τα ποτάμια και η θάλασσα, αποτελούν τυπικά τη θέση πνιγμού για νεαρούς ενήλικες.

Είναι γεγονός ότι πολλές οικογενειακές πισίνες και στην Ελλάδα δεν έχουν κανένα φυσικό φραγμό μεταξύ πισίνας και σπιτιού, ή, εάν υπάρχει φράκτης, η πύλη εισόδου είναι πάντα ανοικτή.