11 γονίδια προβλέπουν τον κίνδυνο αλκοολισμού

Ομάδα 11 γονιδίων μπορεί να προβλέψει με επιτυχία αν κάποιος αντιμετωπίζει αυξημένο κίνδυνο αλκοολισμού, σύμφωνα με ερευνητική ομάδα από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία.

Ο Alexander B. Niculescu, του Indiana University School of Medicine, δήλωσε ότι η ισχυρή ομάδα των 11 γονιδίων εντόπισε με επιτυχία ποιος έχει πρόβλημα κατάχρησης αλκοόλ και ποιος όχι, σε δοκιμές που έγιναν σε 3 πληθυσμούς ασθενών, 2 εθνικοτήτων, και των δύο φύλων, σε 2 ηπείρους.

Η ομάδα γονιδίων είναι πολύ ακριβής στο διαχωρισμό των αλκοολικών από την ομάδα ελέγχου σε επίπεδο πληθυσμού και λιγότερο σε ατομικό επίπεδο, πιθανόν λόγω του σημαντικού ρόλου που παίζει το περιβάλλον στην εμφάνιση της νόσου σε κάθε άνθρωπο, σημειώνουν οι ερευνητές.

Παρόλα αυτά, τέτοιο τεστ θα μπορούσε να εντοπίζει ανθρώπους που βρίσκονται σε υψηλότερο ή χαμηλότερο κίνδυνο για αλκοολισμό.

Οι ερευνητές σημειώνουν στο περιοδικό ''Translational Psychiatry'' ότι καθώς ο αλκοολισμός είναι νόσος που δεν υπάρχει αν δεν καταναλωθεί αλκοόλ, (χωρίς τον εξωγενή παράγοντα δηλαδή), η χρήση γενετικών πληροφοριών για την ενημέρωση των επιλογών του τρόπου ζωής θα πρέπει να είναι αρκετά ισχυρή.

Ο Dr. Niculescu πιστεύει ότι το εύρημα είναι το ισχυρότερο αποτέλεσμα μέχρι σήμερα στον τομέα του αλκοολισμού και ότι ανοίγει δρόμο στη γενετική και τη βιολογία του αλκοολισμού.

Ο Dr. Niculescu, του Richard L. Roudebush Veterans Affairs Medical Center στην Ινδιανάπολη, προειδοποίησε ότι γενετικές εξετάσεις υποδεικνύουν κίνδυνο, όχι βεβαιότητά και ότι τα γονίδια δρουν στο πλαίσιο του περιβάλλοντος.

Η γνώση ότι κάποιος έχει γενετική προδιάθεση για κατάχρηση αλκοόλ θα μπορούσε να ενθαρρύνει αλλαγές στη συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής.

Η έρευνα οδήγησε τους ερευνητές, από 135 υποψήφια γονίδια σε 11 και 66 ποικιλομορφίες τους.
Τα 11 γονίδια μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για το διαχωρισμό μεταξύ αλκοολικών και μη σε 3 διαφορετικούς πληθυσμούς, για τους οποίους υπήρχαν γενετικά στοιχεία και πληροφορίες σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ.

Πολλά από τα 11 γονίδια έχουν συνδεθεί με άλλες νευροψυχιατρικές διαταραχές, όπως εξάρτηση από κοκαΐνη, νόσο του Πάρκινσον, διπολική διαταραχή, σχιζοφρένεια και άγχος.

Πηγές:
''Translational Psychiatry''.