Η άσκηση 'εξουδετερώνει' το γονίδιο της παχυσαρκίας

Μπορεί να κατηγορείτε τα γονίδιά σας για την παχυσαρκία σας. Ωστόσο, υπάρχει τρόπος να παρακάμψετε το οικογενειακό ιστορικό, αν ακολουθείτε 3-4 ώρες μέτρια άσκηση την ημέρα.

Το συμπέρασμα αυτό προήλθε από νέα έρευνα που έγινε σε ομάδα Αμις στο Λάνκαστερ. Οι ερευνητές εστίασαν σε κοινή γενετική ποικιλομορφία, που καθιστά τους ανθρώπους πιο ευάλωτους στην αύξηση βάρους. Όπως προκύπτει από την έρευνα, η επίδραση της ποικιλομορφίας μπορεί να μπλοκαριστεί μέσω της άσκησης.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι περίπου 30% των λευκών ευρωπαϊκής καταγωγής έχουν αυτή την ποικιλομορφία, περιλαμβανομένων των Αμις και ότι μπορεί ενδεχομένως να εξηγεί σε ένα βαθμό γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι είναι παχύσαρκοι.

Ωστόσο, το να πολεμηθεί αυτός ο παράγοντας μπορεί να είναι ευκολότερο στην κοινότητα των Αμις και στον αγροτικό τρόπο ζωής του 19ου αιώνα. Οι Αμις δεν χρησιμοποιούν αυτοκίνητα ή ηλεκτρικές συσκευές. Πολλοί άντρες είναι αγρότες και ξυλουργοί και οι γυναίκες, που είναι νοικοκυρές, συχνά φροντίζουν αρκετά παιδιά.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι Αμις με τη γενετική ποικιλομορφία δεν είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι παχύσαρκοι σε σχέση με αυτούς που είχαν την κανονική εκδοχή του γονιδίου-αρκεί να είχαν μέτρια καθημερινή φυσική δραστηριότητα για τρεις έως τέσσερις ώρες την ημέρα.

Αυτό περιλάμβανε δραστηριότητες όπως το ζωηρό περπάτημα, η καθαριότητα του σπιτιού και η κηπουρική. Ενώ η άσκηση συνιστάται σε σχεδόν όλους, η έρευνα υποδεικνύει ότι άνθρωποι με την ποικιλομορφία του γονιδίου χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με το θέμα της άσκησης.

Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της άσκησης στη μάχη κατά της παχυσαρκίας, ειδικά στους ανθρώπους με γενετική προδιάθεση, σημειώνουν οι ερευνητές στο 'Archives of Internal Medicine'.

Ο Dr. Soren Snitker, του Πανεπιστημίου του Μαίρυλαντ θεωρεί ότι είναι ουτοπικό να περιμένει κάποιος πως θα απαρνηθούμε τις σύγχρονες ανέσεις και θα γυρίσουμε στον τρόπο ζωής του 19ου αιώνα για να μείνουμε αδύνατοι. Ωστόσο, δηλώνει πως οτιδήποτε- έστω και λίγο- βοηθά και ότι προσθέτοντας επιπλέον λίγες ώρες δραστηριότητας καθημερινά μπορεί να μην είναι τόσο δύσκολο όσο φαίνεται.

Συνιστά, αντί της τηλεόρασης να περπατάει κάποιος ζωηρά λίγες ώρες το βράδυ. ‘Η να χρησιμοποιεί τις σκάλες αντί για το ασανσέρ, να περπατά αντί να οδηγεί ή να ακολουθεί κάποιο άθλημα όπως το κολύμπι.

Προηγούμενη έρευνα για την άσκηση έχει δείξει παρόμοια αποτελέσματα. Η νέα έρευνα χρησιμοποίησε πιο αξιόπιστη μέτρηση. Οι εθελοντές φορούσαν μόνιτορ επί μια εβδομάδα, σημειώνει η ερευνήτρια Evadnie Rampersaud του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι.

Περαιτέρω έρευνα χρειάζεται για να διαπιστωθεί αν παρόμοια αποτελέσματα βρίσκονται σε άλλες φυλές, δήλωσε η γενετίστρια Amy Zlot.

H έρευνα έγινε σε 704 ανθρώπους. Δείγματα αίματος εντόπισαν ποιοι είχαν ποικιλομορφία στο γονίδιο FTO που σχετίζεται με την παχυσαρκία. Μεταξύ αυτών με την ποικιλομορφία, όσοι είχαν φυσική δραστηριότητα τριών ή τεσσάρων ωρών την ημέρα ζύγιζαν μέχρι 7 κιλά λιγότερο από τους λιγότερο δραστήριους.

Σύμφωνα με τους ερευνητές δεν είναι σαφές πώς το γονίδιο FTO επηρεάζει το υπερβάλλον βάρος αλλά θεωρείται ότι εμπλέκεται στη λειτουργία πρωτεΐνης που μπορεί ενδεχομένως να επηρεάζει το πώς ο οργανισμός ελέγχει την πρόσληψη τροφής.

Μόνο όταν κάποιος δεν είναι δραστήριος ‘βαραίνει’ το γονίδιο, δηλώνει ο Snitker. Αν κάποιος είναι δραστήριος δεν πειράζει αν έχει το γονίδιο ή όχι.

Μέχρι τώρα, αιματολογικές εξετάσεις που να εντοπίζουν τη γονιδιακή ποικιλομορφία είναι διαθέσιμες μόνο για έρευνα. Ειδικοί σημειώνουν ότι πιθανόν υπάρχουν πολλές άλλες γενετικές διαφορές που επίσης επηρεάζουν την παχυσαρκία, έτσι είναι πολύ πρώρο το να συστήσει κανείς εξετάσεις ρουτίνας στο γενικό πληθυσμό.

O Dr. Joel Hirschhorn, γενετιστής στο Παιδικό Πανεπιστήμιο της Βοστόνης δήλωσε ότι δεν θα πρέπει να ερμηνεύσουμε την έρευνα σαν να σημαίνει ότι αν δεν έχουμε το γονίδιο δεν χρειάζεται να ασκούμαστε, καθώς άλλες γονιδιακές ποικιλομορφίες παχυσαρκίας μπορεί, ενδεχομένως, να επηρεάζονται από την άσκηση, που ωφελεί πέρα από το να βοηθά τους ανθρώπους να παραμένουν αδύνατοι.

Πηγές:
'Archives of Internal Medicine'.