Ανησυχία από την έκταση του αλκοολισμού

Του Δημήτρη Καραγιώργου

Αυξάνει στην Ελλάδα ο αριθμός των ασθενών με κίρρωση του ήπατος λόγω κατανάλωσης αλκοόλ. Η κατάχρηση αλκοόλης ευθύνεται για το 15% - 20% των ασθενών που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο με κίρρωση και περίπου το 10% των ασθενών που παρουσιάζει πρωτοπαθή καρκίνο του ήπατος.

Αυτό ανακοινώθηκε σήμερα από τον πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρίας Μελέτης του Ήπατος (Ε.Ε.Μ.Η.) Ευάγγελο Ακριβιάδη, καθηγητή Παθολογίας - Γαστρεντερολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, με την ευκαιρία της ημερίδας για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008 στο ξενοδοχείο ‘King George’ της Αθήνας.

Ο κ. Ακριβιάδης τόνισε ότι σε ασθενείς με αλκοολική κίρρωση η 5ετής επιβίωση είναι 25% και η 10ετής επιβίωση 7%. Η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλης – είπε – ‘ευθύνεται’ για την ανάπτυξη πολυσυστηματικής νόσου με ευρύτερα οικογενειακά, εργασιακά και γενικότερα προβλήματα συμπεριφοράς και εξάρτησης.

Η αλκοολική ηπατοπάθεια αποτελεί τη συχνότερη σοβαρή ασθένεια σε άτομα, που κάνουν κατάχρηση αλκοόλης, αλλά συχνά συνυπάρχουν εκδηλώσεις από την καρδιά (διατατική καρδιοπάθεια), το νευρικό σύστημα (πολυνευροπάθεια, απώλεια μνήμης, διαταραχές όρασης), το πάγκρεας (χρόνια παγκρεατίτιδα, δυσαπορρόφηση θρεπτικών ουσιών), τα οστά (οστεοπόρωση, κατάγματα) και άλλα όργανα ή συστήματα.

Ο κίνδυνος ανάπτυξης ηπατικής νόσου σχετίζεται με κατανάλωση περισσότερων από 30 - 40 γραμμαρίων αλκοόλης την ημέρα και αυξάνεται αναλογικά με το ποσό κατανάλωσης.

Το 5,5% αυτών που καταναλώνουν περισσότερα από 30 γραμμάρια αλκοόλης την ημέρα θα εμφανίσουν ηπατική νόσο, όπως επίσης το 10% των ατόμων, που καταναλίσκουν περισσότερα από 60 γραμμάρια.

Αντίστοιχα, το 20% των ατόμων που καταναλώνουν περισσότερα από 200 γραμμάρια αλκοόλης ημερησίως αναπτύσσουν κίρρωση μετά από 13 χρόνια και περίπου το 50% μετά από 20 χρόνια!

Το γυναικείο φύλο, η κατανάλωση εκτός γευμάτων, διαφορετικών ποτών και η κατανάλωση άλλων πλην κρασιού ποτών φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο.

Δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες, πλούσια σε λίπη και ιδιαίτερα πολυακόρεστα, η παχυσαρκία και η παρουσία υπεργλυκαιμίας φαίνεται να συσχετίζονται με την ανάπτυξη αλκοολικής ηπατικής νόσου. Τα ανώτερα ‘επιτρεπόμενα’ όρια ημερήσιας συνεχούς κατανάλωσης οινοπνεύματος είναι 40 γρ.

και 20 γρ. ημερησίως για τους άνδρες και τις γυναίκες αντίστοιχα.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση του αλκοολισμού περιλαμβάνει μια σειρά φαρμακευτικών, ψυχολογικών καθώς και κοινωνικού τύπου παρεμβάσεων, οι οποίες έχουν ως στόχο να τροποποιήσουν τη σχέση του εξαρτημένου ατόμου με το οινόπνευμα, επιτυγχάνοντας τελικώς την αποχή από αυτό.

Αρκετοί φαρμακευτικοί παράγοντες, παλαιότεροι αλλά και νεότεροι, χρησιμοποιούνται σήμερα με ικανοποιητικά αποτελέσματα τόσο κατά τη φάση της σωματικής αποτοξίνωσης όσο και κατά τη φάση της αποκατάστασης.

Παράλληλα, μεγάλος αριθμός διαφορετικών ατομικών και ομαδικών ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων έχουν αναπτυχθεί, προκειμένου να καλύψουν τις ποικιλόμορφες ανάγκες των αλκοολικών.

Ανάμεσα σε αυτές η γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία, η θεραπεία ενίσχυσης κινήτρων και το μοντέλο πρόληψης της υποτροπής φαίνεται να αποκτούν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο.

Η έγκαιρη αναγνώριση και διάγνωση του προβλήματος της κατάχρησης οινοπνεύματος είναι αποφασιστικής σημασίας, διότι επιτρέπει την έναρξη της θεραπευτικής αντιμετώπισης του ασθενούς πριν από την εμφάνιση σοβαρών επιπτώσεων στη σωματική και ψυχική του υγεία, στις οικογενειακές και επαγγελματικές του σχέσεις.